Wkrótce lato. Warto wybrać się na spacer do Parku Podolskiego przy ul. Tatrzańskiej. Z każdego miejsca tej oazy zieleni jest widoczny krzyż, wieńczący kościelną wieżę dzwonną. Pójdźmy w tym kierunku, by nawiedzić kościół pw. Trójcy Przenajświętszej z przylegającym doń domem parafialnym.
Ten zespół budowli stanowi serce parafii, która jako jedna spośród trzynastu obchodzi w bieżącym roku swoje 15-lecie. Została erygowana przez ordynariusza łódzkiego bp. Władysława Ziółka 1 października 1989 r., a jej proboszczem został ks. Ryszard Olejnik.
Okres 15 lat w parafii wyznaczały ważne wydarzenia, będące owocami ofiarnej pracy, której nie szczędziła młoda, pełna zaangażowania wspólnota parafialna pod duszpasterską opieką proboszcza i wikariuszy. I tak, jak w wielu organizowanych parafiach, najpierw zbudowano tymczasową kaplicę (pierwsza Msza św. odbyła się 8 września 1991 r.), a potem - dom parafialny (1993-98), aby zapewnić nie tylko mieszkania księżom, ale przede wszystkim stworzyć warunki pracy powstającym grupom parafialnym. Niemal równolegle, bo od 1996 r., trwała budowa świątyni. Budynek został poświęcony 27 września 2003 r. przez abp. Władysława Ziółka, który w tej parafii przewodniczył kilku ważnym uroczystościom.
Jest więc od niespełna roku nowy kościół w Łodzi. Zbudowany z czerwonej cegły, nowoczesną sylwetką o charakterze pseudobazyliki z kaplicznymi aneksami góruje nad wspomnianym parkiem. A chociaż wyraźnie wyodrębniony, stanowi z domem parafialnym jednolitą całość, zaprojektowaną przez architekta Marka Grymina przy współpracy z architektem Mirosławem Rybakiem.
W ostatnim 5-leciu skoncentrowano się na pracach wykończeniowych i wyposażeniu wnętrza, by można było rozpocząć w świątyni sprawowanie nabożeństw. Położono tynki i wykonano z blachy beczkowy strop nad główną nawą. Prezbiterum wyłożono tureckim marmurem z góry Ararat i ustawiono granitowy ołtarz, ponadto zainstalowano kinkiety i nagłośnienie. W bieżącym roku założono centralne ogrzewanie i umieszczono stacje drogi krzyżowej autorstwa artysty malarza Grażyny Dorosz-Pułko, która wspólnie z mężem - Zbigniewem Pułko (art. grafik) pracuje nad ostatecznym wystrojem wnętrza świątyni. Drogę Krzyżową ufundowały: Rodzina Różańcowa, Rycerstwo Niepokalanej i osoby prywatne.
- Priorytetową sprawą - jak podkreśla proboszcz ks. R. Olejnik - jest stworzenie w świątyni optymalnych warunków wiernym uczestniczącym w nabożeństwach. W najbliższym czasie będzie zainstalowana wentylacja, położona posadzka oraz zostaną zakupione ławki.
Wszystkie dotychczasowe prace mogły być wykonane dzięki ofiarności wspólnoty parafialnej. Na terenie parafii mieszka ok. 15 tys. osób, w przeważającej mierze są to ludzie starsi i niezbyt zamożni. Przedmiotem zatroskania duszpasterzy jest 30% frekwencja wiernych uczestniczących regularnie w niedzielnej Mszy św. Na podkreślenie zasługuje liczne uczestnictwo w nabożeństwach majowych, różańcowych i wielkopostnych. Bardzo głęboko przeżyli parafianie pierwsze Misje święte w marcu 1999 r. Dzięki wiernym, którzy poprzednio należeli do parafii św. Maksymiliana Kolbego, rozwija się kult maryjny, o czym świadczy liczny udział w nowennach do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a także prenumerata Rycerza Niepokalanej.
Od początku tworzenia wspólnoty parafialnej Ksiądz Proboszcz postawił przede wszystkim na dzieci i młodzież, bo to oni będą w przyszłości stanowili tutejszy Kościół. To dla tego żywego Kościoła młodych współczesne pokolenie dorosłych i starszych buduje świątynię. A parafia jest przyjazna dzieciom i młodzieży. Ich życie religijne na co dzień koncentruje się w świetlicy „Światełko”, w Klubie Sportowym „Markus”, przy którym działa grupa turystyczna. Wśród licznych trofeów Klubu znajduje się piłka, ofiarowana przez Ojca Świętego. W świetlicy parafialnej dzieci szkół podstawowych mogą nieodpłatnie skorzystać z fachowej pomocy w nauce. Dzięki finansowemu wsparciu z parafii 34 dzieci korzysta bezpłatnie z obiadów szkolnych.
Pogłębianiu wiedzy religijnej wiernych służy parafialna biblioteka (3 tys. tomów) oraz czytelnictwo prasy katolickiej; zainteresowaniem cieszy się ok. 10 tytułów. Duży wpływ na konsolidację wspólnoty parafialnej mają - obok wspomnianych wyżej - pozostałe grupy modlitewne: schola dziecięca i młodzieżowa, Zespół synodalny, Zespół charytatywny, służba liturgiczna i krąg rodzin. Parafia posiada nadzwyczajnego szafarza Eucharystii.
Ostatnio dużym przeżyciem dla parafian było przygotowanie (polerowanie przez 10 dni) i osadzenie na wieży krzyża, wykonanego z nierdzewnej stali (700 kg), który jak latarnia morska wskazuje drogę do świątyni.
Tradycją parafii staje się nabożeństwo Drogi Krzyżowej, sprawowane na terenie Parku Podolskiego po zakończeniu Liturgii wielkoczwartkowej.
Uroczystość odpustową w roku 15-lecia parafii (6 VI) upamiętni wmurowanie na stałe (wewnątrz kościoła) tablicy Jubileuszowego Roku 2000. Wszystkie wydarzenia z historii parafii dokumentuje dla przyszłych pokoleń bogata w fotografie kronika parafialna.
Przed wspólnotą parafialną wiele jeszcze do zrobienia, aby świątynię przygotować do konsekracji. Niech Trójca Przenajświętsza, patronująca kościołowi i parafii, wspiera pomocą i obdarza wszelkimi łaskami całą wspólnotę pod duszpasterską opieką ks. kan. Ryszarda Olejnika i księży wikariuszy.