Organizatorem wystawy jest Fundacja im. Alfredy Poznańskiej, która od 2015 r. działa we Wrocławiu. Zajmuje się krzewieniem, wspieraniem i promocją kultury i sztuki, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki chrześcijańskiej. Wspiera aktywność artystyczną twórców chrześcijańskich, środowisk młodzieży akademickiej i szkół artystycznych.

Uroczyste otwarcie zaplanowano 21 czerwca o godz. 17.00. wydarzenie poprzedzi Msza św. o godz. 16.00. Patronat nad wydarzeniem objął metropolita wrocławski abp Józef Kupny.

Ekspozycję można oglądać do 31 sierpnia. Wystawie towarzyszy katalog, opisujący każde z prezentowanych dzieł i jego twórcę.

Dlaczego Fundacja im. Alfredy Poznańskiej? Warto wiedzieć, kim była ta artystka - ur. 3 I 1939 r. w Małkowie, zm. 7 X 2001 r. we Wrocławiu. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, na Wydziale Ceramiki i Szkła. Od 1965 r. członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 1973 r. nauczyciel akademicki w PWSSP we Wrocławiu, od 1995 prof. W III 1968 r. uczestniczka demonstracji we Wrocławiu. w latach 70-tych współorganizatorka wrocławskich Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. Od IX 1980 r. w „Solidarności”. Od października 1980 r. współpracowniczka NZS. W 1981 r. uczestniczka strajków studenckich. Po 13 XII 1981 kolporterka prasy podziemnej. W 1982 autorka cyklu medali upamiętniających 600-lecie Jasnej Góry; w 1983 medal jej autorstwa był darem dolnośląskiej „S” dla Jana Pawła II. W 1984 autorka medalu na otwarcie Panoramy Racławickiej. Od 1984 współpracowała z Solidarnością Walczącą. W połowie lat 80 -tych zaprzestała niemal wszystkich form działalności opozycyjnej, udzielając przez wiele miesięcy schronienia ukrywającemu się Kornelowi Morawieckiemu. Prof. Alfreda Poznańska uprawiała rzeźbę w małym i dużym rozmiarze - pomniki, rzeźba ołtarzowa, ale także medale, plakiety. Tworzywo, którym się posługiwała to: kamień, metalowy odlew, ceramika, drewno. Tematy czerpała z otoczenia - księgi, kartki, listy, koperty, liście rozmaitych drzew. Nieprzemijalność wartości duchowych i religijnych odnaleźć można w wielu jej pracach, plakietach i rzeźbach, ze szczególnym wskazaniem na ołtarz świętej siostry Teresy Benedykty od Krzyża - Edyty Stein, w kościele św. Michała Archanioła we Wrocławiu. Rzeźba ołtarzowa, której centralnym punktem jest otwarta święta Księga, zwraca myśl, ku temu co ponadczasowe, do prawd zapisanych w Biblii. Jej plakiety i medale jako małe formy rzeźbiarskie wymagały, szczególnych umiejętności - połączenia z metaforycznie ujętą treścią. W tym aspekcie jej twórczości dominuje nurt realistyczny, mocno osadzony w tradycji. W medalierstwie osiągnęła mistrzostwo, co potwierdzają nagrody uzyskane w konkursach, w tym także międzynarodowych. W 1983 r. medal jej autorstwa jako dar wrocławskiego środowiska plastycznego ofiarowany został papieżowi Janowi Pawłowi II na Partynicach. Ostatnie Jej prace - zrealizowany w piaskowcu i umieszczony w ścianie kościoła św. Marcina (zamontowany przez prof. Poznańską 6 stycznia 2001 r., na zakończenie Roku Jubileuszowego), zwornik z przybitym do kart krzyżykiem oraz medal „1000-lecia Biskupstwa Wrocławskiego”, inspirowane przez cynowy krzyżyk z X w., odnaleziony przez archeologów we Wrocławiu w 1978 r. Symbol cierpienia, pokory i prostoty. Pośmiertnie odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).