Reklama

Głosy Boga

Ważne jest, aby być w pełni poinformowanym o wpływie Brexitu na stosunki angielsko-polskie. Książka, która ma na celu wyjaśnienie tła historycznego referendum 2016 r., wyświadcza ogromną przysługę.
Luke Coppen, redaktor naczelny „Catholic Herald”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Chociaż problematyka Brexitu nie jest w Polsce „terra incognita”, tym bardziej że dotyka ok. 1,5 mln polskich imigrantów w Wielkiej Brytanii, a dodatkowo ich bliskich w kraju, to zapewne niewielu potrafiłoby zobaczyć ją w szerokim kontekście brytyjskiej sytuacji politycznej, społecznej, kulturowej i religijnej. Książka pt. „Głosy Boga. Kościół, społeczeństwo i Brexit”, będąca zapisem rozmowy Małgorzaty Glabisz-Pniewskiej z Jonathanem Luxmoore’em, wybitnym znawcą tych zagadnień, zawiera takie właśnie spojrzenie. Zaskoczeniem dla polskiego czytelnika jest już samo postawienie pytania o rolę chrześcijaństwa i Kościoła anglikańskiego oraz Kościoła katolickiego w procesie rozwodu Wielkiej Brytanii z Unią Europejską. Choć sami przed laty z przejęciem rozważaliśmy rolę Kościoła w Polsce w procesie integracji europejskiej w ogóle i akcesji naszego kraju do UE w szczególności, to postawienie analogicznego pytania wobec Brexitu budzi zdziwienie. Obok swego rodzaju repetytorium moralnych, duchowych i religijnych pryncypiów integracji europejskiej znajdziemy w książce wiele odniesień do sytuacji w Polsce. Przeczytamy w niej m.in. o polskim wymiarze Brexitu (był on przecież także reakcją na wielką emigrację z Polski), o „mieszaniu się” UE w polskie sprawy czy o wyzwaniach duszpasterskich Polskiej Misji Katolickiej w Londynie. Stopniowe narastanie rozczarowania Brytyjczyków ideą europejską, a zwłaszcza Unią Europejską i arogancją jej urzędników, jako żywo przypomina nastroje w Polsce. Trudno też nie porównywać dwu zwalczających się na Wyspach plemion: mobilnych, kosmopolitycznych Anywheres i zakorzenionych Somewheres do aktorów polskiej sceny politycznej i ich podzielonych zwolenników. Spośród wielu interesujących wątków tematycznych obecnych w książce warto przywołać niektóre. Jonathan Luxmoore odnosi się m.in. do działalności COMECE – krytykuje brak neutralności tej instytucji wobec Brexitu. Charakteryzuje wielką różnorodność w Wielkiej Brytanii i Londynie. Mówi o terroryzmie i stosunku Kościoła do niego, ale też o nowym ateizmie, o skutkach związku Kościoła z państwem, o katolikach w tym anglikańskim kraju oraz o muzyce kościelnej i katedrach jako promyku nadziei dla chrześcijaństwa na Zachodzie. W każdym razie – w hałasie i wielkim zamęcie wokół Brexitu Luxmoore i Glabisz-Pniewska pomagają usłyszeć głosy Boga. Autorem wstępu jest prof. Jan Żaryn.

Jonathan Luxmoore i Małgorzata Glabisz-Pniewska, „Głosy Boga. Kościół, społeczeństwo i Brexit”. Wydawnictwo Homo Dei, ul. Zamoyskiego 56, 30-523 Kraków, tel. 12 656 29 88; e-mail: dystrybucja@homodei.pl

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2018-05-30 09:51

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Niedziela legnicka 16/2006

Karol Porwich/Niedziela

Monika Łukaszów: - Wielkanoc to największe święto w Kościele, wszyscy o tym wiemy, a jednak wielu większą wagę przywiązuje do świąt Narodzenia Pańskiego. Z czego to wynika?

CZYTAJ DALEJ

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Msza św. Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczyna obchody Triduum Paschalnego

2024-03-28 07:18

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczynają się w Kościele katolickim obchody Triduum Paschalnego - trzydniowe celebracje obejmujące misterium Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego. Liturgia tego dnia odwołuje się do wydarzeń w Wieczerniku, kiedy Jezus ustanowił dwa sakramenty: kapłaństwa i Eucharystii.

Liturgista, ks. prof. Piotr Kulbacki z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego powiedział PAP, że część pierwsza Triduum - misterium Chrystusa ukrzyżowanego - rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej (Wielki Czwartek) i trwa do Liturgii na cześć Męki Pańskiej (Wielki Piątek). Po tej liturgii rozpoczyna się dzień drugi - obchód misterium Chrystusa pogrzebanego, trwający przez całą Wielką Sobotę. Nocna Wigilia Paschalna rozpoczyna trzeci dzień - misterium Chrystusa zmartwychwstałego – obchód trwający do nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję