Jest słoneczny, lipcowy dzień. Wakacje... Zaproszona przez ks. Radosława Kobielę jadę do parafii pw. Ducha Świętego w Michelinie. Chcę obejrzeć świetlicę ,,Oratorium´´, o której tak wiele słyszałam. Zastanawiam się, ile dzieci tam spotkam?

Pierwsze zaskoczenie przeżywam już przy drzwiach, które otwiera mi... moja uczennica Basia z Zespołu Szkół Chemicznych. Jest jednym z dwudziestu pięciu wolontariuszy, zaangażowanych w działalność świetlicy. Są to przeważnie uczniowie włocławskich szkół średnich. Basia prowadzi mnie piwnicami kościoła do jadalni, zwanej tu ,,kawiarenką parafialną´´. I tu kolejne zaskoczenie -- przy długich, schludnie nakrytych stołach siedzi mnóstwo dzieci pałaszujących świeże ciasto. Piją herbatę z kolorowych kubków. W tłumie dostrzegam kolejną uczennicę z ,,Chemika´´ -- Izę. Jest też wolontariuszką. Zostaję zaproszona do stołu i moja wizyta rozpoczyna się od słodkiego poczęstunku, który jest rytuałem świetlicy. Obok przysiada ks. Radek -- ,,spiritus movens´´ powstania placówki. Opowiada mi jej historię.

Świetlica istnieje od 30 września 1999 r. -- powstała z inicjatywy Akcji Katolickiej i Zespołu Charytatywnego. Od początku opieką i wydatnym wsparciem otoczył ją proboszcz parafii -- ks. Dionizy Lewandowski. Praca przebiega według ustalonego przez Radę Świetlicy planu dnia, zgodnie ze statutem. Działa w niej -- społecznie -- dziesięciu nauczycieli, księża z parafii oraz dwudziestu pięciu wolontariuszy. Opieką świetlicy objęta jest setka dzieci. Systematycznie w zajęciach uczestniczy czterdzieścioro dzieci w wieku szkolnym.

Dowiaduję się też, że świetlica współpracuje z Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną we Włocławku. Studenci odbywają w tej placówce praktyki pedagogiczne.

Gdy ks. Radek na chwilę odchodzi, rozglądam się i podziwiam estetyczną i przytulną jadalnię, wyposażoną w kuchenki gazowe, zlew i szafeczki. Dzieci mogą przygotowywać tu posiłki i wspólnie je spożywać. Pełnią dyżury, dbając o czystość tego pomieszczenia. Oprócz jadalni jest tu jeszcze sala do nauki własnej (biblioteczka), pomieszczenie do zajęć rekreacyjno-sportowych (bawigraj) oraz pokój do wspólnej nauki (sala ciszy). Zostaję zaproszona do bawigraju.

Obserwuję festiwal, czyli prezentację ,,dokonań artystycznych´´ trzech grup wiekowych: ,,Bobasów´´, ,,Leniuszków´´ i ,,Rapujących Aniołków´´. Widzę pogodne, radosne, ożywione twarze dzieci. Śpiewają, tańczą, bardzo przeżywają swoje występy. ,,Widzisz, one tutaj dowartościowują się, mają szansę zaistnieć w grupie. Ogromnie ważne jest, aby nie zamknęły się w sobie, nie straciły poczucia własnej wartości´´ -- mówi ks. Radek. Czuję, jak bardzo żyje problemami świetlicy. To jego ukochane ,,dziecko´´, o które ogromnie się troszczy. Jest pełen niezwykłych pomysłów, które chciałby natychmiast realizować. Wierzy w powodzenie swych działań. Chcąc pomóc dzieciom, którym rodzice nie są w stanie zapewnić letniego wypoczynku, zainicjował akcję ,,Poda-ruj dzieciom lato´´. Zainteresował nią media. Jego ,,Świetliki´´ mają szansę podróżować do atrakcyjnych miejscowości naszego regionu i popularyzować je w Radiu ,,W´´.

Marzeniem Dyrektora niezwykłej świetlicy jest zorganizowanie w wakacje pielgrzymek do Lichenia i Częstochowy. Wie dobrze, jak bardzo są one ważne w religijno-duchowym rozwoju dzieci. Pragnąłby bardzo, aby ludzie dobrej woli pomogli w zorganizowaniu takich wyjazdów.

Znów patrzę na uśmiechnięte buzie, tańczące dzieci, słyszę ożywione rozmowy. Widoczna jest ich ogromna potrzeba wspólnych spotkań, zabaw, przebywania w takim właśnie miejscu. Na szczęście -- michelińskie dzieci mają swoją świetlicę. Szkoda tylko, że jest to jedyna tego typu placówka. Działalność ks. Radosława Kobieli, jako szczególnie cenną, należałoby naśladować w innych parafiach. Tego typu przedsięwzięcia zawsze spotykają się z życzliwością i pozytywną oceną naszej społeczności.

Żegnam gościnne miejsce. Przez chwilę spaceruję wokół kościoła. Panuje cisza, pachnie rozgrzane powietrze. W myślach powtarzam słowa wiersza Marii Buczkówny:

A ja -- za kratą domów -- zrozumiałam

Jak ubogie są ręce,

Które niczyich łez nie otrą.

Głęboko wierzę, że Czytelnicy Ładu Bożego pomogą świetlicy ,,Oratorium´´ w zorganizowaniu pielgrzymek do Lichenia i Częstochowy.

Oto numer konta, na które można dokonywać wpłat:

PKO BP SA

10205170-395946-270-11.