Reklama

Tydzień Modlitw o Powołania do Kapłaństwa i Życia Konsekrowanego

Jak każdego roku, w Niedzielę Dobrego Pasterza Kościół katolicki szczególnie modli się o liczne powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego.
Dzisiejsza - IV niedziela wielkanocna rozpoczyna 41. Tydzień Modlitw o Powołania.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Bóg powołuje każdego człowieka do świętości. Jest to podstawowe powołanie każdego z nas. Świętość, jak nauczał Jan Paweł II w Orędziu na XXXIX Światowy Dzień Modlitw o Powołania, polega na wielbieniu imienia Ojca i pełnieniu Jego woli, na zjednoczeniu z Bogiem i naśladowaniu Chrystusa. Dróg i sposobów prowadzących do świętości jest tyle - ilu jest ludzi. Na drogach tych towarzyszy chrześcijanom Kościół, który gromadzi w sobie wszelkie, różnorodne powołania wzbudzone przez Ojca. Każde powołanie w Kościele ma przybliżać człowieka do świętości, ma jej służyć. Wszystkie wybory, jakich dokonujemy w naszym życiu, powinny przybliżać nas do świętości. Szczególnym czasem dokonywania wyborów i decydowania o swoim życiu jest młodość, a skutki podjętych w tym czasie decyzji są odczuwalne przez całe życie. Szczególnym zaś miejscem podejmowania najważniejszych życiowych wyborów jest środowisko rodzinne. To właśnie rodziny, jak naucza Jan Paweł II, powinny stanowić właściwe środowisko dla odkrywania Bożego powołania i dla jego wielkodusznej realizacji ze strony dzieci. Odnaleźć swoją drogę, swoje przeznaczenie, odkryć swoje powołanie, to recepta na piękne życie - pisze ks. Krzysztof Pawlina w książce pt. Młode wybory na dorosłe życie. Piękne życie, tzn. życie szczęśliwe, życie prowadzące do świętości.
Szczególnymi powołaniami na tej drodze są powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego - tak bardzo istotne, nie tylko dla świętości życia indywidualnego, powołanego do służby Bożej człowieka, ale dla świętości życia całego ludu Bożego. Powołanie do kapłaństwa jest przede wszystkim darem Bożej miłości, jest owocem Bożej łaski. Jest to dar Boga dla całej społeczności ludu Bożego, dla nas wszystkich. Na powołania kapłańskie i na kapłanów musimy patrzeć przede wszystkim przez pryzmat wiary. Powołanie jest wielką tajemnicą Boga, który wzywa tego, kogo On chce. Dlatego często sami powołani nie potrafią sobie odpowiedzieć na pytanie, dlaczego to właśnie oni zostali obdarzeni tym szczególnym, tajemniczym darem. Przecież jest tylu lepszych, mądrzejszych, zdolniejszych, zdrowszych i nadających się lepiej do przyjęcia tego daru ludzi. Jest to wielka tajemnica miłości Pana Boga do człowieka.
Dzisiejszy Kościół i świat potrzebują ludzi, którzy bezinteresownie będą potrafili odpowiedzieć na tą przedziwną miłość Boga, którzy będą umieli odpowiedzieć pokornie i ufnie na głos wołającego Boga, podobnie jak odpowiedział młody Samuel: „Mów, bo sługa Twój słucha” (1 Sm 3, 10). Potrzeba młodych ludzi, pełnych idealizmu i otwartości na coś, co sięga poza próg nadziei. Współczesnemu człowiekowi, chyba jak nigdy wcześniej, potrzeba kapłanów, którzy są świadkami Bożej prawdy i Bożej miłości, tych którzy są świadkami Jezusa Chrystusa - Dobrego Pasterza. W obecnej rzeczywistości świat proponuje młodemu człowiekowi wiele, na pozór atrakcyjnych i łatwych, dróg na przejście przez życie. Propozycje te - niezwykle złudne - mogą przysłonić człowiekowi drogę najważniejszą - drogę prowadzącą do świętości. Dzisiejszy świat próbuje zagłuszyć głos wołającego Boga, który jest Jedyną Drogą, Prawdą i Życiem. Dlatego niezwykle ważne jest towarzyszenie młodemu człowiekowi na drogach jego życia. Jak wcześniej wspomniałem, szczególne zadania na tym polu ma do spełnienia rodzina oraz wspólnoty parafialne i kapłani. „Niech Wasze pragnienie przygotowania Chrystusowi młodych serc, otwartych na Boże wołanie, nigdy nie ustaje” - pisał m.in. do kapłanów abp Zygmunt Kamiński w Liście pasterskim na Wielki Post 2004 - O misji kapłana we współczesnym świecie. „Każde powołanie, które dostrzeżecie wśród swoich wychowanków, niech będzie dla Was radosnym znakiem, że Chrystus posyła następców i pomocników w dziele prowadzenia ludzi do Ojca Niebieskiego, którego jesteście dobrymi i wiernymi narzędziami”.
Człowiek, który usłyszał głos powołującego Pana i wstąpił na drogę prowadzącą do kapłaństwa lub życia konsekrowanego, potrzebuje na drodze tej szczególnej asystencji. Konieczne jest mądre towarzyszenie wezwanym na drogi powołania ludziom, w taki sposób, by w odpowiednim czasie potrafili podjąć osobistą, wolną i dojrzałą decyzję całkowitego oddania się Bogu i wytrwania na tej drodze do końca życia. Takim wyjątkowym czasem rozeznawania powołania i podejmowania decyzji jest czas formacji w seminarium duchownym (w przypadku osób powołanych do kapłaństwa) i czas formacji w zgromadzeniu zakonnym (w przypadku osób powołanych do życia zakonnego).
Seminaria w dzisiejszym rozumieniu zaczęły powstawać dopiero w XVI w. Jeden z dekretów Soboru Trydenckiego (1563 r.) nakazał, aby przy każdym kościele katedralnym powstało seminarium. Zadaniem seminarium jako instytucji jest podniesienie poziomu wykształcenia przyszłych kapłanów i pogłębienie ich życia duchowego. Seminarium jest przede wszystkim wspólnotą wychowawczą w drodze (Pastores dabo vobis, 60). Nie jest wyłącznie uczelnią czy też domem akademickim, ale jest przede wszystkim, domem formacyjnym dla kandydatów do kapłaństwa. Człowiek, który usłyszał głos powołującego Boga i wstąpił do seminarium, doświadcza przeżycia formacji, które polega na przebywaniu w obecności Boskiego Mistrza i podjęciu decyzji o pozostawieniu wszystkiego, aby być całkowicie do Jego dyspozycji. W seminarium kandydat do kapłaństwa musi podjąć niemały trud intelektualny (wykłady, lektura, kolokwia, zaliczenia, egzaminy) oraz wewnętrzny trud zmagania się z samym sobą o coraz wyraźniejszy obraz Jezusa w sobie (codzienna Eucharystia, modlitwa, sakrament pojednania, spotkania z ojcami duchownymi).
Jezus nie chciał prowadzić wspólnoty Kościoła w służbie zbawienia całego świata przez aniołów i przez samych świętych, ale przez grzeszników, którzy starają się o życie według Ewangelii. Jest to wielka tajemnica miłości Bożej, Jego zaufania i cierpliwości, że dał ster tego okrętu, którym jest Kościół, w ręce ludzi uczących się na własnych błędach, aby prowadzili innych do doskonałości. Ludzie ci pochodzą z naszych miast, wspólnot parafialnych, z naszych rodzin.
Kościół, poprzez Tydzień Modlitw o Powołania, zaprasza nas, abyśmy włączyli się z troską w modlitwę o dzieło powołań oraz o tych, którzy są przez Boga Ojca powołani, by wiernie naśladować Jego Syna Jezusa Chrystusa - Dobrego Pasterza i Zbawiciela. Zaproszenie to jest skierowane do nas wszystkich: kapłanów, kleryków, osób zakonnych, rodziców, nauczycieli, dzieci, młodzieży, dorosłych. Chciejmy - każdy według swoich możliwości - odpowiedzieć na to zaproszenie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rozważania na niedzielę ks. Mariusza Rosika: Lepsza cząstka

2025-07-16 17:18

[ TEMATY ]

rozważania

Ks. Mariusz Rosik

pl.wikipedia.org

Niewielka miejscowość Betania, której nazwa tłumaczy się jako „dom biednych”, była świadkiem interesujących wydarzeń w życiu Jezusa. Tu mieszkała zaprzyjaźniona z Jezusem rodzina, a dokładniej dwie siostry i brat, Maria, Marta i Łazarz. Gdy Nauczyciel pielgrzymował do Jerozolimy na uroczystości świąteczne, zatrzymywał się w ich domu.

Często pewnie rozmowy przeciągały się długo w noc, a cienie żywo dyskutujących postaci figlowały na białych ścianach w świetle oliwnych lampek. Jedną z takich scen skrupulatnie relacjonuje Łukasz: „W dalszej ich podróży przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: ‘Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła’. A Pan jej odpowiedział: ‘Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona’” (Łk 10,38-42).
CZYTAJ DALEJ

Rozważania bp. Andrzeja Przybylskiego: XVI niedziela zwykła

2025-07-18 13:05

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

BP Episkopatu

Bp Andrzej Przybylski

Bp Andrzej Przybylski

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. Abraham, spojrzawszy, dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie. Ujrzawszy ich, podążył od wejścia do namiotu na ich spotkanie. A oddawszy im pokłon do ziemi, rzekł: «O Panie, jeśli darzysz mnie życzliwością, racz nie omijać Twego sługi! Przyniosę trochę wody, wy zaś raczcie obmyć sobie nogi, a potem odpocznijcie pod drzewami. Ja zaś pójdę wziąć nieco chleba, abyście się pokrzepili, zanim pójdziecie dalej, skoro przechodzicie koło sługi waszego». A oni mu rzekli: «Uczyń tak, jak powiedziałeś». Abraham poszedł więc śpiesznie do namiotu Sary i rzekł: «Prędko zaczyń ciasto z trzech miar najczystszej mąki i zrób podpłomyki». Potem Abraham podążył do trzody i wybrawszy tłuste i piękne cielę, dał je słudze, aby ten szybko je przyrządził. Po czym, wziąwszy twaróg, mleko i przyrządzone cielę, postawił przed nimi, a gdy oni jedli, stał przed nimi pod drzewem. Zapytali go: «Gdzie jest twoja żona, Sara?» – Odpowiedział im: «W tym oto namiocie». Rzekł mu jeden z nich: «O tej porze za rok znów wrócę do ciebie, twoja zaś żona, Sara, będzie miała wtedy syna».
CZYTAJ DALEJ

W intencji misji

2025-07-20 13:55

Małgorzata Pabis

- Na mocy sakramentu chrztu wszyscy jesteśmy misjonarzami, a więc mamy kompetencje, aby być świadkiem Jezusa Chrystusa w codzienności naszego życia – powiedział bp Jan Piotrowski.

W sobotę 19 lipca, w ramach Misyjnej Soboty, w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach w czasie Mszy św. modlono się w intencjach papieskich oraz MIVA Polska. Eucharystii o godz. 15.20 przewodniczył bp Jan Piotrowski, przewodniczący Komisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Misji.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję