Podstawowe pytanie, jakie narzuca się katolikom spotykającym Żydów, brzmi: dla czego oni nie są chrześcijanami? W 1974 r. Stolica Apostolska ogłosiła dokument zatytułowany Wskazówki i sugestie dotyczące wprowadzania w życie deklaracji "Nostra eatate". Znajdujemy tu istotne postulaty ułatwiające nam przyjęcie żydowskiej odpowiedzi na nasze pytanie: wierni "postarają się także zrozumieć trudności, jakie dusza żydowska, słusznie przeniknięta wysokim i bardzo czystym pojęciem Boskiej transcendencji, odczuwa przed tajemnicą Słowa Wcielonego", a wobec żydowskiej odmowy wiary w mesjaństwo Jezusa "chrześcijanie ze swej strony, powinni uznać swoją część odpowiedzialności i wyciągnąć z niej wnioski na przyszłość".
Innym głosem Kościoła będącym kontynuacją nauczania soborowego jest dokument ogłoszony 24 czerwca 1985 r. przez Komisję Stolicy Apostolskiej do spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem pt. Żydzi i judaizm w głoszeniu Słowa Bożego i katechezie Kościoła katolickiego.
Jednym z postulatów Soboru był "powrót do źródeł" chrześcijaństwa. Dzięki temu postulatowi nastąpiło ożywienie zainteresowania chrześcijan judaizmem. To doświadczenie tożsamości chrześcijańskiej najpełniej wyraził Papież Jan Paweł II podczas swej wizyty w rzymskiej synagodze 13 kwietnia 1986 r., mówiąc, że "wgłębiając się we własną tajemnicę, Kościół Chrystusowy odkrywa więź łączącą go z judaizmem. Religia żydowska nie jest dla naszej religii rzeczywistością zewnętrzną, lecz czymś wewnętrznym. Stosunek do niej jest odmienny aniżeli do jakiejkolwiek innej religii. Jesteście naszymi umiłowanymi braćmi i - można powiedzieć - naszymi starszymi braćmi". W swoim nauczaniu Papież podkreśla, że Żydzi pozostają "przedmiotem miłości Boga, który powołał ich wezwaniem nieodwracalnym" (13 kwietnia 1986). Żydzi pozostają ludem Bożego wybrania - "wybrania, które nigdy nie zostało odwołane".
Szczytowym momentem w dialogu żydowsko-chrześcijańskim była pielgrzymka Papieża Jana Pawła II do Ziemi Świętej. Pielgrzymka do ojczyzny Jezusa była jednocześnie spotkaniem z Jego rodakami w ich ojczyźnie. Po raz pierwszy Biskup Rzymu stanął w modlitewnym skupieniu przed najświętszym miejscem judaizmu - Ścianą Zachodnią (Ścianą Płaczu). W pozdrowieniu skierowanym do Głównych Rabinów Izraela Ojciec Święty powiedział: "my ,chrześcijanie, uznajemy, iż żydowska spuścizna religijna należy ściśle do naszej wiary: jesteście naszymi starszymi braćmi". Podczas wizyty Ojca Świętego w Instytucie Pamięci Yad Vashem 23 marca 2000 r. Papież wypowiedział słowa wyrażające sens dialogu chrześcijan z Żydami: "Budujmy nową przyszłość, w której nie będzie już żadnych uczuć antyżydowskich wśród chrześcijan ani uczuć antychrześcijańskich wśród Żydów, lecz raczej nastanie wzajemny szacunek, wymagany od tych, którzy wielbią jednego Stwórcę i Pana, a w Abrahamie widzą wspólnego Ojca w wierze".