Reklama

Ten, który wskazuje drogę

Światowym Dniom Młodzieży w Panamie patronuje sześcioro świętych i dwoje błogosławionych: św. Jan Paweł II, św. Jan Bosko, św. Róża z Limy, św. José Sánchez del Río, św. Juan Diego, św. Marcin de Porres, bł. Maria Romero Meneses i bł. Oskar Romero oraz Maryja w wizerunku Matki Bożej Starszej. Przybliżaliśmy Wam już na łamach „Niedzieli Młodych” postać Róży, Josego, Marcina. Dziś wybrałam św. Juana Diego.
Jego losy nierozerwalnie związane są z Matką Bożą z Guadalupe, której wspomnienie obchodzimy 12 grudnia

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Najmniejszy

Neofita Juan Diego Cuauhtlatoatzin co tydzień przemierza wzgórza Tepayac, by dotrzeć do kościoła w Tlatelolco. Tam pogłębia wiarę w Jedynego Boga, którego pokochał mocno, a który tak bardzo różni się od Bogów czczonych przez Azteków. Tereny podbite przez Hiszpanów po krwawych latach podboju w tym czasie cieszą się spokojem, a rdzenna ludność dzięki misjonarzom z Hiszpanii przechodzi na katolicyzm. Tak naprawdę człowiek czerwonoskóry jest wciąż traktowany z góry przez białego kolonistę. Juan należy do najbiedniejszej warstwy społecznej. A jednak to na niego Bóg zwrócił uwagę. Dlaczego? Bo tylko Bóg „jest potężny i przez pokornych bywa chwalony” (por. Syr 3, 20). Bo „Bóg wybiera to, co nieszlachetnie urodzone według świata oraz wzgardzone, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga” (por. 1 Kor 1, 27-29).

Objawienie

W sobotę 9 grudnia 1531 r., bladym świtem Indianin o azteckim imieniu Cuauhtlatoatzin, czyli Mówiący Orzeł, słyszy piękny śpiew ptaków. Głos cichnie w momencie, kiedy ukazuje się przed nim Niewiasta w lśniących szatach. Nie dość, że Matka Boża ukazuje się biedakowi, to jeszcze zwraca się do niego z szacunkiem i czułością: „Posłuchaj, Juanie, mój najdroższy i najmłodszy synu...”.* Prosi go, by na wzgórzu tym, gdzie jeszcze niedawno czczono boginię Tonantzin – Matkę Ziemię, powstało sanktuarium maryjne. Nowa religia kategorycznie ma zastąpić starą. „Prawdziwie jestem twoją Matką, twoją i wszystkich ludzi, którzy żyją razem w tym kraju, i wszystkich innych ludzi różnych przodków (...). Tu wysłucham ich łkania, ich narzekań, i uzdrowię ich z ich smutku, ciężkich doświadczeń i cierpień”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Trudna misja

Zgodnie z prośbą Maryi, Juan Diego idzie do biskupa Meksyku, co nie jest proste, i jak się można domyślać, biskup nie wierzy jego słowom. Przy kolejnym objawieniu Juan prosi Maryję, by wysłała kogoś bardziej szanowanego, ale Ona chce, by to właśnie on był posłańcem misji wybudowania kaplicy. Podczas drugiego spotkania z biskupem, hierarcha prosi o dowód. Indianin przekazuje prośbę biskupa Maryi, a Ona obiecuje ją następnego dnia spełnić i umawia się na wzgórzu. Jednak sprawy zmieniają obrót, wuj Juana ciężko zachorował, był umierający. Juan, zamiast do kościoła w Tiatelolco, zmierza do lekarza. Żeby nie spotkać Maryi na wzgórzu, wybiera inną ścieżkę, no ale to przecież nie może być problem dla Matki Bożej. Pani schodzi ze wzgórza… „Co się dzieje, mój najdroższy i najmłodszy z moich synów?„– pyta i zapewnia, że wuj wyzdrowieje. Szczegółowo też tłumaczy Juanowi, co ma dalej robić. Ten posłusznie wchodzi na urwiste wzgórze, zwykle porośnięte cierniami i akacjami, i zrywa nieznane hiszpańskie kwiaty. „Mój najmłodszy i najdroższy synu, te rozmaite rodzaje kwiatów są dowodem, znakiem, jaki zaniesiesz do biskupa. Powiesz mu ode mnie, że ma widzieć z nich me pragnienie i dlatego spełnić ma moje życzenie, moją wolę (...) Surowo nakazuję ci nie rozwijać swej tilmy i nie pokazywać jej zawartości, zanim nie znajdziesz się w jego obecności”. Wszystko jest jasne, kiedy Indianin staje przed biskupem. Przekazuje kwiaty niesione w płaszczu zebranym w pałacu biskupim ukazuje się wizerunek Maryi odbity na płaszczu. Do tego niezwykłego zjawiska, dochodzi świadectwo uzdrowionego wuja. Szybko w miejscu wskazanym przez Maryję powstaje najpierw kaplica, a dziś wspaniałe sanktuarium, do którego co roku przybywa 12 mln pielgrzymów.

Reklama

Ewangelizacja

Juan zamieszkał blisko kaplicy i każdego dnia opowiadał o swoich spotkaniach z Matka Bożą. W ciągu pierwszych 7 lat po objawieniach nawróciło się prawie 8 mln Meksykańczyków. Guadalupe naznaczyło początek ewangelizacji, której dynamika przeszła wszelkie oczekiwania. Jest przykładem na to, jak ewangelizować nie niszcząc rdzennej tożsamości.

Reklama

Św. Juan Diego odkrył 500 lat temu prawdę o ludzkości, w której wszyscy są powołani, by być dziećmi Pana Boga.

Cudowny wizerunek

Tilma, tkana z włókien agawy, może przetrwać najwyżej kilkanaście lat. Ta z obrazem Matki Bożej do dziś jest nienaruszona. Odbity na płaszczu wizerunek Matki Bożej zawiera tak bogatą symbolikę, że opisanie jej wymagałoby oddzielnego artykułu. Hiszpanie i potomkowie Azteków mają odmienne tłumaczenie pewnych symboli. Przykład: złożone ręce dla Europejczyka oznaczają modlitwę, dla Meksykańczyka –

Maryja klaszcze. Porusza mnie fakt, że Matka Boża objawiła się jako Metyska i przemówiła w języku nahuatl. Jest niska jak Indianki, ma 143 cm wzrostu, ale łączy w sobie dwie rasy, jakby chciała powiedzieć: Jestem Matką wszystkich. Wszyscy ludzie są sobie równi, każdy jest synem i córką Boga. Za sprawą Juana Diego połączyła dwa odmienne światy.

* Cytaty za: „Matka Boża z Guadalupe – Matka Życia”, wyd. „Biblioteka Niedzieli”

2018-11-28 11:01

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Panama to nasza podróż poślubna

Niedziela bielsko-żywiecka 3/2019, str. V

[ TEMATY ]

ŚDM

ŚDM w Panamie

Archiwum

Bożena i Krzysztof. W Krakowie skrystalizowała się ich miłość

Bożena i Krzysztof. W Krakowie skrystalizowała
się ich miłość

Nic nie wskazywało że będą małżeństwem. Dziś mówią, że połączyły ich Światowe Dni Młodzieży. Po 7 latach znajomości Bożenka z Krzysztofem są w Panamie w grupie pielgrzymów z naszej diecezji. Dla nich jednak to wyjątkowy wyjazd. Traktują go jak podróż poślubną

Bożenka i Krzysztof Micorowie z Bielska-Białej są świeżo upieczonym małżeństwem. Para wcięła ślub 15 września ubiegłego roku. Kiedy wracają do początków swojej znajomości przyznają, że nic nie wskazywało na to, że Pan Bóg zaprowadzi ich przed ołtarz. Pierwszy raz spotkali się za sprawą ks. Andrzeja Wołpiuka, który zabrał ich na Krajowe Forum Duszpasterstwa Młodzieży Warszawy. Reprezentowali naszą diecezję. – Dokładnie mówiąc to było Turno pod Warszawą. Dokoła las z domem rekolekcyjnym pośrodku, do najbliższej stacji benzynowej 10 km, czyli tylko młodzież z duszpasterzami i las – wspomina Krzysztof. Kilkugodzinną podróż w samochodzie w połowie przespali zmęczeni.

CZYTAJ DALEJ

Kielce: w rękach policji wandal, który zniszczył kapliczkę maryjną przy ruchliwej trasie

2024-03-27 14:47

www.diecezja.kielce.pl

Kieleccy policjanci zatrzymali wandala, który we wtorek 26 marca zniszczył niedawno odnowioną kapliczkę Matki Bożej, znajdującą się przy rondzie w Czerwonej Górze, przy trasie Kielce - Kraków w gminie Chęciny. Kapliczka jesienią 2023 r. została odnowiona i pozostawiona na tym miejscu, mimo budowy ronda i remontu drogi.

Jak informuje mł. asp. Małgorzata Perkowska-Kiepas, oficer prasowy Komendy Miejskiej Policji w Kielcach, wczoraj wpłynęło zgłoszenie świadka, który zaobserwował sytuację, gdy do figurki tuż obok ronda, podjechał pojazd osobowy. Wysiadł z niego mężczyzna, który przewrócił i zniszczył tę figurkę, po czym oddalił się z miejsca.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję