18 listopada kolejarze z diecezji legnickiej uczcili swoich patronów: św. Katarzynę Aleksandryjską i św. Rafała Kalinowskiego. Uroczyste Msze św. w intencji kolejarzy i ich rodzin zostały odprawione w Legnicy, Wałbrzychu, Jeleniej Górze i Jaworzynie Śląskiej.

Polskie Koleje Państwowe od dłuższego już czasu przeżywają kryzys. Jego skutki dotknęły wielu kolejarzy i ich rodzin. Służba na kolei jest trudna i odpowiedzialna, niejednokrotnie jednak niedoceniana. Wobec tych faktów święci patronowie - Katarzyna z Aleksandrii i Rafał Kalinowski i ich przesłania życiowe stają się jeszcze bardziej aktualne, a ich pomoc duchowa niezbędna.

Św. Katarzyna - jak podaje tradycja Kościoła - pochodziła z Aleksandrii. W czasach prześladowanie chrześcijan za cesarza Maksencjusza nie bała się wyznać wiary w jedynego Boga. Właśnie za tę postawę została skazana na tortury i śmierć. Kult świętej męczennicy rozprzestrzeniał się w całej Europie. Uważano ją za najpotężniejszą spośród czternastu świętych wspomożycieli. Jest patronką wielu instytucji, uniwersytetów i zawodów, w tym kolejarzy.

Święty Rafał Kalinowski znany jest jako wielki patriota, powstaniec, zesłaniec syberyjski, odnowiciel Zakonu Karmelitów w Polsce. Jako inżynier pracował przy budowie linii kolejowych. Brał udział w powstaniu z 1863 r., za co został skazany na śmierć. Karę tę zamieniono na zsyłkę na Syberię. Podczas zesłania wspierał duchowo współwięźniów. Odznaczał się głęboką religijnością i mocą ducha. Czuwał przy chorych, pocieszał i podtrzymywał nadzieję. Prowadził działalność katechetyczną wśród zesłańców. Jako karmelita, spędzał wiele godzin w konfesjonale. Miał niezwykły dar jednania ludzi z Bogiem, umiał miłować Boga w drugim człowieku. Potrafił zachować szacunek dla człowieka i jego godności zwłaszcza tam, gdzie człowiek był pogardzany. Jest patronem inżynierów, Sybiraków, kolejarzy.

Te dwie wielkie postacie Kościoła uczczone zostały podczas Mszy św. koncelebrowanej, jaką odprawił w parafii św. Jacka w Legnicy ks. inf. Władysław Bochnak w niedzielę 18 listopada. Mszę św. w intencji kolejarzy i ich rodzin koncelebrowali: ks. prał. Tadeusz Kisiński - emerytowany proboszcz parafii św. Jacka i były duszpasterz kolejarzy oraz ks. prał. Robert Kristman, obecny proboszcz i duszpasterz diecezjalny kolejarzy. W Eucharystii wzięli udział kolejarze i ich rodziny, poczty sztandarowe organizacji kolejowych i orkiestra kolejowa. We wprowadzeniu do Mszy św. Ksiądz Infułat podkreślił potrzebę niezłomnej wiary, która cechowała św. Katarzynę, oraz oddanie Bożej sprawie i służbę w miłości we wszystkich sytuacjach życiowych - cnoty, które praktykował św. Rafał Kalinowski. Takie postawy są bardzo potrzebne w naszych trudnych czasach. W homilii, nawiązując do Liturgii Słowa, celebrans powiedział, że w każdym czasie są ludzie, którzy w sposób ukryty lub jawny walczą z Bogiem i Jego Kościołem. Nie brakuje ich i dzisiaj. Jednak wiara zawsze zwycięża, nawet jeżeli okupiona jest cierpieniem i męczeństwem. Na przestrzeni dziejów istniało wiele mocarstw, imperiów, systemów politycznych, które chciały wprowadzić nowy świecki porządek, świat bez Boga. Po wielu z nich nie ma już nawet śladu, istnieją tylko na kartach historii. A Jezus nadal żyje, wiara przetrwała.

"Na świecie wszystko przeminie, pozostanie Chrystus i miłość" - powiedział Jan Paweł II w Kijowie. Te słowa są echem wydarzeń, jakie miały miejsce w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, zwłaszcza w czasach prześladowań. Św. Katarzyna z Aleksandrii na własnym przykładzie pokazała, jak wielka jest moc wiary i miłości. Zmuszana do zaparcia się Chrystusa, wolała oddać życie niż wyprzeć się wiary. Tę wielką siłę czerpała z miłości do Boga. Jej niezłomna postawa, podobnie jak postawa innych męczenników, stała się zaczynem dla nowych wyznawców Chrystusa.

W dzisiejszych czasach walka z Bogiem toczy się inaczej - mówił Ksiądz Infułat. Nikt nie walczy zbrojnie przeciw Kościołowi. Toczy się jednak walka, często ukryta, przeciw miłości, przeciw życiu, przeciw godności. Dlatego przesłanie św. Katarzyny i zachęta Ojca Świętego do dawania świadectwa w miłości i radości nabierają tak wielkiego znaczenia. Chodzi więc o to, aby miłość i radość rozsiewać przede wszystkim w rodzinach, w sąsiedztwie, w miejscach pracy. Święci są dla nas wzorem i dowodem zwycięstwa. Brak poszanowania wobec świętych, brak wiary w ich pośrednictwo mogą doprowadzić do oziębłości, do wypaczenia sumienia i wiary. Św. Katarzyna - kontynuował Kaznodzieja - cieszy się sławą i jej kult rozwija się nie tylko na górze Synaj i w Betlejem - głównych sanktuariach jej poświęconych, ale również w Polsce. Jest wspomożycielką i patronką wielu trudnych zawodów, w tym i kolejarzy. W 1851 r. pierwszy związek zawodowy kolejarzy ogłosił św. Katarzynę patronką kolejarzy. Jej wizerunki można znaleźć w miejscach pracy i na kolejowych sztandarach. Wiele kościołów wzniesiono ku jej czci, zwłaszcza za czasów Kazimierza Wielkiego, który odznaczał się wielkim nabożeństwem do św. Katarzyny. Jest również patronką wielu zgromadzeń zakonnych, które naśladują jej cnotę miłości i miłosierdzia wobec potrzebujących. Ta cnota ma szczególne znaczenie dzisiaj. Uzdalnia do zachowania pokoju, do cierpliwego znoszenia przeciwności, wyczula na zło i grzech. Celebrans przypomniał, że Jan Paweł II, przebywając w sanktuarium św. Katarzyny, modlił się o to, aby w naszym tysiącleciu klasztor św. Katarzyny był jasną latarnią, która wzywa do lepszego poznania i odkrycia tego, co w oczach Bożych jest ważne, tego, co jednoczy nas w Chrystusie.

Ta modlitwa papieska stała się myślą przewodnią życzeń, jakie Ksiądz Infułat skierował do wszystkich kolejarzy i uczestniczących w Eucharystii: "w naszych czasach naznaczonych bezrobociem, biedą, rozczarowaniami św. Katarzyna niech będzie latarnią dla naszych serc. Ona, dzięki której dokonało się wiele cudów, niech będzie mocnym fundamentem życia chrześcijańskiego, mężnej postawy, świadectwa wiary. Obyśmy z jej pomocą stawali zawsze w obronie wiary i miejsca Boga w życiu ludzkim". Na zakończenie Mszy św. prezes Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich Julian Sobyło podziękował w imieniu wszystkich obecnych za modlitwę. Natomiast proboszcz parafii, ks. Robert Kristman, przypomniał, że już od czterech lat parafia św. Jacka jest centrum duszpasterstwa kolejarzy w Legnicy. Podkreślił również wielki wkład kolejarzy w życie parafii, a szczególnie docenił ich pracę przy remontach kościoła. Po uroczystym błogosławieństwie kolejarze i ich goście wysłuchali krótkiego koncertu kolejowej orkiestry dętej i kontynuowali swoje świętowanie na wspólnej agapie.