Reklama

Wiara

Jaki jest adres Pana Boga?

Rozważania o niebie mogą być dla człowieka próbą wiary. Okoliczności, które będą nam towarzyszyć po zmartwychwstaniu nie mogą przecież przysłonić tego, co najważniejsze. A najważniejszy nie jest adres ani dom i jego wystrój, ale główny lokator

Niedziela Ogólnopolska 22/2014, str. 34

[ TEMATY ]

wiara

wniebowstąpienie

JEROZOLIMA – KAPLICA WNIEBOWSTĄPIENIA/ GRAZIAKO

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Rosyjscy astronauci pokpiwali sobie z wiary, obwieszczając całemu światu, że w przestworzach nie spotkali Boga. Jednak nawet gdyby byli ludźmi głęboko wierzącymi, daremnie szukaliby nieba między gwiazdami.

Ludzie bardzo często pytają duszpasterzy o niebo. Jedni chcą wiedzieć, czy po śmierci spotkamy naszych bliskich, inni chcą znać odpowiedź na pytanie o kształt przyszłego świata: Czy będzie on urządzony jak ten za oknem? A co z naszymi kochanymi zwierzętami po śmierci? Jak będą wyglądać zmartwychwstałe ciała?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

On jest drogą

Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego w sensie liturgicznym oznacza zamknięcie paschalnego okresu w Kościele. W sensie egzystencjalnym jednak dla każdego chrześcijanina oznacza nowe otwarcie. Ludzka perspektywa poszerza się do niewyobrażalnych rozmiarów. Chrystus przecież nie tylko opuścił ziemski padół, ale też pokazał, skąd mamy Go wypatrywać i dokąd sami powędrujemy w czasach ostatecznych.

Jaki zatem jest adres Pana Boga? Wniebowstąpienie Pańskie niezmiennie prowokuje ludzkie pytania o niebo. Chyba największą trudnością w rozumieniu tych tajemnic jest nasze uwikłanie w czas i przestrzeń. W odniesieniu do nieba ten drugi wektor, a więc miejsce – jest brany pod uwagę najczęściej. Ludzie chcą wiedzieć, gdzie jest niebo, a co ważniejsze, jak będzie wyglądało życie w nowej rzeczywistości.

Biblia mówi, że niebo to rzeczywistość zupełnie dotąd nieznana. Wszak „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1 Kor 2, 9b). W teologii, szczególnie zaś w tych jej dziedzinach, które odnoszą się do rzeczywistości tak abstrakcyjnej jak rzeczy ostateczne, najczęściej posługujemy się metaforami. A zatem cechą najtrafniej uwidoczniającą istotę nieba jest ludzkie szczęście. Jakkolwiek by je definiować, chyba wszyscy ludzie mają doświadczenie szczęścia. Nawet gdybyśmy byli ludźmi pogrążonymi w najgłębszej depresji, nasza pamięć zachowałaby mgliste poczucie szczęścia, choćby tego z dzieciństwa.

Reklama

Niewątpliwie więc niebo będzie radosnym zjednoczeniem z Bogiem. Uświadamiając sobie tę prawdę, lepiej widzimy, że wektory czasu i przestrzeni w opisie nieba nie należą do najszczęśliwszych, dlatego zdecydowanie lepiej jest mówić, że niebo to stan zjednoczenia z Bogiem.

Mimo drzwi zamkniętych

W stanie tym musi być także miejsce dla innych. Skoro spodobało się Bogu zbawić człowieka nie w pojedynkę, ale we wspólnocie, trudno sobie wyobrazić samotność zbawionych. Nie wiemy do końca, jak będą wyglądały nasze relacje z bliskimi, ale dobrą podpowiedź daje nam jeden z filozofów – ks. Pierre Teilhard de Chardin SJ. Dla niego wszystko zmierza ku Chrystusowi. Jeśli więc potrafimy wyobrazić sobie ludzkość zjednoczoną z Chrystusem, potrafimy sobie też wyobrazić pewien rodzaj piramidy: im bliżej do Chrystusa stojącego na wierzchołku tej piramidy, tym bliżej do siebie nawzajem.

Choć nie wiemy, jak będą wyglądały nasze ciała po zmartwychwstaniu, w przeciwieństwie do mglistej intuicji nieba, w tym przypadku możemy sobie poradzić nieco lepiej. Przecież wskazówek dostarcza nam tu Jezus Chrystus i biblijne opisy Jego spotkań z kobietami i uczniami.

Chrystus jest zupełnie odmieniony, bo przecież nie poznają Go uczniowie w drodze do Emaus. Jego ciało jest jednak ciałem materialnym, Chrystus spożywa bowiem posiłek, rozmawia, nie jest zjawą. Jednocześnie ta materia jest nieskończenie doskonała, bo w żaden sposób nie ogranicza Pana, który może wejść do Wieczernika, mimo drzwi zamkniętych.

Na zawsze razem

Rozważania o niebie mogą być dla człowieka próbą wiary. Okoliczności, które będą nam towarzyszyć po zmartwychwstaniu nie mogą przecież przysłonić tego, co najważniejsze. A najważniejszy nie jest adres ani dom i jego wystrój, ale główny lokator. Trudno więc wyobrazić sobie zbytnie skupienie uwagi na wątkach pobocznych, gdy trzeba nam skonfrontować się z prawdą najistotniejszą. Zakochani nie skupiają się zbytnio na szczegółach odnoszących się do randki. Dla nich nie jest najważniejsze miejsce spędzenia wspólnego czasu, ale bycie razem. O niebie możemy z całą pewnością powiedzieć, że będzie ono polegać na wiecznym przebywaniu razem. Towarzyszyć temu będzie stan nieopisanej szczęśliwości.

Nie wiemy, czy w tej wspólnocie będzie miejsce dla naszych ukochanych zwierząt, choć wiemy, że tylko człowiek ma duszę nieśmiertelną. Ale Pismo Święte mówi o odkupieniu całego stworzenia. Niektórzy nawet zastanawiają się nad mieszkańcami odległego kosmosu, ale takie dywagacje są raczej wyrazem ludzkiej ciekawości niż misjonarskiej troski o ufoludków. Dla prawdziwych chrześcijan źródłem największej radości w kontekście zbawienia jest możliwość przebywania z Bogiem na wieki. Bóg wystarczy za wszystko.

2014-05-27 15:51

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zaopiekujmy się Kościołem modląc się za niego

[ TEMATY ]

Kościół

wiara

Abp Adrian Galbas

Karol Porwich/Niedziela

Módlmy się za Kościół, troszczmy się o niego i starajmy się, by był on jak najbardziej Boży - mówił bp Adrian Galbas, który w uroczystość św. Piotra i Pawła przewodniczył Mszy św. w Kaplicy Cudownego Obrazu Świętego Józefa Kaliskiego w Narodowym Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu.

Pracownicy Kurii Diecezjalnej w Ełku w Roku Świętego Józefa w ramach dni skupienia przybyli do św. Józefa w Kaliszu, gdzie uczestniczyli w Eucharystii. Pielgrzymów powitał ks. prał. Jacek Plota, kustosz kaliskiej bazyliki.

CZYTAJ DALEJ

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę, silny moralny kręgosłup i niezależność myśli

2024-03-24 08:43

[ TEMATY ]

Ulmowie

Zbiory krewnych rodziny Ulmów

Wiktoria i Józef Ulmowie

Wiktoria i Józef Ulmowie

Bratanek błogosławionego Józefa Ulmy, Jerzy Ulma, opisał swojego wujka jako mężczyznę głębokiej wiary, którego cechował mocny kręgosłup moralny i niezależność myśli. O ciotce, Wiktorii Ulmie powiedział, że była kobietą niezwykle energiczną i pełną pasji.

W niedzielę przypada 80. rocznica śmierci Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich dzieci. Zostali oni zamordowani przez Niemców 24 marca 1944 r. za ratowanie Żydów, których Niemcy zabili jako pierwszych.

CZYTAJ DALEJ

Wspaniałe świadectwo wrażliwości liturgicznej

2024-03-28 12:37

[ TEMATY ]

Msza Wieczerzy Pańskiej

parafia św. Stanisława Kostki w Zielonej Górze

procesja z darami

Archiwum parafii

Kolejny rok przygotowujemy bardzo uroczystą procesję z darami na Wielki Czwartek. To taka tradycja w naszej parafii - mówi Iwona Szablewska (pierwsza z prawej)

Kolejny rok przygotowujemy bardzo uroczystą procesję z darami na Wielki Czwartek. To taka tradycja w naszej parafii - mówi Iwona Szablewska (pierwsza z prawej)

Parafia wprawdzie niewielka, ale zaangażowanie i hojność wiernych – bardzo duże. Parafia św. Stanisława Kostki to zielonogórski fenomen. W tym roku na procesję z darami na Mszę Wieczerzy Pańskiej uzbierano tam ogromną sumę, a w samą procesję zaangażowało się ponad 200 osób!

- Kolejny rok przygotowujemy bardzo uroczystą procesję z darami na Wielki Czwartek. To taka tradycja w naszej parafii, bardzo związana z tym jak mocno stawiamy na liturgię i na edukację liturgiczną wszystkich wiernych – mówi Iwona Szablewska, wiceprzewodnicząca duszpasterskiej rady parafialnej i precentorka. - Jesteśmy bardzo małą parafią jak na realia Zielonej Góry, bo liczymy 3,5 tys. mieszkańców, a do kościoła w niedzielę na Mszę św. regularnie przychodzi 400 osób. W procesję z darami w tym roku zaangażowało się 250 osób. To ponad 70 rodzin, co daje nam 150 osób, i kolejne 100 osób, niepowtarzalnych, to ci, którzy są we wspólnotach. Zwyczaj jest taki, że w ciągu roku przyglądamy się, co jest tak naprawdę potrzebne jeszcze do sprawowania liturgii, a że jesteśmy młodą parafią „na dorobku” to wiele rzeczy nam brakowało, więc zawsze staramy się ustalać priorytety z proboszczem i służbą liturgiczną – podkreśla pani Iwona. Dodaje, że we wszystkim ważna jest też transparentność, by ofiarodawcy mieli świadomość, na co i w jaki sposób zostały rozdysponowane pieniądze. - W procesję z darami czynnie zaangażowało się 62,5% parafian. To wspaniałe świadectwo wrażliwości liturgicznej, dbania o jej piękno – to wszystko dla naszego Pana Jezusa Chrystusa – mówi Iwona Szablewska.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję