- Drogi biskupie Piotrze. Dzisiaj życzymy Tobie, aby na drodze Twojej posługi pasterskiej znalazło się jak najwięcej życzliwych osób podtrzymujących Twoje ręce, by były wzniesione do nieba - mówił bp Tomasik. - Twoje ręce wznoszone do modlitwy – niech będą wspierane modlitwą wiernych, a szczególnie kapłanów. Ręce ukazujące Ewangelię – niech będą wspierane potężnym echem słów Najświętszej Maryi Panny: „Oto ja, niech mi się stanie według Twego słowa” wypowiadanych przez tych, którzy noszą piękne imię „chrześcijanin”. Rozłożone ręce wyrażające zaufanie i życzliwość – niech będą wspierane szczerą współpracą kapłanów i wiernych świeckich. Zmęczone ręce niech doświadczą życzliwości współczesnych Weronik i Szymonów. Ręce ukazujące obiektywny porządek moralny – niech będą wspierane troską kapłanów i wiernych świeckich o poprawne funkcjonowanie sumienia oraz odrzucanie relatywizmu i subiektywizmu moralnego. Ręce zatroskane o budowanie Chrystusowego Kościoła niech doświadczą obecności innych dłoni gotowych podjąć trud współpracy. Niech przez Twoją posługę pasterską jak najwięcej osób powtórzy za Twoim Patronem: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham - mówił ordynariusz radomski.

Obrzęd święceń rozpoczął Hymn do Ducha Świętego. Po jego odśpiewaniu ks. Piotr został zaprezentowany przez towarzyszących mu kapłanów, ks. prałata Edwarda Poniewierskiego, kanclerza kurii diecezji radomskiej i ks. kan. Sławomira Gregorczyka, kolegę z rocznika święceń elekta. Ks. Poniewierski odczytał bullę nominacyjną papieża Franciszka.

Na koniec bp Piotr Turzyński dziękował Bogu za życie, wiarę i powołanie. - Nikt z nas nie jest samotną wyspą, dlatego dzisiaj myślę o mojej rodzinie, przyjaciołach, kapłanach i wielu ludziach, którzy zostawili we mnie swój dobry ślad i przez to mnie kształtowali. Dziękuję dobremu Bogu za ludzi mojej drogi, dzięki którym jestem tym, kim jestem. Spotkałem w życiu wielu wspaniałych ludzi i pięknych chrześcijan. Otrzymałem taką łaskę - powiedział.

- Jak widzicie zostałem obdarowany bez żadnej mojej zasługi nie tylko w tej chwili, ale w ciągu całego mojego życia. I chcę wam powiedzieć, że mam poważny problem: jak spłacić ten wielki dług dobra, jak odwdzięczyć się Bogu i ludziom. Psalmista mi podpowiada: "Podniosę kielich zbawienia i wezwę Imienia Pana". Ufam, że nasze drogi ma w swojej opiece Matka Kościoła. Jej zawierzam samego siebie, moje życie i wszystko, czym jestem i co posiadam. Proszę wszystkich o modlitwę w mojej intencji, abym wypełnił wolę Bożą. Przed nami droga. Święty Augustyn patrzy pozytywnie, umieściłem jego tekst na obrazku: "Jeśli utkwimy wzrok w Chrystusie, nie zabłądzimy, błąkając się bez celu, ponieważ On jest prawdą, ku której zmierzamy i On jest drogą, po której idziemy" - mówił.

Na zakończenie Mszy św. w imieniu księży z diecezji radomskiej przemówił ks. Jarosław Wojtkun, rektor WSD, osób życia konsekrowanego s. Mirosława Grunt, przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny, a wiernych świeckich poseł Robert Telus z rodziną.

Listy gratulacyjne przysłali abp Zygmunt Zimowski i abp Wojciech Polak, Prymas Polski.

List od abp. Zygmunta Zimowskiego, który ze względu na stan zdrowia nie mógł wziąć udziału w uroczystości, odczytał ks. prałat Piotr Supierz, sekretarz arcybiskupa. Charakterystycznym rysem osobowości bp. Piotra jest żywa miłość do Chrystusa i Kościoła. Widać to również w wybranym zawołaniu biskupim Ecclesia Mater - Mater Ecclesiae. Cieszę się, ze w tym haśle uwidacznia się zatroskanie o Kościół, który jest naszą matką i nauczycielką. Jakże bardzo ta miłość do Kościoła stoi w opozycji do lansowanej od wielu lat na zachodzie tezie: Chrystus tak, Kościół nie. Teza ta wyraża przynależność do Chrystusa i bliską z Nim więź, ale stanowczo odrzuca Kościół jako wspólnotę wiary. Tymczasem jest to wielkie nieporozumienie. Nie można bowiem przyjmować Chrystusa odrzucając jednocześnie Jego ciało, którym jest Kościół - napisał abp Zimowski.

W uroczystości udział wzięło ponad 300 księży, w tym arcybiskupi i biskupi, z Włoch, Czech, Białorusi, Litwy i Ukrainy oraz różnych polskich diecezji.

Dewizą biskupa Piotra są słowa: "Kościół Matką - Matka Kościoła". Słowa nawiązują do charyzmatu maryjnego Ruchu Światło-Życie. Ideę posługiwania bp. Piotra Turzyńskiego wyraża jego herb. Zbudowany jest na tarczy hiszpańskiej. W niebieskim polu znajduje się srebrny krzyż łaciński, który dotyka ramionami krawędzi tarczy herbowej. Jest on przesunięty w lewo, przez co prawe jego ramię jest dłuższe. Pod nim, w prawej dolnej ćwiartce, umieszczona jest figura Matki Bożej z Centrum Ruchu Światło-Życie w Kościenku. Krzyż i symbol Matki Bożej nawiązują stylistyką do herbu św. Jana Pawła II.

Ks. Piotr Turzyński ma 51 lat, pochodzi z Radomia. Studiował na KUL i na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Jest dyrektorem Rady ds. Stałej Formacji Kapłanów Diecezji Radomskiej i dyrektorem Rady ds. Życia Konsekrowanego Diecezji Radomskiej. Angażuje się w prace II Synodu Diecezji Radomskiej jako przewodniczący Komisji ds. Kultury, Środków Społecznego Przekazu i Nowej Ewangelizacji. Współpracuje z Radiem Plus Radom.

Biskup nominat jest cenionym kaznodzieją i rekolekcjonistą, jest zaangażowany w działalność Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie. Przez 18 lat opiekował się teatrem seminaryjnym. W 2012 r. założył Stowarzyszenie "Młyńska" Verum Bonum Pulchrum, którego celem jest działalność na rzecz zachowania dorobku i rozwoju kultury ze szczególnym uwzględnieniem kultury chrześcijańskiej.

Interesuje się myślą św. Augustyna, Orygenesa i Ojcami Pustyni, kocha wędrówki górskie, lubi literaturę (zwł. poezję K. Wojtyły, Z. Herberta, J. Szymika i powieści F. Dostojewskiego oraz J.R.R. Tolkiena), teatr, dobre kino sensacyjne, folk i poezję śpiewaną, jest kibicem siatkówki.