Reklama

Już tylko w Bogu nadzieja...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Czas szybko mija. Wyrywam kolejne kartki z kalendarza. Zaznaczam ważne daty, przełomowe dni. Uświadamiam sobie, że minęło 15 lat od kiedy rozpoczęłam walkę z rakiem. Niemal 16 lat temu usłyszałam po raz pierwszy: „Ma pani nowotwór piersi? Trzeba ją natychmiast operować, potem chemioterapia, radioterapia i nadzieja...”.
Jak każdy śmiertelnik, setki razy zadawałam sobie pytania o sens życia, sens cierpienia, jednak dopiero w obliczu śmiertelnej choroby, znalazłam na nie odpowiedź.
Czasami nie rozumiałam czemu muszę dźwigać taki ciężki krzyż? Dlaczego stale otacza mnie tyle rozpaczy, bólu po stracie najbliższych przyjaciółek, które odeszły do wieczności? Dlaczego tyle zwątpienia i bezradności w nowych przypadkach zachorowań? Dlaczego ponownie trzeba stawić czoło rozszalałemu nowotworowi?
Miałam tyle nadziei na lepsze jutro. Tyle dobroci, miłości i wiary ze strony życzliwych mi ludzi. Uwierzyłam, że pokonałam chorobę. Każdy ofiarowany mi przez Boga dzień był dla mnie niczym bezcenny klejnot. Moja radość była przedwczesna.
Przechodziłam kolejną chemioterapię, kolejny ewidentny rozsiany przerzut. Byłam przerażona. Powoli uchodziło ze mnie życie. Nie pomagały redukowane do minimum dawki leków. Ciągłe wymioty, rozwolnienie, wycieńczony organizm, powodowały ubytek wagi, a ja czułam się bardzo słaba. Ogromnym wysiłkiem woli udawałam bohaterkę. Niejednokrotnie ocierałam się o śmierć. Bezradność lekarzy, medycyny i posiadanej wiedzy upewniała mnie w przekonaniu, że zbliża się koniec. Widziałam strach w oczach opiekujących się mną lekarzy. Przerwano leczenie, gdyż leki przestały działać i powodowały powolną agonię. Pozostała mi tylko świadomość oczekiwania na śmierć lub cud.
Ratowała mnie tylko odrobina nadziei w Bogu, jaką żywiłam. Małe światełko w ciemnym tunelu mojej rozpaczy zapaliło się nagle jasnym płomieniem. W kryzysowym momencie załamania Jezus postawił na mojej drodze prawdziwą przyjaciółkę, która wniosła do mojego domu iskierkę dobroci, nadziei i miłości Bożej. Zaproponowała mi modlitwę „Margaretkę”, która otacza opieką i duchownym wsparciem kapłanów. Odtąd stała się dla mnie drogowskazem miłości do Jezusa i Maryi. Postanowiłam modlić się za czterech kapłanów, a potem jeszcze za kolejnych trzech do końca dni swojego życia. Dzięki przyjaciółce włączyłam się również w krąg Betańskiej Misji Wspierania Kapłanów - tam też wierni modlą się za kapłanów wyznaczonymi modlitwami do końca życia. Następna szlachetna osoba, która stanęła na mojej drodze w tak trudnych dniach ofiarowała mi Nowennę do św. Rity w beznadziejnych sytuacjach i modlitwę za chorych. Co jakiś czas wzbogacałam się o inne modlitwy i książki. Zaczęłam odczuwać pozytywną przemianę w moim życiu. Pan Bóg dawał mi coraz więcej siły i wytrwałości.
We wrześniu rozpoczęłam wbrew wszelkim naukowym rozprawom, z minimalną szansą na powodzenie, eksperymentalne leczenie. Nie miałam innego wyjścia. Rak podobno nie powinien reagować na te metody, wskazywały na to przeprowadzone wcześniej badania. Wbrew nauce i badaniom medycznym zareagował. Nikt z lekarzy nie komentował tego wydarzenia. Wszyscy wstrzymali oddech. Studzili mój optymizm i tłumili nadzieję.
A ja modliłam się o cud i czułam coraz większą moc od Jezusa Miłosiernego i Matki Bożej Królowej Pokoju. Nic nie mówiłam, bo bałam się pychy i szatana, który stale próbował pomieszać mi szyki. Mijają kolejne miesiące. Ja wciąż żyję, czuję się coraz lepiej, przybieram na wadze i mam coraz więcej siły. Lekarze nie wierzą własnym oczom. Znajomi dzwonią do mnie z niedowierzaniem, że udało się pokonać tak zaawansowane stadium nowotworowe.
Teraz już mogę znieść wszystko, bo coraz bardziej wzmacniam się w modlitwie i dzięki temu mogę kroczyć dalej. W moim cierpieniu czuję, że Jezus jest teraz blisko mnie i ochrania mnie swą niewidzialną ręką. Zrozumiałam, że nic woli Bożej oprzeć się nie może, że należy przyjąć cierpienie Boże, mimo wielu lęków i sprzeciwów natury. Krzyż przyjęty z wiarą podnosi nas i wzmacnia. Coraz więcej czasu poświęcam na modlitwę. Dzięki temu mogę kroczyć dalej obronną drogą ku Maryi i Bogu i głosić światu prawdę o mocy miłości Bożej, która mnie przytuliła.
Byłam osobą, która w pewnym momencie życiowego zawirowania odeszła od Boga, nie chodziłam do kościoła. Marzyła mi się własna wielka droga. Rozpadło się moje małżeństwo. Sama podjęłam trud wychowania córki. Niedługo potem los rzucił mi pod nogi kłodę, którą była choroba. Chcąc zapomnieć o swoim nieszczęściu zaczęłam się angażować w pomoc innym chorym, którzy coraz tłumnie zaczęli napływać do naszego domu, a potem do organizacji. Nadszedł moment zwątpienia. Zadawałam sobie pytania o sens moich działań. Zaczęłam mieć pretensje do Pana Boga, dlaczego zabiera mi tylu bliskich?
Dzisiaj rozumiem, że Bóg ofiarował mi tę chorobę, żebym zrozumiała, że cierpienie to wielka miłość Boża, którą należy poznać i zaakceptować. Miłość Jezusa objawia się przez pokorę. Pan Bóg ma dla mnie inną drogę od tej, którą podjęłam. Do końca życia przyrzekłam modlitwę „Margaretkami”, bo to pomaga iść drogami Jezusa i Maryi. Jezu udzielaj łaski tym, co cierpią!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Widowisko „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” w Kalwarii Zebrzydowskiej

2024-03-28 21:51

[ TEMATY ]

koncert pasyjny

Artur Brocki/Mat.prasowy/Pasja

Już 29.03.2024r. na antenie głównej Polsatu o godzinie 20:00 będzie miała miejsce emisja wyjątkowego widowiska. „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” to program muzyczny, na który składa się rejestracja 12 pieśni pasyjnych w wykonaniu znanych polskich artystów m.in. Roksany Węgiel, dla której udział w tym wydarzeniu będzie osobistym przeżyciem.

Ilustracją dla występujących artystów będą fragmenty Misterium Męki Pańskiej odegrane w przepięknej scenerii Dróżek Kalwaryjskich przez braci z klasztoru Ojców Bernardynów i wiernych, którzy zwyczajowo biorą udział w tych corocznych celebracjach na Dróżkach Kalwarii Zebrzydowskiej. Misterium opisuje pojmanie, osądzenie, drogę krzyżową i ukrzyżowanie Jezusa i jest co roku odgrywane w Wielkim Tygodniu w Kalwarii Zebrzydowskiej, a jego tradycja sięga początków XVII wieku.

CZYTAJ DALEJ

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

„Polacy bardzo kochają nabożeństwo drogi krzyżowej” – śladami Męki Pańskiej na Jasnej Górze

2024-03-29 16:34

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Droga Krzyżowa

Karol Porwich/Niedziela

„Polacy bardzo kochają nabożeństwo drogi krzyżowej” można powiedzieć i dziś za paulinem o. Euzebiuszem Rejman, inicjatorem powstania monumentalnej Golgoty okalającej fortyfikację Jasnej Góry. Jasnogórskie Via Crucis, jak ta na wałach czy autorstwa Jerzego Dudy Gracza, oprócz wymiaru duchowego, są też wyjątkowymi dziełami polskiej sztuki religijnej.


Podziel się cytatem

Jednym z rysów charakterystycznych maryjnego sanktuarium na Jasnej Górze jest rozważanie Męki Pańskiej, zwłaszcza wokół klasztoru bez względu na porę roku. Tą drogą już od ponad 100 lat nieustannie podążają pielgrzymi. Wielokrotnie widywano tu kard. Karola Wojtyłę, który jako arcybiskup krakowski przyjeżdżał na Jasną Górę i samotnie odprawiał drogę krzyżową. Nabożeństwo drogi krzyżowej jest stałym elementem programu np. pielgrzymek maturzystów. Ta licząca ponad sto lat droga krzyżowa znajduje się w dawnej fosie okalającej fortyfikacje, a dziś w ogrodach paulińskich objętych klauzurą. Tworzy ją 14 monumentalnych stacji Męki Pańskiej. Powstały na początku XX wieku z inicjatywy ówczesnego przeora Jasnej Góry Euzebiusza Rejmana. Zostały zaprojektowane i wzniesione w latach 1900-1913 w powiązaniu z obchodami roku jubileuszowego 1900 i odbudową Jasnej Góry. Stacje zostały poświęcone w 1913 r. W uroczystości wzięło wówczas udział ok. 300 tys. pielgrzymów. Starania w celu rozpoczęcia budowy Drogi Krzyżowej na wałach paulini zainicjowali jeszcze w 1864 r., ale spotkały się one z decyzją odmowną ówczesnych carskich władz. Szansa na realizację wizji pojawiła się dopiero w 1898 r, kiedy to Jasną Górę opuściły kwaterujące na niej wojska rosyjskie, przenosząc się na teren miasta.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję