Jan Brebeuf, urodzony 25 marca 1593 r. w Condesur-Vire w Normandii (Francja) studiował na uniwersytecie w Caen, a następnie w 1617 r. wstąpił
do zakonu jezuitów w Rouen. Święcenia otrzymał w 1622 r. Na własną prośbę - mimo słabego zdrowia - został wysłany do Kanady i przez następne 24 lata pracował wśród
Indian z plemienia Huron. Nie zrażony silnym sprzeciwem Hugenotów, prowadzących tam handel i usiłujących zmusić Indian do przejścia na protestantyzm, Jan Brebeuf trwał odważnie na
swoim ewangelizacyjnym "posterunku". Po zdobyciu przez Anglików Quebecu w 1629 r. i wypędzeniu jezuitów, Jan powrócił do Francji i został skarbnikiem w college´u
w Eu. Z powrotem na misji znalazł się w 1633 r., po zwróceniu Kanady Francji. Kiedy w 1637 r. epidemia ospy zabiła tysiące Indian, biali misjonarze
zostali oskarżeni przez szamanów indiańskich, jako winni przeniesienia choroby; mimo nieprzyjaznej atmosfery Jan Brereuf pozostał wśród Indian. W roku 1640 pojechał na 4 lata do Quebecu, a następnie
powrócił do plemienia Huron. Niestety, został ujęty przez Irokezów, zawziętych wrogów Francji i Indian Huron. 16 marca 1649 r. niedaleko Georgian Bay Jan Brebeuf przez wiele godzin był
okrutnie torturowany zanim umarł śmiercią męczeńską.
Znany ze swojej świętości i odwagi Jan Brebeuf nawrócił ponad siedem tysięcy Indian. Napisał słownik i katechizm w języku plemienia Huron.
Został kanonizowany w 1930 r.
(tłumaczenie Barbara H. Otto)
Pomóż w rozwoju naszego portalu