Reklama

Niedziela Kielecka

Owoce tego roku będą obfite

Niedziela kielecka 3/2015, str. 1, 6

[ TEMATY ]

rok życia konsekrowanego

Archiwum Sióstr Benedyktynek z Miechowa

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

AGNIESZKA DZIARMAGA: – Od pierwszej niedzieli Adwentu 2014 r. do 2 lutego 2016 r. przeżywamy Rok Życia Konsekrowanego. Dlaczego papież Franciszek ogłosił ten rok, po co zwykłym wiernym świeckim taka refleksja i przekaz?

BP JAN PIOTROWSKI: – Wciąż aktualne pozostaje wezwanie Jezusa: „Idźcie (...) i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28, 19). Jest to wielkie polecenie misyjne, które Chrystus pozostawił całemu Kościołowi i które jest wciąż aktualne, także dzisiaj, po dwóch tysiącach lat. Obecnie polecenie to winno rozbrzmiewać na nowo. To wezwanie przybiera różne formy w życiu indywidualnym i wspólnotowym. Na przestrzeni dziejów i historii chrześcijaństwa pojawiały się różne formy życia wspólnotowego, np. eremici, cenobici czy postaci świętych twórców życia konsekrowanego, jak św. Benedykt. Wielu poszło i idzie za nimi.
Zakonnicy i osoby konsekrowane przez swoje śluby czystości, posłuszeństwa, ubóstwa dają świadectwo ewangelicznego życia. Pan Jezus przy spotkaniu z młodzieńcem, gdy ten zapytał się Go o życie wieczne (wg Mt 19, 16), otrzymał wymagające wskazówki. Jezus patrzył uważnie na jego życie moralne, na zachowywane przykazania; zauważył, że jego wiara stała się nieowocna, bo nie umiał porzucić wszystkiego i iść za Nim. Młodzieniec ów odkrył, jak wiele miał dóbr ziemskich („spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości”).
Życie osoby konsekrowanej bywa niezrozumiałe dla świata, ale jest to pewien ideał ewangeliczny, mający także charakter uszlachetniania życia Kościoła. To światło, które nie skrywa się pod korcem, ale nadaje smaku życiu Kościoła.

– Czy ten wyznaczony przez papieża Franciszka czas ma sprzyjać lepszej znajomości, a może promocji życia konsekrowanego?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Jan Paweł II porównał życie konsekrowane do pięknego ogrodu o rozmaitości form i barw. Ten „Boży ogród” jest urzekający dla tak wielu mężczyzn i kobiet przyjmujących habity oraz dla coraz liczniejszej rzeszy reprezentującej nowe ukryte formy życia konsekrowanego. Nie poznamy ich po habitach, których nie noszą, ale zwracają oni uwagę jakością swego życia i świadectwem wiary.
Myślę, że Ojciec Święty Franciszek ustanawiając Rok Życia Konsekrowanego, nie miał na myśli jakiejś promocji życia konsekrowanego, rozumianej jako reklama w kategoriach świata, tylko jako sposób niesienia Ewangelii, gdyż Ewangelia jest Dobrą Nowiną, którą trzeba głosić na różne sposoby. Osoby konsekrowane przenikają i współtworzą ten świat w różnych sytuacjach życia społecznego; poprzez pracę w szkołach, szpitalach, domach opieki, hospicjach. Z punktu widzenia rozwoju społeczeństwa wnoszą wielki wkład, a także zmieniają i ubogacają przestrzeń życia religijnego. Weźmy np. zakony kontemplacyjne. Nawet nie mamy na co dzień takiej świadomości, że ktoś nieustannie ofiaruje swoją samotność na modlitwie – za dobre życie na świecie, za nasze życie.
Myślę, że owocność tego roku będzie na tyle obfita, że pozwoli docenić tę formę życia. Ojciec Święty zaznacza, że potrzeba oceny wierności tego życia; zaprasza też do wdzięczności oraz do odważnego spojrzenia w przyszłość z nadzieją, że poprzez składane śluby ubóstwa, czystości, posłuszeństwa powstanie wspaniałe świadectwo we współczesnej rzeczywistości, która raczej lubuje się w innych formach przeżywania życia.
Kościół kielecki, korzystając z bogactwa obecnych w nim form życia konsekrowanego, bardziej ożyje duchowo. Powinniśmy tym bardziej być wdzięczni rodzinom, z których wyszły osoby konsekrowane. Wśród nich jest wielu misjonarzy i misjonarek dających piękne świadectwo w pracy na misjach.

– Czy Ksiądz Biskup ma szczególny stosunek do któregoś z zakonów, a może kiedyś zrodziła się myśl złożenia ślubów i zostania zakonnikiem?

– Wymagania Ewangelii są takie same dla życia zakonnego i kapłaństwa diecezjalnego, ale różni je obszar pracy apostolskiej. Dla kapłana zakonnego środowisko życia tworzy poniekąd wspólnota zakonna, której pozbawionych jest wielu wspaniałych proboszczów, samotnie posługujących w małych parafiach. Gdy byłem na IV roku Seminarium w Tarnowie, zaświtała mi myśl, aby może wstąpić do księży werbistów, ze względu na ich aktywność misyjną, ale posługa w darze wiary pomagała w odkrywaniu, że bez trudu pragnienia misyjne mogę zrealizować także jako ksiądz diecezjalny w diecezji tarnowskiej. Nie wygasało we mnie pragnienie służenia misjom, które udało mi się zrealizować w Kongu i Peru.

– W jaki sposób wspólnota Kościoła kieleckiego powinna przez ten szczególny rok poznawać życie konsekrowane?

– Życie konsekrowane jest życiem modlitwy i apostolstwa w różnych dziełach i formach, w posłudze w parafiach, w domu księży emerytów, hostelach, domach opieki, świetlicach – to przestrzeń bardzo bogato zagospodarowana. W diecezji kieleckiej jest też bardzo dawna historyczna obecność zakonów, np. cystersów w Jędrzejowie z bł. Wincentym Kadłubkiem – patronem naszej diecezji. Dla wielu wiernych ikoną obecności życia konsekrowanego jest posługa sióstr w Świętej Katarzynie, Chęcinach, w kieleckim Karmelu czy w Imbramowicach.
Nowością Roku Konsekrowanego jest wdzięczność Panu Bogu za dar ich obecności, ich modlitwy i ofiarę, ale jednocześnie zaproszenie do modlitwy o powołania, wsparcie, bo wiele wspólnot potrzebuje pomocy materialnej. Od trzeciej niedzieli Adwentu ruszyła także sztafeta modlitwy, jako wdzięczności Panu Bogu za osoby życia konsekrowanego. Rozpoczęły ją siostry albertynki w Domu Księży Emerytów, i obejmie ona całą diecezję. Zostały także wyznaczone kościoły, w których można uzyskać odpust zupełny. Ich geografia jest bardzo bogata. Odpust można otrzymać w bazylice katedralnej Wniebowzięcia NMP w Kielcach oraz w następujących kościołach: bazylika Grobu Bożego w Miechowie, bazylika św. Marcina w Pacanowie, bazylika Narodzenia NMP w Wiślicy, kościół Niepokalanego Poczęcia NMP w Busku-Zdroju, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Kazimierzy Wielkiej, kościół Narodzenia NMP w Piekoszowie, kościół Wniebowzięcia NMP w Proszowicach, kościół Wniebowzięcia NMP we Włoszczowie. Odpust zupełny można uzyskać również we wszystkich kościołach klasztornych albo kaplicach klasztorów klauzurowych poprzez publiczne odmówienie Liturgii Godzin lub pobożne rozważanie zakończone Modlitwą Pańską, Wyznaniem Wiary w jakiejkolwiek prawnej formule oraz modlitwą do Najświętszej Maryi Panny.
Rok ten ma nam uświadomić prawdę, że drogą do głoszenia Ewangelii pozostaje świadectwo życia wszystkich, którzy wierzą w Chrystusa. Życzyłbym sobie, abyśmy mieli zaufanie do sióstr zakonnych, kapłanów zakonnych, osób konsekrowanych, prosząc ich o modlitwę i o duchowe wsparcie i abyśmy swoją modlitwę i wdzięczność Bogu za dar ich służby także ofiarowali w ich intencji.

2015-01-16 10:56

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bezcenna obecność

Uroczystą Liturgią sprawowaną pod przewodnictwem abp. Stanisława Budzika z udziałem kilkuset sióstr i braci zakonnych zakończył się Rok Życia Konsekrowanego

W archikatedrze lubelskiej 2 lutego odbyło się doroczne święto osób życia konsekrowanego. Obchodzone z inicjatywy św. Jana Pawła II już po raz 20., w tym roku miało wyjątkowy wymiar ze względu na kończący się w Kościele Rok Życia Konsekrowanego. Zakonnice i zakonnicy, reprezentujący kilkadziesiąt zgromadzeń wpisanych w historię archidiecezji lubelskiej, zgromadzili się na wspólnej modlitwie Liturgią Godzin, Koronką do Miłosierdzia Bożego oraz na adoracji Najświętszego Sakramentu. Centralną częścią spotkania przygotowanego przez ks. Andrzeja Krasowskiego, wikariusza biskupiego ds. życia konsekrowanego, była Eucharystia koncelebrowana przez kilkudziesięciu kapłanów i zakonników oraz biskupów: Stanisława Budzika, Mieczysława Cisło, Józefa Wróbla i Ryszarda Karpińskiego.

CZYTAJ DALEJ

Dziś jest tylko jeden plan: krzyż

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Didgeman/pixabay.com

Rozważania do Ewangelii J 18, 1 – 19, 42.

Wielki Piątek, 29 marca

CZYTAJ DALEJ

Msza Wieczerzy Pańskiej. Wolność wypełniona miłością

2024-03-29 07:01

Paweł Wysoki

Ten, kto kocha na wzór Jezusa, nie jest zniewolony sobą, jest wyzwolony do służby, do dawania siebie - powiedział bp Adam Bab.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję