Adam Chmielowski - św. Brat Albert urodził się 20 sierpnia 1845 r. w Igołomi k. Krakowa. W roku 1863 jako osiemnastoletni student Szkoły Rolniczo-Leśnej w Puławach bierze udział w powstaniu
styczniowym. W bitwie pod Mełchowem zostaje ranny, w wyniku czego amputowano mu nogę. Ucieka do Paryża, w 1865 r. przyjeżdża do Warszawy, gdzie rozpoczyna studia malarskie, które kontynuuje w Monachium.
Po powrocie do kraju w 1874 r. tworzy dzieła, w których coraz częściej pojawia się tematyka religijna. W latach 80. powstaje słynny obraz Ecce Homo. Po krótkim pobycie w Zakonie Jezuitów wiąże się
z tercjarstwem św. Franciszka z Asyżu i prowadzi pracę apostolską wśród ludności wiejskiej. Po powrocie do Krakowa poświęca się służbie bezdomnym i opuszczonym. W 1887 r. przywdziewa habit, a w rok
potem składa śluby, dając początek nowej rodzinie zakonnej. Założone przez siebie Zgromadzenia Braci Albertynów (1888 r.) i Sióstr Albertynek (1891 r.) oparł na regule św. Franciszka z Asyżu.
Beatyfikowany w 1983 r. w Krakowie, a kanonizowany w 1989 r. w Rzymie przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Relikwie Świętego znajdują się w sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta w Krakowie
przy ul. Woronicza 10.
Od września 1996 r. siostry albertynki posługują w Domu Księży Emerytów w Zielonej Górze. W ich kaplicy zakonnej znajduje się wizerunek świętego namalowany w 1997 r. przez Marzenę Bolewską.
Jest to kopia fragmentu obrazu kanonizacyjnego. Postać świętego, a zwłaszcza gest przełamywania chleba na pół nawiązują do słów św. Brata Alberta: „Powinno się być dobrym jak chleb; powinno się
być jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu