„Pragnę oświadczyć, że żyjemy w demokracji, mamy różne poglądy i mamy prawo do różnych poglądów. Każdy organ władzy, każda instytucji stowarzyszenie ma swoje zadania i kompetencje. Działa na podstawie prawa i w granicach prawa. Formułując decyzję co do losów Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego nr 1 we Wrocławiu opierałem się na swoich kompetencjach, pozostaję w ich ramach i na ich podstawie moja decyzja została podjęta. Negatywnie zaopiniowałem zamiar likwidacji Ośrodka. Stosowny dokument został przesłany wczoraj do władz Wrocławia. Odbyłem również rozmowę z dyrektorem Delewskim informując go o tym fakcie. Warto utrzymywać wysokie standardy, miasto Wrocław, największy partner na Dolnym Śląsku nie może dowiadywać się o podejmowanych decyzjach z mediów. Moją rolą, jako dolnośląskiego kuratora oświaty było rozpoznać sprawę, zważyć racje, a na koniec podjąć decyzje. Mieliśmy różne informacje – z dokumentów, petycji, które do ans wpływały i listów, z interwencji. Chciałbym również przypomnieć, że dzień po podjęciu przez władze Wrocławia decyzji o zamiarze likwidacji Ośrodka z mojej inicjatywy odbyło się w Ośrodku duże, trwające trzy i pół godziny spotkanie, niewolne od emocji, przy dużej liczbie obecnych rodziców i nauczycieli. Był też obecny Dyrektor Departamentu Edukacji pan Jarosław Delewski, był ks. Robert Sitarek, który reprezentował fundację ewangelicką. Tam rozpoznawałem sprawę, przeszedłem się po budynku – każdy miał szansę wypowiedzieć się i wyrazić swojej argumenty. Mija rolą było te argumenty zebrać i zważyć w swoim doświadczeniu i sumieniu, przedyskutować i na koniec podjąć decyzję.

Gdyby wspólnota Ośrodka z entuzjazmem, z radością i gremialnie, albo w zdecydowanej większości, przyjęła propozycję miasta Wrocławia, to przecież nie stawałbym tej wspólnocie na drodze do szczęścia. Ale okazało się, że jest zupełnie inaczej. Praktycznie wszyscy rodzice i niemal wszyscy nauczyciele nie chcą takiego obrotu wydarzeń, jakie proponuje miasto Wrocław. Chcą pozostać zwartą społecznością, chcą wspólnotą i chcą pozostać jednostką miejską. To jest wspólnota, doświadczyłem tego. Wytworzył się w Ośrodku cenny, a właściwie bezcenny – wszak mamy do czynienia z dziećmi niepełnosprawnymi – kapitał społeczny i ten kapitał nie może być w żadnym wypadku umniejszony. Perspektywa pokawałkowania tej wspólnoty, rozdzielenia między rozmaite palcówki, nie jest perspektywą dobrą.

Opinia negatywna kuratora oznacza, że władze Wrocławia z jej organem stanowiącym, czyli z Radą Miejską, z Panem Prezydentem, jako organem wykonawczym, z osobami, które odpowiadają wprost za edukację, czyli z Departamentem Edukacji, wszystkie te społeczności mogą się znów pochylić nad sprawą, porozmawiać i coś uzgodnić. Ja nie jestem predystynowany do tego, aby narzucać miastu Wrocław co ma uczynić. Z cała pewnością rozpocznie się dyskusja, rozmowy. Jej ważną częścią będą rozmowy z rodzicami i nauczycielami – bez tego trudno sobie wyobrazić wypracowywanie sensownego rozwiązania. Mam nadzieje, że ta nowa dyskusja doprowadzi do narodzenia się pomysłów, które spowodują, że ten kapitał społeczny i wspólnota, którą Ośrodek tworzy nie dozna żadnego uszczerbku, i że wszyscy będą z tego zadowoleni.”

Miasto w ciągu 7 dni od dnia otrzymania pisma może wystąpić z zażaleniem do Ministra Edukacji Narodowej. Jeśli Minister Edukacji podtrzyma opinię Dolnośląskiego Kuratora Oświaty, miasto może wystąpić do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Jeśli przed 31 sierpnia br. żadne decyzje nie zapadną, Ośrodek będzie funkcjonował w takiej formie, jak dotychczas. Kurator Roman Kowalczyk podkreślił, że nie jest jego rolą wchodzenie w kompetencje miasta. Zasugerował, że istnieje możliwość prolongowania umowy w tych obiektach, w których Ośrodek obecnie działa, lub przeniesienie Ośrodka do innego miejsca. - Z tego co wiem społeczność szkolna, rodzice i nauczyciele sugerują, podpowiadają, że dobrym rozwiązaniem byłoby ulokowanie tego Ośrodka na kilka lat w budynku po gimnazjum przy ul. Zachodniej 2, a w tym czasie zbudowanie budynku na miarę wyzwań XXI w. dla dzieci niepełnosprawnych i tam mógłby Ośrodek nr 1 zostać ulokowany – mówił Roman Kowalczyk.