Parafie i kościoły
W skład dekanatu wchodzi obecnie osiem parafii:
1. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Celestynowie
2. Matki Bożej Częstochowskiej w Józefowie k. Otwocka
3. św. Wita w Karczewie
4. Matki Bożej Królowej Polski w Otwocku (Kresy)
5. Miłosierdzia Bożego w Otwocku (Ługi)
6. św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Otwocku (Świder)
7. Matki Bożej Ostrobramskiej w Otwocku Wielkim
8. Matki Bożej Anielskiej w Starej Wsi
Najstarsza z parafii znajduje się w Karczewie, który przez ponad trzy wieki (1548-1869) był miastem. Karczewska parafia istnieje od 1488 r. (niektóre źródła wskazują XIII
w., a jeszcze inne rok 1541). Miejscowy kościół ufundowany w 1632 r. przez kanclerza koronnego Kazimierza Bielińskiego jest perłą architektury sakralnej.
Najmłodsza w dekanacie parafia (utworzona w 1999 r.) znajduje się w Otwocku Wielkim. Siedem parafii ma swoje kościoły parafialne, jedynie Otwock Wielki kaplicę.
- Miejscowi parafianie coraz bardziej myślą już jednak o budowie kościoła, zwłaszcza że obok istniejącej kaplicy, jest bardzo ładny teren, na którym mogłaby stanąć świątynia - podkreśla ks.
prał. Włodzimierz Jabłonowski, dziekan dekanatu Otwock-Kresy. Ta ich wola została uwzględniona w protokole po ostatniej wizytacji parafii, której dokonał bp Stanisław Kędziora.
Trzy parafie - Józefów, Karczew i Otwock-Kresy mają podobną liczbę wiernych, w granicach 9-10 tys. Najmniejsze pod tym względem są parafie w Otwocku Wielkim (1,5 tys.
wiernych) i w Starej Wsi (niecałe 2 tys.).
Duchowieństwo dekanatu
Dziekanem dekanatu Otwock-Kresy jest ks. prał. Włodzimierz Jabłonowski, który w Otwocku przebywa 31 rok i jest najdłużej w dekanacie proboszczem. Najrócej (od 2000 r.) proboszczem jest ks. kan. Krzysztof Czyżyk w Celestynowie. (Ks. kan. Czyżyk był już jednak wcześniej proboszczem i budowniczym kościoła w Janówku w dekanacie nowodworskim). Na terenie dekanatu pracuje 8 księży proboszczów i 11 księży wikariuszy. Jest też dwóch rezydentów, a w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Otwocku Świdrze, w której duszpasterstwo prowadzą Misjonarze Świętej Rodziny, jeden z kapłanów (ks. Piotr Krupa) jest prefektem szkół, ks. Szczepan Biernacki katechetą. Średnia wieku księży proboszczów w dekanacie Otwock - Kresy wynosi 55 lat, a księży wikariuszy 33 lata.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Zakony
Oprócz wspomnianych Misjonarzy Świętej Rodziny na terenie dekanatu istnieją też inne zgromadzenia i zakony. W Józefowie są Doloryści, Siostry Albertynki i Dominikanki
Misjonarki Jezusa i Maryi, w Anielinie na terenie parafii Karczew Franciszkanki od Cierpiących, a w parafii dziekańskiej w Otwocku Felicjanki i Siostry
Szensztackie. Wkrótce Siostry św. Feliksa z Kantalicjo (felicjanki) obchodzić będą siedemdziesięciolecie ich obecności w Otwocku. W 1934 r. ówczesny proboszcz parafii
św. Wincentego à Paulo ks. Ludwik Wolski zaprosił felicjanki i osadził je w wynajętym budynku przy ul. Jodłowej 14. Siostry prowadziły przedszkole, a także urządziły kaplicę
półpubliczną i zapraszały kapłanów, aby odprawiali w niej Msze św. W latach pięćdziesiątych Kuria Metropolitalna Warszawska skierowała tu kapłana na stałe, co w 1958 r.
doprowadziło do powstania samodzielnego ośrodka duszpasterskiego. Wcześniej siostry wielokrotnie były przez władze komunistyczne szykanowane. Później wierni przez 18 lat czekali na zgodę na budowę kościoła.
Jego budowniczym był ks. dziekan Jabłonowski. - Czując wdzięczność wobec Zgromadzenia, 30 października ub.r. w 30. rocznicę mojej pracy w Otwocku, w kościele poświęcony
został przez bp. Kazimierza Romaniuka obraz założycielki zgromadzenia sióstr felicjanek, bł. m. Angeli Truszkowskiej. Jest ona tutaj czczona jako patronka chorych. Wielu wiernych modli się przed jej wizerunkiem
- podkreśla ks. prał. Jabłonowski. W planach Księdza Dziekana jest jesienna pielgrzymka do Krakowa i przywiezienie do kościoła cząsteczki relikwii m. Angeli.
Ksiądz Dziekan z dużą sympatią mówi też o Siostrach Szensztackich i długo opowiada, w jaki sposób znalazły się one w Otwocku i jakie
miały problemy w czasach tzw. władzy ludowej. Otwock - dodaje - był na czarnej liście centrali komunistycznej. Komuniści nie mogli sobie darować, że w mieście powstaje coraz więcej
domów zakonnych, czyli - jak to wówczas mówiono - szerzy się zaraza. Nieustannie więc kierowali pretensje do lokalnych władz partyjnych i miejskich. Sióstr Szensztackich jest dziś kilkadziesiąt.
Mają wieczystą adorację, znajduje się u nich Centrala Ruchu Szensztackiego na Polskę, a ich klasztor odwiedzany jest przez grupy pielgrzymkowe ze względu na sanktuarium
Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej. Tworzą ogniska rodzin szensztackich, wykonują bardzo cenioną przez kapłanów i świeckich pracę formacyjną.
Reklama
Życie religijne
Jak w większości parafii diecezji warszawsko-praskiej w parafiach dekanatu Otwock-Kresy żywy jest kult Miłosierdzia Bożego oraz Matki Najświętszej. Np. w parafii dziekańskiej
od 18 lat odprawiane są nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego. Zaś 13. dnia każdego miesiąca jest Różaniec Fatimski i procesja z figurą Matki Bożej. Największy i najbardziej
znany odpust gromadzący wielu wiernych ma miejsce w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Celestynowie. Znany jest też odpust na św. Wita w Karczewie.
W parafiach działają ruchy Maryjne - Totus Tuus, Legion Maryi. Np. legionistki pomagają w obsłudze kaplicy w jednym z otwockich szpitali. We wszystkich
parafiach obecne są koła Żywego Różańca.
Ks. prał. Jabłonowski przypomina słowa kard. Stefana Wyszyńskiego, który usłyszał zaraz po święceniach: "Na razie będziecie wikariuszami. A jak zostaniecie proboszczami, pamiętajcie: nie
chciejcie robić wszystkiego sami. Waszą rolą będzie zaplanować pracę, znaleźć ludzi i nią pokierować".
- Pamiętam te słowa dobrze. Zresztą wszystko w Otwocku powstawało dokładnie tak, jak mówił Ksiądz Prymas. Ja sam, bez świeckich, nic poważniejszego nie mógłbym zrobić - mówi Ksiądz Dziekan.
W parafiach jest duże zaangażowanie świeckich. Na co dzień jest realizowana Akcja Katolicka, choć nie istnieją jej formalne struktury. Pomoc świeckich szczególnie widać w pracy charytatywnej.
Bezrobocie i bieda są bardzo widoczne i dla wielu osób coraz bardziej dolegliwe. Dlatego przy większości z parafii organizowana jest pomoc. - Przychodzi coraz więcej osób
i prosi o pomoc. Dzielimy się podstawowymi artykułami żywnościowymi oraz odzieżą. W parafii dziekańskiej szefową dziesięciosobowego zespołu charytatywnego jest s. Kinga,
felicjanka. To bardzo dziwne, że na początku XXI w. obszar biedy wciąż się poszerza - mówi ks. prał. Jabłonowski.
Reklama
Współpraca dekanalna
Ksiądz Dziekan chętnie wspomina początki istnienia dekanatu. - Podjąłem wtedy inicjatywę, aby księża proboszczowie postarali się o obrazy Miłosierdzia Bożego. Zostały one poświęcone przez Pasterza
diecezji i przez jakiś czas peregrynowały po rodzinach w poszczególnych parafiach.
Dziś dobrze ocenia współpracę księży w dekanacie. - Na ważniejszych uroczystościach zawsze wszyscy jesteśmy razem. Dobrą okazją do spotkań są też imieniny kapłanów. Oczywiście wszyscy księża
pomagają w parafiach podczas spowiedzi podczas rekolekcji - dodaje ks. dziekan Jabłonowski.
Ks. prał. Włodzimierz Jabłonowski urodził się 13 grudnia 1937 r. w Jabłonowie-Kątach (parafia Płonka Kościelna w diecezji łomżyńskiej). Święcenia kapłańskie otrzymał
25 czerwca 1961 r. z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Ukończył Akademię Teologii Katolickiej (teologia moralna i muzykologia) oraz Instytut Muzyki Sakralnej im. Św. Piusa X w Warszawie.
Był wikariuszem w parafiach - św. Mikołaja w Grójcu i św. Michała Archanioła i św. Floriana w Warszawie. W latach 1968-1972 kapelan Sióstr
Rodziny Maryi w Warszawie-Aninie.
W 1972 r. został proboszczem w Otwocku-Kresach, gdzie zorganizował parafię i wybudował kościół i plebanię. Od 1992 r., tj. od chwili powstania dekanatu
Otwock-Kresy, jest jego dziekanem. W latach 1992-2001 był przewodniczącym Komisji Organistowskiej. Jest kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej.