„Obrzęd obłóczyn jest wzniosłą chwilą w powołaniu, która głęboko zapada w serce młodego człowieka, naznaczając jego myśli i działania (...), jest też szczególnym
momentem modlitwy o dary Ducha Świętego, by widzialny znak (przyjęcie stroju duchownego) uzupełniony został ową niewidzialną zbroją duchową, która objawia się w męstwie, pobożności
i bojaźni Bożej”.
(o. Andrzej Derdziuk OFM Cap „Szata świadectwa”)
Obrzęd obłóczyn jest niezapomnianą chwilą na drodze powołania do kapłaństwa. Chwilą, która głęboko zachowuje się w sercu i pamięci młodego człowieka. Trzeci rok w seminarium
poprzedzony dwoma latami formacji obfituje w ważne i piękne przeżycia duchowe. Bracia alumni, wyrażając pragnienie dążenia ku Chrystusowemu kapłaństwu, przyjmują strój duchowny.
Obłóczyny w swojej symbolice nawiązują do sakramentu chrztu. Przez chrzest chrześcijanin staje się uczestnikiem śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Biała szata oznacza w chrzcie
„przyoblekanie się w Chrystusa”. Obrzęd obłóczyn wyraża gotowość przyobleczenia się w Chrystusowe cnoty. Sutanna staje się zbroją duchową (por. 2 Kor 1, 22) i zewnętrznym
znakiem Paschalnego Misterium Chrystusa. Znakiem przynależności do Kościoła i gotowości do służenia Bogu i ludziom.
W wielu z nas budzi się zapewne troska w związku z przyjęciem stroju duchownego. Czy będę umiał godnie nosić przyjęty strój? Czy okaże się prawdziwym świadkiem Chrystusa?
Czy jestem przygotowany na czekające mnie złośliwe uwagi i szydercze uśmiechy ludzi o złym usposobieniu?
Wchodzimy w to ważne wydarzenie naszej drogi i z miłości do Chrystusa przyjmujemy odważnie strój duchowny, pamiętając jego słowa: „Jeśli kto chce iść za Mną,
niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Łk 9, 23).
Wreszcie nadeszła długo oczekiwana chwila obłóczyn, które odbyły się 22 listopada w katedrze zamojskiej. Uroczystej Eucharystii przewodniczył bp Mariusz Leszczyński w otoczeniu
grona wychowawców i licznie przybyłych kapłanów. Obecna była również cała wspólnota seminaryjna, nasi rodzice, rodziny i przyjaciele.
W wygłoszonej homilii Ksiądz Biskup podkreślił wagę dwóch znaków: obrączki i stroju duchownego, które to pełnią rolę świadectwa wiary i miłości w coraz bardziej zsekularyzowanym
świecie. Po homilii nastąpiło błogosławieństwo alumnów, którzy mieli przyjąć strój duchowny, po którym udaliśmy się do jednej z kaplic, aby przywdziać sutannę.
Przed błogosławieństwem w imieniu nowo obłóczonych wyrazy wdzięczności dla Księdza Biskupa i wszystkich zgromadzonych skierował nasz dziekan Waldemar. A po skończonej
Eucharystii wraz z Księdzem Biskupem udaliśmy się przed obraz Matki Odkupiciela, Patronki naszej diecezji, aby tam złożyć swoje podziękowanie i prosić o dalsze błogosławieństwo.
Pomóż w rozwoju naszego portalu