Gorąca, żarliwa modlitwa we wszystkich kościołach naszej diecezji rozpoczęła się w piątkowy poranek 1 kwietnia wraz z pierwszą informacją o pogarszającym się stanie zdrowia Jana Pawła II. Jasnym płomieniem zniczy i łzami ludzi zaiskrzyła ona w nocy z soboty na niedzielę, gdy po usłyszeniu wiadomości o śmierci Ojca Świętego wierni licznie zaczęli gromadzić się w swoich świątyniach. Ta modlitwa trwa i trwa, i mam nadzieję, że będzie tak trwać długo jeszcze… i może już nie za duszę śp. Jana Pawła II, ale za jego wstawiennictwem i pośrednictwem...
Opuszczone flagi na urzędach, przepasane kirem godła, modlitwy w szkołach i okolicznościowe akademie, minuty ciszy, płonące świece, czarne wstążki na samochodach, przystrojone flagami papieskimi i polskimi ulice i place wielu miast, odwołane imprezy sportowe i kulturalne, specjalne sesje władz miejskich, gminnych i powiatowych, ograniczony handel, zmienione wystawy sklepowe… i znicze oraz świece w oknach domów, pod kościołami i krzyżami oraz na rondach, ulicach, bulwarach noszących imię Jana Pawła II. Tak nasza diecezja i cała Polska żegnała swojego największego Rodaka.

„Aspekty” z 24 kwietnia 2004 r.