2018-11-02 12:19

Ks. Adrian Put

1 listopada w uroczystość Wszystkich Świętych na cmentarzach w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej odbyły się tradycyjne procesje i modlitwy za zmarłych. W wielu miejscach odprawiono także Msze św., podczas których modlono się polecając spoczywających na miejscowych nekropoliach. Główne uroczystości odbyły się na największych cmentarzach miast biskupich.

W Gorzowie na Cmentarzu Chwalęcickim procesji, modlitwom za zmarłych oraz Mszy św. przewodniczył bp Tadeusz Lityński. W Zielonej Górze na starym Cmentarzu Komunalnym modlitwom przewodniczył bp Stefan Regmunt.

- Kiedy dziś przeżywamy uroczystość Wszystkich Świętych musimy pamiętać o religijnym i tradycyjnym przeżyciu tych świąt. Obok modlitwy za naszych bliskich zmarłych jest bardzo ważnym, abyśmy tego dnia spotkali się z najbliższymi przy grobach, by wspomnieć tych co odeszli, by zapalić nawet skromny znicz. Ta uroczystość przypomina nam, że w niebie jest nasze właściwe miejsce i tam wszyscy pielgrzymujemy. – powiedział bp Regmunt.

2 listopada Kościół wspominał wszystkich Wiernych Zmarłych. Tego dnia modlono się za zmarłych, którzy jeszcze nie osiągnęli chwały nieba, a już odeszli z tego świata. Za nich odprawiano wypominki i inne nabożeństwa błagalne.

Niedziela Ogólnopolska 51/2006, str. 18-19

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadł wszelką wiedzę, i miał tak wielką wiarę, iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał,
nic mi nie pomoże.
Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą;
nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa,
które się skończą, choć zniknie dar języków i choć wiedzy [już] nie stanie.
Po części bowiem tylko poznajemy i po części prorokujemy.
Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe.
Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecinne.
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [ujrzymy] twarzą w twarz.
Teraz poznaję po części, wtedy zaś będę poznawał tak, jak sam zostałem poznany.
Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: największa z nich [jednak] jest miłość.

Z Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian (1 Kor 13, 1-13)

Przeczytaj także: Hymn o miłości

2019-02-19 12:25

st (KAI/NCR) / Rzym

Z prośbą o przebaczenie aktów wykorzystywania seksualnego, jakich dopuścili się zakonnicy i zakonnice zwrócili się we wspólnym oświadczeniu przełożeni i przełożone generalne zakonów męskich i żeńskich. Nawiązując do rozpoczynającego się 21 lutego spotkania przewodniczących episkopatów, zaapelowali o stworzenie „struktur odpowiedzialności” w Kościele powszechnym.

„Pochylamy nasze głowy ze wstydu, zdając sobie sprawę, że takie wykorzystywanie miało miejsce w naszych zgromadzeniach i zakonach” - stwierdzili przełożeni i przełożone reprezentujący około 850 000 członków katolickich zakonów męskich i żeńskich. Wyrazili ubolewanie z powodu ukrywania przez sprawców swoich czynów i podejmowanych przez nich manipulacji, a także braku właściwej reakcji ze strony przełożonych.