Reklama

Niedziela Kielecka

Koło Historyczne Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach

Depozytariusze dziedzictwa diecezji

Ponad 80 spotkań przez cztery lata, omówienie dziesiątek książek, artykułów oraz przygotowanych przez alumnów referatów, a przede wszystkim zaszczepianie studentom historycznej pasji – tak wygląda bilans Koła Historycznego im. św. Łukasza Ewangelisty w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach

Niedziela kielecka 37/2015, str. 7

[ TEMATY ]

bożogrobcy

Bożena Sztajner/Niedziela

Krzyż jerozolimski – znak Zakonu Bożogrobców

Krzyż jerozolimski – znak Zakonu Bożogrobców

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Działające od kwietnia 2011 r. koło okazało się potrzebne i ciekawe dla samych uczestników, a także inspirujące dla profesorów i opiekunów. – Warto, aby przyszli księża wiedzieli, jakie dziedzictwo jest im powierzone – mówi ks. dr Andrzej Kwaśniewski, wykładowca historii Kościoła w kieleckim WSD i opiekun koła.

Dlaczego to takie ważne?

Jak podkreślają klerycy, gdzieś tam z góry czuwa nad nimi nestor historii Kościoła w diecezji kieleckiej, śp. ks. prof. Daniel Olszewski. Koło to w pewnym sensie spuścizna i kontynuacja historycznej pasji Księdza Profesora.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

7 kwietnia 2011 r. odbyło się pierwsze oficjalne posiedzenie kleryckiego Koła Historycznego, na którym zostały zarysowane główne idee, cele oraz oczekiwania, a na spotkaniu byli obecni m.in. ks. prof. dr hab. Daniel Olszewski, ks. dr Jan Piątek oraz ks. dr Andrzej Kwaśniewski. Jakie tematy dotąd podejmowano? Przede wszystkim zagadnienia z zakresu historii diecezji kieleckiej i jej najstarszych parafii; dzieje Archiwum Diecezjalnego; analizę wskazówek ideowych i metodycznych odnośnie do bibliografii diecezji; życiorys ks. bp. Czesława Kaczmarka. – To bardzo ważne, aby przygotować kapłanów odpowiedzialnych za dziedzictwo historyczne diecezji, której parafie są zapisem dziewięciu wieków chrześcijaństwa i chrześcijańskiej kultury, obrazem wielu stylów sztuki, tradycji modlitwy, rozwoju sanktuariów i kultu obrazów – mówi ks. Kwaśniewski. Zauważa, że ani archidiecezja warszawska, krakowska czy gnieźnieńska nie mogą poszczycić się obszarami tak przesyconymi bogactwem zabytków sakralnych. A takie dziedzictwo zobowiązuje, troska o nie jest wręcz „obowiązkiem moralnym”, jak podkreśla ks. Kwaśniewski.

Student II roku WSD, alumn Dawid Dzienniak, zamiłowanie do historii wyniósł ze szkoły średniej. Jako ksiądz chciałby w parafiach „odkrywać historię i tym bogactwem zarażać ludzi”, gdyż, jak uważa, „prowadzi to do głębszych związków z parafią”. – Bez przeszłości nie da się budować przyszłości – stwierdza. Dla Dawida osobistym odkryciem w trakcie zaangażowania w działalność koła był Miechów, gdzie w czasie wakacji odbywa także praktyki. – Sam temat bożogrobców, bogactwo tradycji, religii, kultury, to była dla mnie ziemia nieodkryta, a odkryłem ją dzięki projektom realizowanym w kole – mówi.

Reklama

Praktyczna nauka historii diecezji to zadanie tym poważniejsze, że w programie seminariów nie ma obecnie wykładów z dziedziny historii Kościoła lokalnego, gdy przecież powszechnie podnosi się problematykę regionalizmu…

Atrakcyjne lekcje historii

Członkowie koła przygotowują własne referaty na tematy zasugerowane przez ks. Andrzeja Kwaśniewskiego lub wybrane dobrowolnie. Koło organizuje też żywe lekcje historii – wyjazdy śladami historii, głównie diecezji, choć nie tylko. Od 2013 r. większość członków Kleryckiego Koła Historycznego bierze aktywny udział w spotkaniach Towarzystwa Przyjaciół Archiwum Diecezjalnego im. bł. Wincentego Kadłubka w Kielcach. A kurs przewodników przy AD udowadnia, że dla wielu świeckich bogactwo diecezji to wciąż zasoby nieodkryte… Warto dodać, że na forum archiwistów polskich toczy się debata o potrzebie edukacji w zakresie dysponowania dobrami archiwalnymi, co wszystko razem wzięte nadaje sens działalności koła.

Mateusz Szostak, alumn III roku WSD, odkąd przekroczył progi uczelni zainteresował się kołem, bo historia zawsze stanowiła jego pasję i właśnie ten przedmiot wybrał na egzaminie maturalnym. – Zdecydowałem się rozwijać w tym kierunku i rzeczywiście można pozyskać sporo wiadomości, np. podczas wycieczek edukacyjnych, gdy wypoczynek jest łączony z nauką – mówi, wspominając wyprawę pn. „Śladami świętych Krakowa”. Podkreśla także systematyczność pracy w kole i czytelność obowiązujących zasad.

Wśród szczegółowych celów koła znajduje się: rozwijanie u alumnów zainteresowań i zdobywanie wiedzy historycznej; poznawanie historii Kościoła w Polsce i w diecezji; kształtowanie kultury historycznej wśród duchowieństwa i w parafiach; nabywanie praktycznych umiejętności z zakresu archiwistyki w odniesieniu do rzeczywistości parafialnej; poznawanie życia świętych szczególnie tych związanych z diecezją.

Reklama

Do zrealizowanych już zadań należy m.in. sporządzenie ankiet o Polakach, którzy w czasie II wojny światowej pomagali Żydom (w ramach programu „Wspólny los”) oraz opracowanie przewodnika po gmachu seminarium, dzięki czemu alumni potrafią kompetentnie oprowadzać po swojej uczelni. Kolejny projekt to poznawanie przez członków koła dziejów bożogrobców w Polsce. Alumni odbywają praktyki w sanktuarium Grobu Bożego oraz w Muzeum Ziemi Miechowskiej.

Przez historię do wiary

Większa świadomość księży pod względem zasobów historycznych parafii, w których pracują, może się przyczynić do umiejętnej dyskusji z niewierzącymi i doszukać się intencji tych, którzy to dziedzictwo tworzyli, co czynili z pobudek wiary – uważa ks. Kwaśniewski. – Przez historię Kościoła docieramy do istoty wiary chrześcijańskiej – podkreśla. Możliwość rozwijania historycznych zainteresowań sprawi, że przyszli księża mają szansę być inspiratorami życia kulturalnego, które także jest sposobem realizowania misji kapłańskiej i potwierdzeniem kulturotwórczej roli Kościoła.

Władze WSD doceniają klerycką pasję i znaczenie koła – rektor przydzielił dobrze wyposażoną salę i żywo interesuje się rozwojem młodych historyków.

2015-09-10 09:52

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bożogrobcy modlą się o pokój w Ziemi Świętej

[ TEMATY ]

bożogrobcy

ADAM WOJNAR

Bożogrobcy w Miechowie

Bożogrobcy w Miechowie

W „polskiej Jerozolimie” – w Miechowie, siedzibie Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie, rozpoczęły się dzisiaj zorganizowane z rozmachem III Dni Jerozolimy, z udziałem ok. 250 kawalerów i dam – członków Zakonu z Polski i reprezentacji zwierzchnictw Austrii i Wielkiej Brytanii. Dwudniowym spotkaniom 6 i 7 września, przewodniczy Patriarcha Jerozolimy – zwierzchnik Zakonu – abp Fouad Twal.

Patriarchę powitał polski zwierzchnik Zakonu, komandor Karol Bolesław Szlenkier. „Spotkanie nasze w Miechowie, polskiej stolicy bożogrobców, w sposób naturalny nabiera rangi spotkania historycznego. W osobie Waszej Błogosławioności witamy Wielkiego Przeora naszego Zakonu, ale i osobę, która reprezentuje wspólnotę chrześcijan, tak dramatycznie doświadczoną prześladowaniami, represjami, a ostatnio również działaniami zbrojnymi” - powiedział.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Franciszek: cnoty teologalne pozwalają nam działać jako dzieci Boże

2024-04-24 10:07

[ TEMATY ]

papież

papież Franciszek

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

O znaczeniu cnót teologalnych: wiary, nadziei i miłości w życiu moralnym chrześcijanina mówił dziś Ojciec Święty podczas audiencji ogólnej. Zaznaczył, że pozwalają nam one działać jako dzieci Boże.

Na wstępie papież przypomniał, że każdy człowiek jest zdolny do poszukiwania dobra, jednakże chrześcijanin otrzymuje szczególną pomoc Ducha Świętego, jaką są wspomniane cnoty teologalne. Cytując Katechizm Kościoła Katolickiego Franciszek podkreślił, że „są one wszczepione przez Boga w dusze wiernych, by uzdolnić ich do działania jako dzieci Boże i do zasługiwania na życie wieczne” (n. 1813).Dodał, iż wielkim darem cnót teologalnych jest egzystencja przeżywana w Duchu Świętym. Są one wielkim antidotum na samowystarczalność i zarozumiałość, czy pokusę wywyższania samych siebie, obracania się wokół swego „ja”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję