Reklama

"Nowa ewangelizacja u progu trzeciego tysiąclecia"

PROGRAM DUSZPASTERSKI W ARCHIDIECEZJI ŁÓDZKIEJ NA ROK 2000/2001

Niedziela łódzka 49/2000

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Temat główny nowego programu duszpasterskiego w Polsce sformułowany został następująco: Nowa ewangelizacja u progu trzeciego tysiąclecia. Należy podkreślić, że temat ten jest kontynuacją tych programów duszpasterskich, które Kościół w Polsce realizował w związku z Wielkim Jubileuszem Zbawienia - zarówno w Roku Świętym, jak i w okresie bezpośredniego przygotowania do obchodów. Wszak Ojciec Święty Jan Paweł II przypominał wielokrotnie, że udział wiernych w obchodach jubileuszowych nie może być celem samym w sobie. Powinien natomiast przygotować wspólnotę Kościoła do sprostania tym wyzwaniom, które przyniesie wiek XXI. Najważniejszym z nich jest niewątpliwie nowa ewangelizacja. Niniejszy Program daje duszpasterzom odpowiedź na trzy pytania: 1. Co to jest ewangelizacja i jakie są jej cele, 2. Jakie są warunki skutecznej ewangelizacji, 3. Co należy dziś uczynić, aby ewangelizacja mogła przynieść liczne i trwałe owoce w parafii, w rodzinie i w życiu społeczno-politycznym.

I. Istota i cele ewangelizacji

Nowa ewangelizacja jest takim kształtowaniem człowieka, aby mógł się stać "nowym człowiekiem", czy "nowym stworzeniem" (Ga 3, 27). Wprawdzie każdy następny etap ewangelizowania w historii Kościoła był w stosunku do poprzedniego jakąś nową ewangelizacją, to jednak w obecnym ujęciu "nowa ewangelizacja" zawiera w sobie treść wyjątkowo specyficzną.

Ewangelizacją nazywa się uobecnianie przez Kościół w czasie i przestrzeni, mocą Ducha Świętego, Dobrej Nowiny o Zbawieniu, która stała się faktem w Jezusie Chrystusie. A zatem ewangelizacja nie jest postacią katolicyzacji świata.

Nowa ewangelizacja zakłada nowe duszpasterstwo. Nowe, ponieważ wymaga "nowej gorliwości, nowych metod i nowego sposobu głoszenia i świadectwa Ewangelii" (PDV, nr 18). Rzecz jasna, nie idzie tu wcale o "nową" ewangelizację w sensie nowej interpretacji, czy tym bardziej głoszenia nowej nauki. Nowa ewangelizacja to także nowa aktywność i nowy dynamizm. Jeżeli wzorem dla współczesnego człowieka ma być ewangelizacja z pierwszych wieków chrześcijaństwa, to również teraz, u progu trzeciego tysiąclecia, powinna zawierać w sobie pewną dozę radykalizmu ewangelicznego. Był on zawsze wyraźnie obecny u podstaw ewangelizacji w pierwszych wiekach Kościoła.

Nowa ewangelizacja ma uwzględniać nową sytuację, w jakiej znalazł się współczesny człowiek - we wszystkich jej wymiarach i odniesieniach. Oprócz wymiaru religijnego i moralnego obejmuje również wymiar kulturalny, ekonomiczny i polityczny. Te nowe warunki kształtują nową mentalność jednostki i społeczeństwa, tak istotną dla skuteczności działań ewangelizacyjnych.

Ewangelizacja realizuje konkretne cele, które od wieków Kościół jej wyznacza. Głównym celem nowej ewangelizacji jest ożywienie wiary i chrześcijańskiego świadectwa. Idea ta jest zawarta w znanym postulacie, że "nie tylko należy chrzcić nawróconych, lecz również nawracać ochrzczonych".

Celem ewangelizacji jest również przygotowanie "nowej wiosny życia chrześcijańskiego". Nie zrealizuje się tego zadania, jeżeli Kościół nie uczyni się jeszcze bardziej aktywny i wyraźniej obecny w takich miejscach i okolicznościach, gdzie z pomocą wiernych świeckich stać się może solą ziemi. Wiadomo przy tym, że skuteczność apostolstwa ludzi świeckich zależy od ich zjednoczenia z Chrystusem: " Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić" (J 15, 5).

Skuteczna ewangelizacja powinna prowadzić do głębszego poznania dokumentów Soboru Watykańskiego II oraz do wcielania ich w życie. Tym bardziej, że nauka Soboru ma być "nieodzownym punktem odniesienia w dziele nowej ewangelizacji" (Jan Paweł II).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

II. Warunki skutecznej ewangelizacji

Tylko ewangelizacja skuteczna prowadzi do celu, który ma ona osiągnąć. Oto najważniejsze uwarunkowania skutecznej ewangelizacji.

1. Wszyscy w Kościele są zobowiązani do czynnego udziału w ewangelizacji. O tym zadaniu przypomina św. Paweł Apostoł: "Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!" (1 Kor 9, 16). Należy więc upowszechniać tę prawdę, aby wierni byli jej świadomi.

2. Duch Święty, który jest pierwszym i najważniejszym podmiotem ewangelizacji, daje Kościołowi konkretne drogowskazy. Są nimi, zdaniem Jana Pawła II, Sobór Watykański II, Katechizm Kościoła Katolickiego i Synod Biskupów dla Europy. Treści zawarte w tych trzech źródłach są nieodzowne w głoszeniu Ewangelii i dlatego stanowią fundament nowej ewangelizacji Anno Domini 2001.

3. Najskuteczniejszą i dlatego dość trudną formą ewangelizacji jest publiczne dawanie świadectwa wiary. W związku z tym powinno się ono stać jednym z najważniejszych tematów w katechizacji i w kaznodziejstwie.

4. Podstawą ewangelizacji jest modlitwa. Jan Paweł II tak o niej powiedział polskim biskupom, którzy w 1998 r. przybyli do Rzymu z wizytą ad limina Apostolorum: "Pamiętajcie, że żadna aktywność zewnętrzna na rzecz ewangelizacji nie zastąpi modlitewnego zjednoczenia z Bogiem". Każda inicjatywa podejmowana w nurcie ewangelizacji powinna być przeniknięta duchem modlitwy.

5. Skuteczna ewangelizacja powinna się rozpocząć od autoewangelizacji, a więc od otwarcia się na Ducha Świętego, który zawsze jest u początku wszelkiej misji. Aby owocnie ewangelizować innych, trzeba samemu być zewangelizowanym. Do tej zasady nawiązał Jan Paweł II podczas historycznej wizyty w Łodzi w 1987 r. podkreślając, że "wiarygodnie i skutecznie ewangelizują świat jedynie ci, którzy najpierw ewangelizują samych siebie...".

6. W ewangelizacji powinno się stosować najbardziej skuteczne metody i sprawdzone środki. Dlatego należy wprzęgnąć do ewangelizacji również najnowocześniejsze środki przekazu łącznie z Internetem, telewizją i plakatem. Jednocześnie sposób przepowiadania Ewangelii powinien być zawsze ciekawy, a nawet intrygujący. W związku z tym należy ustawicznie pracować nad językiem ewangelizacji, aby był komunikatywny i docierał do wszystkich ludzi.

7. Osoby zaangażowane w ewangelizacji powinny się charakteryzować takimi cechami, jak pogoda ducha i radość oraz optymizm oparty na nadziei chrześcijańskiej i niezrażanie się trudnościami. Takiej postawy uczy nas Jan Paweł II: "U progu trzeciego tysiąclecia Odkupienia Bóg przygotowuje wielką wiosnę chrześcijaństwa, której początek można już dostrzec" (encyklika Redemptoris missio, nr 86).

8. Z działalnością ewangelizacyjną zwraca się Kościół do wszystkich ludzi bez wyjątku. Takie było życzenie Chrystusa: " Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta, dokąd sam przyjść zamierzał" ( Łk 10, 1). Adresatami ewangelizacji są zarówno katolicy niepraktykujący, jak i ludzie, którzy nie wierzą w Boga; ci wszyscy, którzy Go poszukują i ci, którzy są obojętni wobec Niego; dzieci, młodzież i dorośli; biedni i bogaci; ludzie najbardziej wpływowi i tzw. margines społeczny; przedstawiciele wszystkich stanów i zawodów; twórcy kultury oraz jej odbiorcy; przedstawiciele mediów i polityki. Słowem wszyscy.

9. Należy wiernych przestrzegać przed zagrożeniami ewangelizacji. Są one liczne i różnorakie. Jednym z nich jest publiczne demonstrowanie negatywnego stosunku do wartości chrześcijańskich (ich lekceważenie, ośmieszanie i niesprawiedliwe traktowanie). Z badań wynika, że publicznie wyrażany negatywny stosunek do wartości chrześcijańskich obniża skuteczność ewangelizacji. Należy więc zawsze mieć na uwadze zasadę, sformułowaną zwięźle przez kard. Paula Pouparda: "Ewangelizowanie polega także na odpowiednim krytykowaniu oraz demaskowaniu tego wszystkiego, co w kulturze sprzeciwia się Ewangelii, pomniejsza godność ludzką, i to indywidualnie lub społecznie".

10. Skuteczność ewangelizacji warunkują w dużej mierze media, będące w dyspozycji Kościoła. Aby sprostać tym zadaniom, media te powinny tak działać, aby najważniejszą ich funkcją była ewangelizacja. Wszystkie pozostałe funkcje (np. wychowawcza, rozrywkowa, informacyjna) powinny być podporządkowane zawsze funkcji ewangelizowania. Ponadto, jak wynika z wypowiedzi Jana Pawła II, media kościelne wtedy przede wszystkim będą skutecznie ewangelizowały, gdy staną się miejscem ewangelizacji, a nie tylko jej środkiem. Oznacza to, że w nich samych powinna być modlitwa, dawanie świadectwa, działalność samarytańska, katecheza, szlachetny dialog itp.

Reklama

III. Ewangelizować parafię, rodzinę i życie społeczno-polityczne

Wskazuje się dziś na trzy najważniejsze obszary ewangelizacji w Polsce. Są to parafia, rodzina i życie społeczno-polityczne. Wskazane zostaną najważniejsze inicjatywy działań ewangelizacyjnych w tych trzech środowiskach.

Reklama

Parafia

Jest wspólnotą, w której ochrzczeni i bierzmowani uświadamiają sobie, że są Ludem Bożym. Uczestnictwo w życiu parafialnym pozwala katolikowi pogłębić swoją odpowiedzialność za udział w ewangelizacji. Zróżnicowanie społeczeństwa sprawia, że w swojej parafii spotyka on również ludzi niewierzących oraz tych, którzy reprezentują inne religie i wyznania. Stwarza to okazję nie tylko do dialogu lecz również do oddziaływań ewangelizacyjnych. W związku z tym należy podejmować w parafii stosowne działania - indywidualnie i razem z innymi.

* Zwrócić uwagę na grupy szczególnej troski ewangelizacyjnej. Są nimi: ludzie niewierzący, katolicy niepraktykujący, niesakramentalne małżeństwa oraz osoby dotknięte patologią społeczną (alkoholizm, narkomania, rozwody, korupcja). Grupy te są dla Kościoła jednym z najważniejszych wyzwań ewangelizacyjnych. Ludziom z tych kręgów trzeba spieszyć z daleko idącą pomocą duszpasterską.

* Spotęgować pracę nad święceniem niedzieli. Dziś trzeba już mówić o postulacie ewangelizowania tego dnia. Wszak następuje powolna jego laicyzacja (wycieczki, wizyty w supermarkecie, udział w różnych formach handlu itp.). Dużą szansę stwarza w tej dziedzinie katecheza szkolna i parafialne przygotowanie dzieci do Pierwszej Komunii świętej (z udziałem ich rodziców).

* Wysoką wartość ewangelizacyjną w parafii wykazuje realizowanie preferencyjnej opcji Kościoła na rzecz ludzi potrzebujących pomocy. Przy czym samartykańską postawę w tej dziedzinie należy okazywać ludziom niezależnie od ich religii czy wyznania. Duch ewangelizacji nakazuje udzielanie konkretnej pomocy ludziom biednym, chorym i osamotnionym. Rosnące bezrobocie w Łodzi i w innych miastach Archidiecezji powinno skłonić duszpasterzy do wspólnego poszukiwania pomocy materialnej ( np. obiady dla dzieci, wspieranie rodzin wielodzietnych).

* Liturgia w kościele parafialnym integruje ludzi i wzmacnia ich siły duchowe, prowadząc do komunii. Z tej racji należy jak najstaranniej przygotowywać liturgię, angażując do niej wiernych świeckich (dzieci, młodzież, dorosłych), a także osoby, które ze względu na swój zawód mogłyby służyć wspólnocie konkretną pomocą (muzycy, plastycy, nauczyciele) . Dobrze przygotowana liturgia może się stać skutecznym środkiem ewangelizacji.

* Ponieważ w działalności ewangelizacyjnej powinny uczestniczyć wszystkie grupy parafian, należy przeto zorganizować spotkania ewangelizacyjne również dla młodzieży pracującej oraz dla ludzi dorosłych.

* Do prowadzenia ewangelizacji niezbędni są gorliwi kapłani. Cała wspólnota parafialna powinna czynić wszystko, aby otoczyć opieką każde rodzące się powołanie (modlitwy, pomoc materialna). Powołania kapłańskie i zakonne są zawsze najlepszym sprawdzianem prowadzonej w parafii ewangelizacji. Troska o liczne i dobre powołania powinna się stać jednym z najważniejszych priorytetów w duszpasterstwie archidiecezji łódzkiej.

* Podstawowym narzędziem ewangelizacji jest słowo - mówione i drukowane, a wiara jest ze słuchania (por. Rz 10, 17), dlatego też należy zadbać w parafii o bibliotekę i czytelnię, a także o kolportaż dobrej książki. Pożądane byłoby również zorganizowanie kręgu dyskusyjnego na temat problemów ewangelizacji.

Reklama

Rodzina

Z rodzin zbudowana jest parafia. Również Naród jest wielką wspólnotą rodzin. Jaka jest rodzina, taka staje się parafia i taki jest Naród. Troska o rodzinę jest wyrazem miłości do Ojczyzny. Dlatego ewangelizacja rodziny polskiej jest dziś niezbędna i pilnie oczekiwana.

* Pierwszym i podstawowym zadaniem rodziny jest jej autoewangelizacja. Ona sama ma przede wszystkim troszczyć się i dbać, aby była zawsze wspólnotą wiary i miłości. Dlatego powinno się w niej pogłębiać życie sakramentalne i wspólne odmawianie modlitwy.

* Szczególnie ważna jest atmosfera chrześcijańska w rodzinie. Budują ją przede wszystkim wiara i miłość. Nie bez znaczenia jest wystrój mieszkania (biblioteka, instrumenty muzyczne, media, ale też obrazy i emblematy religijne itp.). Cennym składnikiem tej atmosfery jest kultywowanie tradycji i zwyczajów chrześcijańskich, które decydują o tożsamości rodziny polskiej i katolickiej. W duszpasterstwie i na katechezie należy mówić o znaczeniu tych tradycji oraz o tym, jak ważne jest przywiązanie do nich.

* Rodzina chrześcijańska jest niezastąpionym środowiskiem wychowawczym, w którym rodzice są pierwszymi katechetami i wychowawcami. W wypełnianiu tego zadania niezbędna jest pomoc duszpasterzy (troska o poradnię rodzinną, organizowanie wykładów i konferencji na temat wychowania itp.).

* W ramach prowadzonej w parafii pedagogizacji rodziców, należy zadbać, aby podjęli trud wychowania patriotycznego. Tym bardziej, że, jak widać z prostej obserwacji, negatywny lub obojętny stosunek młodego człowieka do wartości narodowych rzutuje niepomyślnie na jego ocenę wartości chrześcijańskich. Wpływa to negatywnie na skuteczność ewangelizacji.

* Niezwykle ważną rolę w życiu religijnym rodziny polskiej spełnia prasa katolicka. Jeżeli społeczeństwo jest dziś uległe wobec wpływów laicyzacji i nowej propagandy to dlatego, że w przytłaczającej większości rodzin nie ma prasy katolickiej. Nadal pozostał niezrealizowany apel Episkopatu Polski sprzed siedmiu lat, wyrażający się w haśle: w każdej rodzinie pismo katolickie. W roku poświęconym nowej ewangelizacji, należałoby to zadanie jeszcze raz podjąć i zapewnić każdej rodzinie regularną lekturę pisma katolickiego. W związku z tym powinno się zwrócić uwagę na sposób upowszechniania i kolportowania prasy katolickiej wśród rodzin w parafii.

* Również w tym miejscu należy podkreślić wielką rolę świętowania niedzieli. Prowadzi ono również do konsolidacji rodziny i do umocnienia jej najważniejszych więzi. Wspólnie przeżywana Eucharystia utwierdza rodzinę w wierze i miłości, a jednocześnie zabezpiecza przed różnymi niebezpieczeństwami.

Troską duszpasterską otoczyć związki niesakramentalne i zadbać, aby tam, gdzie to jest możliwe, uregulować w rodzinie życie sakramentalne (sakrament małżeństwa, chrzest dzieci, bierzmowanie) .

* W nowym roku duszpasterskim powinno się przybliżyć wiernym nauczanie kard. Stefana Wyszyńskiego na temat rodziny polskiej, jej religijności i odpowiedzialności za Naród (2001 - Rok Prymasa Tysiąclecia).

Reklama

Życie społeczno-polityczne

Działalność w obrębie życia społeczno-politycznego jest ogromnym polem działania dla laikatu katolickiego. Jest on przede wszystkim powołany do aktywnego udziału w życiu publicznym państwa i narodu. Nie jest bowiem obojętne dla ewangelizacji i jej losów, jakimi moralnymi i ideowymi preferencjami kieruje się konkretny samorząd (gminy, miasta itp.), koalicja partyjna, aktualny rząd czy parlament. Oto najważniejsze zadania, jakie wynikają z postulatu ewangelizowania życia społeczno-politycznego.

* Należy przede wszystkim przybliżać wiernym społeczną naukę Kościoła (również z udziałem zaproszonych prelegentów).

* Przejawiać duszpasterską troskę o ubogich - w szczególności w odniesieniu do rodzin wielodzietnych.

* Zwłaszcza w środowiskach robotniczych organizować pomoc dla bezrobotnych (kształcenie zawodowe, specjalistyczne, kursy, pomoc materialna, informacja o pracy itp.).

* Jednym z najważniejszych zadań ludzkiego współżycia i społecznego rozwoju jest tworzenie i przekazywanie kultury (Jan Paweł II). Działalnością ewangelizacyjną należy więc objąć cały obszar kultury oraz media, które są jej najbardziej aktywną warstwą. Działalności tej przyświeca nadzieja, że człowiek dzięki kulturze może się "stawać bardziej człowiekiem", a tym samym otwierać siebie na ewangelizację. W każdej parafii zatem, nawet najmniejszej, powinno się organizować dni kultury chrześcijańskiej. Bowiem "Przyszłość człowieka zależy od kultury" (Jan Paweł II).

* Ewangelizować świat biznesu, aby wprowadzać doń wartości etyczne i zmniejszyć wpływy tzw. dzikiego kapitalizmu (poprzez kontakty osobiste duszpasterzy, spotkania ze specjalistami, okresowe dni skupienia czy rekolekcji).

* W kontaktach duszpasterskich i prywatnych z osobami, które podjęły funkcje publiczne (parlament, samorząd, administracja państwowa) kształtować postawę służby wobec narodu i państwa.

* Należy umiejętnie przekonywać wiernych, że nie istnieje zjawisko mieszania się Kościoła do polityki. Natomiast Kościół ma ścisły obowiązek dokonywania oceny moralnej faktów natury politycznej na wszystkich poziomach swojej działalności.

* Powinno się przypominać, że w trosce o dobro narodu i państwa, a także w duchu odpowiedzialności za losy Kościoła w Polsce wszyscy wierni są w sumieniu zobowiązani do uczestniczenia w wyborach parlamentarnych i prezydenckich. Trzeba też zdecydowanie podkreślać, że środowiska liberalne i lewicowe dowiodły już, iż nie wykazują pozytywnego stosunku do najważniejszych spraw, związanych z ewangelizacją ( wartości chrześcijańskie, media katolickie, rola Kościoła w społeczeństwie itp.).

* * *

Z dotychczasowych uwag wynikają konkretne zadania dla duszpasterzy.

1. Powinni permanentnie poznawać dokumenty Kościoła na temat ewangelizacji, w szczególności zaś adhortację Pawła VI Evangelii nuntiandi i encyklikę Jana Pawła II Redemptoris missio.

2. Zapoznawać się systematycznie z publikacjami książkowymi na temat nowej ewangelizacji oraz z artykułami w prasie katolickiej.

3. Korzystać z ogólnopolskiego Programu duszpasterskiego na rok 2000/2001. Jego bogata treść może być dobrze spożytkowana w realizacji nowych zadań duszpasterskich.

4. Wymieniać między sobą doświadczenia duszpasterskie na temat problemów nowej ewangelizacji, aby naśladować inicjatywy udane, a unikać błędnych.

5. Modlić się o własne zaangażowanie w dzieło nowej ewangelizacji - aby przynosiło owoce liczne i trwałe. Wszak od ofiarnej pracy duszpasterzy uzależniony jest w dużej mierze rezultat ewangelizacji.

Temat nowego programu duszpasterskiego jest wielką szansą dla Kościoła w Polsce. Od realizacji tego programu będzie zależało, jaki okaże się nowy wiek - będzie wiekiem wiary czy stanie się stuleciem postępującego laicyzmu.

Wszystkim, którzy włączą się w realizację tego programu, życzę pełnej satysfakcji, poczucia spełnionego obowiązku i serdecznie błogosławię.

+ Władysław Ziółek

Arcybiskup Łódzki

2000-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Piątek - patrzymy na krzyż

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

Karol Porwich/Niedziela

Wielki Piątek jest dramatycznym dniem sądu, męki i śmierci Chrystusa. Jest to dzień, kiedy nie jest sprawowana Msza św. W kościołach odprawiana jest natomiast Liturgia Męki Pańskiej, a na ulicach wielu miast sprawowana jest publicznie Droga Krzyżowa. Jest to dzień postu ścisłego.

Piątek jest w zasadzie pierwszym dniem Triduum Paschalnego. Dni najważniejszych Świąt Kościoła są bowiem liczone zgodnie z tradycją żydowską, od zachodu słońca.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas w Sosnowcu przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża

2024-03-28 23:35

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

flickr.com/episkopatnews

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas

- Kościelne postępowanie w bulwersującej sprawie sprzed miesięcy dobiega końca - powiedział abp Adrian Galbas SAC, administrator apostolski diecezji sosnowieckiej sede vacante. W czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej, którą odprawił w sosnowieckiej bazylice katedralnej, przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża.

- Po podjęciu ostatecznych decyzji, zostanie o nich poinformowana opinia publiczna. Także w sprawie, która w ostatnich dniach spowodowała, że diecezja sosnowiecka znalazła się na czołówkach gazet, jestem zdeterminowany, by wszystko wyjaśnić i adekwatnie zareagować. Proszę przyjąć moje zapewnienie, że nic w tej, jak i w żadnej innej gorszącej sprawie, nie jest i nie będzie zbagatelizowane - powiedział.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję