Reklama

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Egzorcyzmy - prawda i fikcja

Film Scotta Derricksona pt. „Egzorcyzmy Emily Rose”, do którego scenariusz został napisany na podstawie historii opętania Anneliese Michel, włączył się w trwającą od lat dyskusję nt. istnienia i działania szatana. Widzowie byli podzieleni - jedni wyszli z kina wstrząśnięci tym, co zobaczyli, inni potraktowali film jako jeszcze jeden podnoszący adrenalinę horror... Często cytuje się zdanie Piusa XII, który mówił, iż „największym osiągnięciem diabła jest to, że ludzie przestali wierzyć w jego obecność”... Czy w XXI w. wierzymy w szatana? Odpowiedź na to pytanie podjęło Koło Naukowe Teologów KUL, organizując 27 lutego br. panel dyskusyjny na temat: „Egzorcyzmy. Prawda i fikcja”, do udziału, w którym zaproszono o. Aleksandra Posackiego SJ, wybitnego demonologa, oraz Roberta Malczewskiego należącego do świeckiej wspólnoty wspierającej posługę egzorcystów.

Niedziela lubelska 12/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Spotkanie zorganizowane w KUL-u spotkało się z tak ogromnym zainteresowaniem, że z powodu zgromadzonego tłumu panel przeniesiono do większej auli. Goście nie byli jednak zdziwieni. - Obecność szatana obok obecności Boga jest czymś zwyczajnym w życiu, a ponieważ przestano o tym mówić, jako o czymś zwyczajnym, ta potrzeba odzywa się wzmożonym zainteresowaniem” - tłumaczył o. Posacki. Stąd „trzeba wyprowadzić temat świata duchów z pewnego zaścianka głupiej i pustej sensacji, a z drugiej strony z tematu tylko dla teologów”. Spośród wielu pytań, jakie padły w czasie spotkania, najczęściej powtarzające się to:

Co to jest egzorcyzm?

Egzorcyzm (gr. exorkizein - wyklinać) praktykowany w Kościele katolickim, jest bezpośrednim rozkazem wydanym w imię Boga szatanowi, aby ten wyszedł z miejsca, rzeczy lub osoby. Jest to szczególna forma błogosławieństwa (sakramentalium), które kapłan udziela człowiekowi w określonych sytuacjach i potrzebach (zobacz: Katechizm Kościoła Katolickiego, 1673). W Kościele katolickim ogólna nazwa egzorcyzm obejmuje: egzorcyzm wielki, publiczny lub uroczysty (ma na celu wyrzucenie złego ducha z opętanej osoby oraz uwolnienie od wpływów demonicznych; to sakramentalium odprawiane wg zaleceń „Rytuału rzymskiego”, którego udzielać mogą wyłącznie biskupi oraz egzorcyści - uprawnieni duchowni), egzorcyzm zwykły (włączony w sakrament chrztu św.) oraz stosowanie wody, oleju i soli egzorcyzmowanej przez każdego kapłana oraz egzorcyzmy mniejsze, prywatne lub proste (nie są egzorcyzmami w ścisłym tego słowa znaczeniu, nie zawierają formuł egzorcyzmu wielkiego, np. bezpośredniego rozkazywania złemu duchowi, ale są to modlitwy do indywidualnego odmawiania przez wiernych, np. w chwilach pokus i dręczeń). W zakres tego typu modlitw wchodzi również tzw. modlitwa o uwolnienie (modlitwa wstawiennicza, którą mogą posługiwać wszyscy kapłani lub wspólnoty religijne pod przewodnictwem kapłana lub diakona; modlitwy te nie są egzorcyzmami, choć mają na celu uwolnienie od wpływów złego ducha, poza samym opętaniem).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Przyczyny ingerencji demonicznych

Do głównych przyczyn działań złego ducha należą: bałwochwalstwo (grzech przeciw I przykazaniu Dekalogu: oddawanie boskiej czci pogańskim bóstwom, aniołom, demonom, ludziom, bożkom i przedmiotom oraz wyrzeczenie się Boga), okultyzm (posługiwanie się tajemnymi energiami, mocami czy zdolnościami, wiedza tajemna), magia, wróżby, klątwy (dążenie do osiągnięcia wpływu na ludzi i zdarzenia, czary, korzystanie z usług wróżek), spirytyzm (wywoływanie duchów, bytów astralnych, aniołów w celu zdobycia ukrytej wiedzy), medycyna niekonwencjonalna, manipulacje dźwiękami (zapis podprogowy, mantrowanie, śpiewanie pieśni poświęconych bóstwom, blackmetal, hard-rock, deathmetal i formy muzyki satanicznej, muzyka identyfikowana z kultami, techno) oraz dobrowolne, świadome i długotrwałe tkwienie w grzechu i nałogach czy perwersjach.

W jaki sposób dochodzi do opętania?

Jak podkreślał o. Aleksander Posacki, zły duch „jest mordercą, który stara się nas zabić”. Jego działania można podzielić na różne rodzaje. Są to: kuszenie (prowokowanie człowieka do grzechu, a przez to oddalenie go od Boga), dręczenie (wpływ złego ducha poprzez cierpienie fizyczne, problemy osobiste, zawodowe, materialne), opresje (oddziaływanie fizyczne i nękania, np. niewytłumaczalne zjawiska, hałasy, przemieszczanie przedmiotów), obsesje (zaburzenia w zachowaniu człowieka: brak równowagi duchowej, psychicznej i emocjonalnej wskutek ataków diabła, objawia się m.in. natarczywymi myślami, koszmarami sennymi, próbami samobójczymi). Dwa pozostałe rodzaje ingerencji demonicznych są najcięższe. Jest to nawiedzenie diabelskie zaistniałe najczęściej wskutek praktyk okultystycznych oraz opętanie: wejście złego ducha w ciało człowieka i zawładnięcie jego ciałem (nie duszą); może wystąpić m.in. wskutek oddania się diabłu poprzez podpisanie cyrografu, dobrowolne trwanie w grzechu ciężkim.

Reklama

Kim są egzorcyści?

Egzorcysta w Kościele katolickim to biskup albo kapłan posługujący w imieniu i autorytecie Kościoła, na mocy mandatu (specjalnego i wyraźnego zezwolenia) do sprawowania egzorcyzmów, otrzymanego od biskupa diecezjalnego. Przepis ten jest zapisany w Kodeksie Prawa Kanonicznego w słowach: „Nikt nie może dokonywać zgodnie z prawem egzorcyzmów nad opętanymi, jeśli nie otrzymał od ordynariusza miejsca specjalnego oraz wyraźnego zezwolenia. Takiego zezwolenia ordynariusz miejsca może udzielić tylko prezbiterowi odznaczającemu się pobożnością, wiedzą, roztropnością i nieskazitelnością życia. Nie wymaga się pozwolenia do sprawowania uroczystych publicznych egzorcyzmów nad domami, zwierzętami lub miejscami” (KPK 1172 § 1, 2). Mandat do sprawowania egzorcyzmów udzielany jest doraźnie lub na stałe. W swojej posłudze kapłan egzorcysta posługuje się zaleceniami, jakie zawiera „Rytuał rzymski” (opublikowany przez papieża Pawła V w 1614 r.) oraz wiedzą i zdobytym doświadczeniem. Kapłani, którzy nie posiadają zezwolenia ordynariusza miejsca, mogą modlić się jedynie modlitwą o uwolnienie.

Kto może odprawiać egzorcyzmy?

Coraz częściej w prasie czy w internecie można znaleźć ogłoszenia dotyczące praktyk egzorcystycznych. Najczęściej reklamują się w ten sposób bioenergoterapeuci, zaklinacze, jasnowidze, wróżki czy świeccy. Podjęte przez nich próby wyrzucania złego ducha najczęściej mają tragiczne skutki dla uczestniczących w nich i stają się źródłem sensacji i mitów. Nie można stwierdzić, że działanie tego typu uzdrowicieli nie ma skutków, jednak ich właściwości nie mogą pochodzić od Boga. Wyłącznie egzorcyzmy przeprowadzane przez kapłanów egzorcystów, działających w mandacie Kościoła, mają moc uwolnić człowieka od wpływu złego ducha. O istnieniu fałszywych egzorcyzmów można mówić, jeśli: są one dokonywane w imię Jezusa Chrystusa, ale przez osoby niewyznaczone do tej posługi przez Kościół, gdy są czynione mocą pogańskich bóstw, tajemniczych energii, wahadełek itp., gdy trzeba za nie w jakikolwiek sposób zapłacić, gdy dotyczą wypędzania duchów zmarłych, fluidów, tworów kosmicznych, ciał astralnych, bytów czy energii. Kapłani egzorcyści, postępując roztropnie i ostrożnie, są w stanie stwierdzić, czy dana osoba jest pod wpływem złego ducha, jaki jest stopień jego wpływu oraz czy osoba cierpiąca nie jest chora psychicznie, albo zarazem chora psychicznie, jak i opętana. Oszuści podający się za egzorcystów często utwierdzają osoby chore w przeświadczeniu, że są opętane i zalecają kolejne wizyty, by przez to czerpać korzyści finansowe. Natomiast kapłani egzorcyści za sprawowanie swojej posługi nie pobierają opłat, upominków czy dowodów wdzięczności.

Reklama

Jaki jest cel egzorcyzmu?

Walka z szatanem została zapoczątkowana i zlecona przez Chrystusa. Podjęta przez apostołów jest kontynuowana do dziś w Kościele katolickim. Wiele przykładów wyrzucania złych duchów można znaleźć w Biblii (np. Mk 16, 9.17; Mk 3,15; Mk 1, 34; Mt 12, 24-28). Egzorcyzmy stały potwierdzeniem prawdziwości wiary chrześcijańskiej i owocem głoszenia Dobrej Nowiny, stąd obrzęd egzorcyzmów wiąże z się przyjęciem sakramentu chrztu św. i jest obecny w jego aktualnym rytuale. Egzorcyzm nie ma więc na celu wyłącznie uwolnienia osoby od wpływu złego ducha i odcięcia jego wpływów, ale ma doprowadzić do nawrócenia danego człowieka i skierowania go na drogę żywej i autentycznej wiary. Stąd błogosławieństwo otrzymane z rąk kapłana nie będzie skuteczne, jeśli dana osoba nie będzie pragnęła zerwać z grzechem.

Gdzie udać się po pomoc?

Osoby doświadczające opętania demonicznego nie poproszą same o pomoc, ponieważ odczuwają strach i wstręt przed wszystkim, co wiąże się z Bogiem: zarówno sakramentaliami i dewocjonaliami, jak i osobami konsekrowanymi. Najczęściej są one zawożone do kapłanów egzorcystów przez osoby im najbliższe. Pierwszej pomocy w rozeznaniu duchowym może udzielić każdy kapłan katolicki, który powinien również skierować do diecezjalnego kapłana egzorcysty. Pomoc można uzyskać również w kurii biskupiej, prosząc o telefon czy adres egzorcysty. W archidiecezji lubelskiej posługę kapłana egzorcysty pełnią: ks. Jan Pęzioł, ks. Marian Matusik i ks. prał. Józef Szczypa.

Tekst został przygotowany z wykorzystaniem materiałów zamieszczonych na stronie internetowej: www.egzorcyzmy.katolik.pl

2006-12-31 00:00

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę, silny moralny kręgosłup i niezależność myśli

2024-03-24 08:43

[ TEMATY ]

Ulmowie

Zbiory krewnych rodziny Ulmów

Wiktoria i Józef Ulmowie

Wiktoria i Józef Ulmowie

Bratanek błogosławionego Józefa Ulmy, Jerzy Ulma, opisał swojego wujka jako mężczyznę głębokiej wiary, którego cechował mocny kręgosłup moralny i niezależność myśli. O ciotce, Wiktorii Ulmie powiedział, że była kobietą niezwykle energiczną i pełną pasji.

W niedzielę przypada 80. rocznica śmierci Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich dzieci. Zostali oni zamordowani przez Niemców 24 marca 1944 r. za ratowanie Żydów, których Niemcy zabili jako pierwszych.

CZYTAJ DALEJ

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję