Kapelani podkreślają aktualność średniowiecznej dewizy „ora et labora” („módl się i pracuj”). Ks. Tadeusz Chajewski, duszpasterz ludzi pracy w archidiecezji gdańskiej zauważa, że dziś bardzo potrzeba nam przypomnienia, że praca nie służy tylko zarabianiu pieniędzy. - Bóg nas stworzył po to, byśmy Go czcili przez modlitwę i pracę. Praca moja jest dla Boga, to gdzieś zanikło dzisiaj. Podobnie jak to, że praca musi być wykonywana z miłością do ludzi, żeby nie chodziło tylko o pieniądze, narzekanie, że pracodawca jest zły. Nasza wiara powinna być wyrażana w codziennych czynach, a jednym z tych czynów jest właśnie praca - powiedział ks. Chajewski.

Duszpasterze podkreślają, że wielkie znaczenie ma także dzielenie się owocami pracy i samą pracą, dlatego konieczna jest solidarność ludzi pracy, zwłaszcza starszych, którzy czasem mogą ustąpić miejsca młodszym.

Podczas rekolekcji księża modlą się szczególnie za Ojczyznę, bo jak mówią, „jest dobra zmiana, ale zło czeka i jeśli nie będzie modlitwy Polaków, to nic się uda”.

Rekolekcje prowadzi bp Jacek Kiciński, członek Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa. Ich tematyka nawiązuje do hasła roku "Idźcie i głoście". - Najlepiej wypełniał to błogosławiony duszpasterz ludzi pracy ks. Jerzy Popiełuszko, którego osoba towarzyszy nam podczas spotkania - powiedział rekolekcjonista.

Zwracając się do kapłanów zgromadzonych na Mszy św. w Kaplicy Matki Bożej, bp Kiciński podkreślił, że „rekolekcje są czymś ważnym w życiu każdego człowieka, tym bardziej w życiu kapłana, duszpasterza”. - Jesteśmy bowiem powołani do tego, aby towarzyszyć innym na drodze do zbawienia, ale by towarzyszyć innym, sami również musimy czerpać ze zdroju Bożej miłości - mówił kaznodzieja.

Biskup pomocniczy z Wrocławia podkreślił, że „kapłani są powołani do tego, aby w dzisiejszym świecie pośród tych, do których są posłani, przywracać prawdziwy obraz Boga, który jest miłością, przyprowadzać innych do drzewa życia, którym jest Kościół, aby oni sięgali po owoce dające życie wieczne”.

Duszpasterstwo ludzi pracy zrodziło się w trudnym czasie zmagań o wolność Polski. Księża wspierali strajkujących robotników, na terenie zakładów odprawiali Msze św. i spowiadali. Razem z przedstawicielami „Solidarności” przypominali, że najważniejszy jest człowiek, upominali się o godność pracowników i ich prawa. Za swą postawę wielu było represjonowanych. To dlatego ważnym zadaniem dzisiejszego Duszpasterstwa Ludzi Pracy jest także podtrzymywanie tradycji historyczno-patriotycznych.

- Musimy pamiętać o tym, że to na ruchu solidarnościowym wyrosłym z etyki chrześcijańskiej, oparty jest Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność. Związek zrobił bardzo wiele dla ludzi pracy i nadal, jako jeden z nielicznych, troszczy się o potrzeby pracowników, np. o wolne niedziele - powiedział duszpasterz z Gdańska.

Celem duszpasterstwa ludzi pracy jest wzmocnienie moralne i rozwój duchowy ludzi pracujących, pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym, a także wspieranie ludzi bezrobotnych. Pierwsze duszpasterstwa powstały w 1973 r. szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „Solidarności”. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od 1979 r. pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających duszpasterstw kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Przeciwko duszpasterstwom protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze.

W rekolekcjach duszpasterzy ludzi pracy, uczestniczy na Jasnej Górze kilkudziesięciu kapłanów. Doroczne spotkanie potrwa do czwartku 9 lutego.