Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

O. Kolbe świętym naszych czasów

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Maksymilian Maria Kolbe - wielki święty Kościoła katolickiego - to zbawczy znak trudnego czasu, święty na obecne czasy i świadek świętości - jak przypomniał bp Tadeusz Rakoczy w zaproszeniu na uroczystości rocznicowe na terenie b. niemieckiego obozu zagłady Auschwitz. W tym roku minęła 72. rocznica śmierci św. Maksymiliana w bunkrze głodowym. Przy bloku śmierci 14 sierpnia odprawiono uroczystą Eucharystię, której przewodniczył bp Rakoczy z hierarchami z Polski i Niemiec.

- Dziękujemy Chrystusowi Panu za to, że dał nam św. Maksymiliana Kolbego - świętego naszych czasów, który w męczeństwie nie załamał się, ale odniósł zwycięstwo także dla nas i całego świata. Święci pytają nas także o wiarę. Wiara prowadzi do Boga, otwiera nas i nasze serca na wszystkich ludzi. Św. Maksymilian był człowiekiem nieugiętej wiary - powiedział bp Rakoczy witając przybyłych na uroczystości rocznicowe przy bloku nr 11 w Muzeum Auschwitz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Obchody 72. rocznicy śmierci o. Kolbego rozpoczęły się już o 8 rano w Harmężach w Centrum św. Maksymiliana. Tam odprawiono specjalne nabożeństwo „Transitus”, które upamiętniało śmierć o. Kolbego. O godz. 8.45 z Centrum św. Maksymiliana w Harmężach i z parafii św. Maksymiliana w Oświęcimiu wyruszyły piesze pielgrzymki do byłego obozu Auschwitz pod blok śmierci. Przybyli również hierarchowie Kościoła katolickiego, którzy najpierw złożyli kwiaty i modlili się pod ścianą śmierci, a następnie przeszli modlić się do celi śmierci św. Maksymiliana. O godz. 10.30 odprawiono Mszę św. dziękczynną za dar życia i świętości o. Maksymiliana. Eucharystię celebrowali bp Tadeusz Rakoczy, bp Piotr Greger, metropolita katolicki abp Wiktor Skworc i metropolita Bambergu w Niemczech abp Ludwig Schick oraz wielu księży z różnych stron Polski. W Mszy św. uczestniczyły również m.in. poczty sztandarowe, przedstawiciele władz miasta Oświęcim, osoby konsekrowane, byli więźniowie Auschwitz, delegacje i pielgrzymi z całej Polski i z zagranicy.

Reklama

Bp Rakoczy rozpoczynając Eucharystię, zachęcił do modlitwy o pokój dla świata i poszanowania godności każdej osoby, aby ten dramat, który rozegrał się w obozie w Oświęcimiu, nigdy już się nie wydarzył na ziemi. Abp Wiktor Skworc wygłosił homilię, w której podkreślił, że losy dwóch świętych - Edyty Stein i o. Kolbego wpisują się w losy tego obozu, a oni sami są piękni swoim człowieczeństwem i inspirują do działania w Bogu, który jest ich miłością. Hierarcha opowiedział zebranym też o działalności Fundacji św. Maksymiliana. Następnie zauważył, że Maksymilian jawi się jako umiłowany uczeń Chrystusa, wybrany, przyjaciel, któremu Bóg powierza największe tajemnice i samego siebie. Dodał, że wybór dokonany przez Maksymiliana jest konsekwencją wyboru fundamentalnego, ale też wierności Bogu, gdyż nie wystarczy tylko sam wybór fundamentalny, żeby dojść do Królestwa Bożego, jeśli czyny przeczą prawu Bożemu. - Wiemy wszyscy coraz lepiej, że czasy chrześcijan tylko z nazwy, z tradycji, z metryki przeminęły bezpowrotnie. Dziś trzeba osobistego świadectwa, trzeba dokonywać osobistego wyboru Chrystusa. Potrzeba wiary potwierdzanej w codziennych decyzjach i czynach - zauważył, nawiązując do współczesnego stylu życia, które wyraża się chociażby w niechęci do podejmowania decyzji na całe życie. - Maksymilian swoją śmiercią za brata wyraził to, co stanowi fundament życia osobistego i społecznego: wypowiedział czynem prawdę o miłości, która zwycięża zło i jest silniejsza od śmierci. Pamiętajmy: Maksymilian w celi śmierci okazał się zwycięzcą - podsumował.

Pod koniec Mszy św. słowo do wiernych wygłosił abp Ludwig Schick: - Przybyłem na to trudne miejsce w ramach działalności fundacji z młodymi ludźmi, aby ci młodzi ludzie nauczyli się tu refleksji, a także budowania nowego świata pełnego przebaczenia - zaznaczył, zapewniając, że Konferencja Episkopatu Niemiec przyznaje się do historii, jaka rozegrała się w Oświęcimiu. Dodał, że o. Maksymilian był dobrym duchem tego obozu - w wielu wzmacniał nadzieję, tę nadzieję budował. Oprócz metropolity Bambergu słowo wygłosili jeszcze sekretarz Prowincji Krakowskiej Franciszkanów o. Piotr Gryziec i dziekan dekanatu oświęcimskiego ks. prał. Krzysztof Straub, który złożył życzenia bp. Tadeuszowi Rakoczemu z okazji 50-lecia święceń kapłańskich. Uroczystości zakończyło uczczenie relikwii św. Maksymiliana.

2013-08-28 12:15

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zło zwyciężać dobrem

Niedziela świdnicka 33/2016, str. 5

[ TEMATY ]

św. Maksymilian Kolbe

Archiwum Ojców Franciszkanów w Niepokalanowie

Święty Maksymilian Maria Kolbe przez swój heroiczny czyn miłości oddania życia za drugiego człowieka stał się bohaterem II wojny światowej i całego XX wieku. Jak wyglądała jego droga życia, która swój kres osiągnęła w bunkrze głodowym w Auschwitz.

Maksymilian Maria Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli, w skromnej, bogobojnej rodzinie Juliusza i Marianny z Dąbrowskich. Na chrzcie nadano mu imię Rajmund. Mając 13 lat, wstąpił do niższego seminarium franciszkańskiego we Lwowie. Trzy lata później rozpoczął nowicjat i wtedy otrzymał imię zakonne Maksymilian. Po nowicjacie dokończył we Lwowie szkołę średnią, a następnie władze zakonne skierowały go do Rzymu na studia filozoficzne i teologiczne na Gregorianum i Seraphicum. Studia ukończył podwójnym doktoratem. W międzyczasie złożył profesję zakonną i przybrał sobie imię Maria. W 1918 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Będąc jeszcze na studiach, założył Milicję Niepokalanej, stowarzyszenie ludzi oddanych bez reszty pracy apostolskiej pod patronatem Maryi. W lipcu 1919 r. wrócił do kraju. Przez jakiś czas uczył kleryków franciszkańskich w Krakowie. W 1922 r. rozpoczął wydawać czasopismo „Rycerz Niepokalanej”, organ Milicji Niepokalanej. W 1927 r. założył w Teresinie blisko Warszawy ośrodek franciszkański pod nazwą Niepokalanów. Tu nadal wydawał „Rycerza”, stworzył centrum powołaniowe i małe seminarium misyjne. Ośrodek bardzo szybko stał się znany w całej Polsce. Ojciec Święty Jan Paweł II nazwał go „wielkim warsztatem franciszkańskiego apostolstwa”. W 1930 r. o. Maksymilian udał się do Japonii. Już w maju tegoż roku w Nagasaki ukazała się japońska wersja „Rycerza Niepokalanej”. Swoją działalność zamierzał rozszerzyć na Chiny i Indie, ale wskutek słabego zdrowia musiał powrócić w roku 1936 do kraju. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r., 19 września został aresztowany wraz z grupą zakonników. 8 grudnia tegoż roku wszyscy zostali zwolnieni. W lutym 1941 r. o. Maksymilian został aresztowany po raz drugi i osadzony najpierw na Pawiaku w Warszawie, a potem w maju został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Pod koniec lipca ofiarował swoje życie za Franciszka Gajowniczka, wybranego przez władze obozowe na śmierć głodową. Umarł za brata w bunkrze głodowym 14 sierpnia 1941 r. dobity zastrzykiem fenolu. Bohaterska ofiara życia stała się głośna w całym Kościele i świecie. Papież Paweł VI 17 października 1971 r. dokonał jego beatyfikacji, zaś Jan Paweł II 10 października 1982 r. zaliczył go w poczet świętych.

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

Nuncjusz Apostolski w Wielki Czwartek: Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka jest posługą mycia nóg

2024-03-29 08:56

[ TEMATY ]

nuncjusz

Wielki Czwartek

Nuncjusz Apostolski

Episkopat news

Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka - zwłaszcza cierpiącego i tego, który nie cieszy się wielkim poważaniem - jest posługą mycia nóg. Do tego właśnie wzywa nas Pan: uniżyć się, nauczyć się pokory i odwagi dobroci - mówił Nuncjusz Apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi w homilii Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, której przewodniczył w Sanktuarium Narodowym św. Andrzeja Boboli w Warszawie.

Nuncjusz Apostolski przypomniał, że Mszą św. Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się święte Triduum Paschalne. „Na początku świętego Triduum prośmy przede wszystkim o łaskę głębokiego poruszenia serc wielkością tajemnic, które są celebrowane w tych dniach. Prośmy o łaskę przeżycia tych tajemnic dogłębnie i duchowo, a nie szybko i powierzchownie” - zaznaczył.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję