Reklama

Włochy

Włochy: w Rzymie powstaje dom dla samotnych ojców

W sobotę 13 stycznia w nadmorskiej miejscowości Tor San Lorenzo w pobliżu Rzymu otwarte zostanie mieszkanie dla siedmiu mężczyzn, żyjących w separacji lub rozwiedzionych. Inauguracji dokona biskup Marcello Semeraro, ordynariusz diecezji Albano, na której terenie znajduje się ten popularny nadmorski kurort. Jest on sekretarzem rady dziewięciu kardynałów, powołanej przez Franciszka na początku jego pontyfikatu, pracujących wraz z nim i pod jego kierunkiem nad reformą Kurii Rzymskiej i w ogóle Kościoła.

[ TEMATY ]

ojcostwo

Fotolia.com

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Inicjatywa domu dla samotnych mężczyzn nie jest nowa: w 2013 roku w Fano w regionie Marche jedna z parafii, wykorzystując dotację z episkopatu Włoch w wysokości 65 tysięcy euro miesięcznie, otworzyła ośrodek dla żyjących w separacji i rozwiedzionych, którzy nie mieli gdzie się spotykać ze swoimi dziećmi. Miejscowy proboszcz ks. Mauro Bargnesi określił ich mianem „nowych ubogich”.

Z terminem tym zgadza się bp Semeraro, który w wywiadzie dla rzymskiego dziennika „La Repubblica” mówi, że zaintrygował go widok mężczyzn, którzy każdego ranka przyjeżdżali samochodami do ośrodka pomocy w jego diecezji, by wziąć prysznic. „Nie byli to zwykli ubodzy. Zasięgnąłem języka i wyjaśniono mi, że to ojcowie, żyjący w separacji bądź rozwiedzeni, którzy płacąc alimenty na żonę i dzieci, nie mają własnego domu. Zrozumiałem, że oni także są ubogimi i pomyślałem, że należałoby im jakoś pomóc. Tak narodził się pomysł otwarcia domu, w którym mogliby zamieszkać ze swymi dziećmi” - wyjaśnił cel inicjatywy biskup.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Komentując na łamach dziennika ten pomysł założyciel wspólnoty monastycznej w Bose w Piemoncie i jej były przeor brat Enzo Bianchi stwierdził, że niesłusznie oskarża się włoski Kościół o „gołębie serce” w związku z otwarciem na migrantów, ponieważ dzieje się tak dlatego, że „jako pierwszy i lepiej od innych instytucji potrafił przewidzieć niszczycielskie skutki irracjonalnego podejścia do zjawiska migracji dla całości społeczeństwa”. Przygarniając mężczyzn, którzy w wyniku rozbicia rodziny znaleźli się bez dachu nad głową i często również bez środków do życia, włoski Kościół „nie tylko zastanawia się nad ewentualnym pogwałceniem przykazania czy nad ciężarem winy, ale bierze na siebie przede wszystkim ciężar, jak noszą na sercu zwłaszcza najsłabsi”.

Inicjatywa ordynariusza Albano, jak i podobne do niej na terenie całego kraju, podkreśla brat Bianchi, „jest namacalnym dowodem duszpasterstwa, które dalekie od pomijania doktryny, ucieleśnia zasady i wartości płynące z Ewangelii. Ewangelii, która nie podoba się rygorystom ani tym, którzy lubią potępiać, ale jest Ewangelią Jezusa Chrystusa”.

2018-01-12 14:45

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ojciec potrzebny jak chleb

Niedziela Ogólnopolska 11/2015, str. 34

[ TEMATY ]

ojcostwo

Magdalena Niebudek

Agnieszka: – Niech Ksiądz zobaczy, on nawet nie pamięta mojego adresu... On ma być głową?

Kochana Agnieszko, spotkałem wiele kobiet, które nie bardzo wiedzą, jaka jest rola ojca w rodzinie. Z Twojej troski o Tomka widzę, że odczuwasz potrzebę, by iść razem z nim w rodzicielstwo.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego

2024-04-25 11:34

[ TEMATY ]

Lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego

Karol Porwich/Niedziela

Zabawkarstwo drewniane ośrodka Łączna-Ostojów, oklejanka kurpiowska z Puszczy Białej, tradycja wykonywania palm wielkanocnych Kurpiów Puszczy Zielonej, Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę oraz pokłony feretronów podczas pielgrzymek na Kalwarię Wejherowską to nowe wpisy na Krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Tworzona od 2013 roku lista liczy już 93 pozycje. Kolejnym wpisem do Krajowego rejestru dobrych praktyk w ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego został natomiast konkurs „Palma Kurpiowska” w Łysych.

Na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego zostały wpisane:

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję