„Ciało i Krew naszego Pana Jezusa Chrystusa, które łączymy i będziemy przyjmować, niech nam pomogą osiągnąć Zycie wieczne.”1
Te słowa wypowiada kapłan po przełamaniu Chleba, gdy cząstkę Ciała Chrystusa umieszcza w kielichu z Krwią Pańską. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego tak wyjaśnia znaczeniu tego obrzędu:
„Kapłan łamie Chleb i wpuszcza do kielicha cząstkę Hostii na znak zjednoczenia Ciała i Krwi Pańskiej w dziele zbawienia, to znaczy połączenia Ciała i Krwi Jezusa żyjącego i chwalebnego” (OWMR, 83).
Złączenie Ciała i Krwi ma podwójna symbolikę. Po pierwsza nawiązuje do zmartwychwstania Chrystusa (łamanie Chleba oznacza Jego śmierć: oddzielenie duszy i ciała), po drugie: jest znakiem jedności i ciągłości sprawowania Eucharystii.
W pierwszych wiekach chrześcijaństwa, gdy zaczęto przechowywać Najświętszy Sakrament w celu udzielania wiatyku2, w czasie Mszy św. wpuszczano do kielicha cząstki Chleba pozostałe po poprzedniej Eucharystii. Symbolizowało to jedność - ciągłość sprawowanego sakramentu.
W II wieku natomiast pojawił się zwyczaj przesyłania cząstek Ciała Chrystusa ze Mszy św. sprawowanej przez papieża do innych kościołów Rzymu, gdzie kapłani wpuszczali je do kielicha z Krwią Pańską. Gest ten miał oznaczać jedność sprawowania Eucharystii we wszystkich miejscach i w każdym czasie.
Gdy dziś spoglądamy na kapłana, który łączy Ciało i Krew Pańską, pomyślmy o wiekach tradycji chrześcijańskiej, oraz o tym, ze ta sama Eucharystia sprawowana jest prawie w każdym zakątku świata. Można by śmiało powiedzieć, że nie ma takiego momentu w ciągu doby, kiedy gdzieś na świecie nie sprawowano by Eucharystii. A my, uczestniczący w tej konkretnej Mszy św., łączymy się z całym Kościołem i z całym światem, by złożyć Bogu Ojcu doskonałą ofiarę - Ciało i Krew Jego jedynego Syna.
1 Modlitwa odmawiana przez kapłana w czasie złączenia postaci Ciała i Krwi Pańskiej.
2 Wiatyk - Komunia św., udzielana konającym.
Pomóż w rozwoju naszego portalu