U progu trzeciego tysiąclecia Siostry Opatrzności Bożej wspominają dwa ważne wydarzenia. 23 listopada 2005 r. Zgromadzenie obchodziło setną rocznicę śmierci założycielki matki Marcjanny Antoniny Mirskiej, a w 2007 r. jubileusz 150-lecia powstania.
8 grudnia 1857 r. w katedrze lwowskiej na ręce delegata biskupiego wieczyste śluby zakonne złożyła m. Antonina Mirska, która przy współpracy arcybiskupa lwowskiego Łukasza Baranieckiego założyła Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej. Lwów, na terenie którego powstała nowa rodzina zakonna, był wówczas miastem polskim pod zaborem austriackim. Sytuacja polskiego społeczeństwa: nędza materialna, osierocone dzieci, a przede wszystkim upadek moralny, szczególnie młodych dziewcząt, w pewien sposób przymusiła władze kościelne i ludzi dobrej woli do podjęcia odpowiednich kroków zaradzających tej wielkiej biedzie.
Siostry Opatrzności Bożej starają się ufać bezgranicznie Bożej Opatrzności. Doświadczając w życiu miłującego Boga, chcą tę miłość i troskę nieść drugiemu człowiekowi. Przez złożenie ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa pragną być przedłużeniem Chrystusowych dłoni, kochać Jego Sercem i patrzeć na drugiego człowieka Jego oczami. W każdej sytuacji chcą głosić, że Opatrzność Boża czuwa nad światem. Najwyższą regułę życia sióstr stanowi naśladowanie Jezusa Chrystusa, który jest źródłem siły apostolskiej oraz wzorem doskonałej miłości Boga i bliźniego. W codziennym życiu kierują się benedyktyńską zasadą „Módl się i pracuj”.
Idąc za wezwaniem Chrystusa i Kościoła, wierne duchowi Matki Założycielki, Zgromadzenie podejmuje różne formy apostolstwa. Prawie 350 sióstr kontynuuje rozpoczęte 150 lat temu dzieło ratowania dusz ludzkich. Siostry wychowują i kształcą dzieci i młodzież osieroconą oraz zaniedbaną wychowawczo i moralnie; prowadzą przedszkola, domy dziecka, internaty i zakłady naukowo-wychowawcze. Pracują jako katechetki, zakrystianki, organistki, kancelistki i kucharki. Odnajdując nowe drogi Opatrzności i odczytując znaki czasu, włączają się w dzieło misyjne Kościoła poprzez troskę o powołania misyjne i posługę na misjach. W Szwajcarii, Japonii i we Włoszech prowadzą przedszkola i domy spokojnej starości, opiekują się także osobami chorymi i niepełnosprawnymi. Na Ukrainie angażują się w animację życia parafialnego, a od 1999 r. niosą miłość Chrystusa w Kamerunie.
8 grudnia 2007 r. siostry Opatrzności Bożej, posługujące w lubelskich parafiach pw. Miłosierdzia Bożego i św. Teresy, przeżywały uroczystości jubileuszowe. Msza św. w kościele pw. Miłosierdzia Bożego stała się okazją do modlitwy i dziękczynienia za dar Zgromadzenia. Eucharystii przewodniczył i słowo Boże wygłosił ks. prał. Józef Szczypa, wikariusz biskupi ds. życia zakonnego. Po homilii dziesięć sióstr wobec zgromadzonych wiernych odnowiło śluby, by na nowo potwierdzić przynależność do Chrystusa i danej wspólnoty zakonnej. Po Mszy św. siostry wysłuchały konferencji nt. modlitwy, a następnie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem powierzyły swoje życie Jezusowi jako „ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz rozumnej służby Bożej” (por. Rz 12, l).
Pamięć przed Bogiem niech będzie wyrazem wdzięczności tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób, a szczególnie przez modlitwę wspierają Siostry Opatrzności Bożej.

Zainteresowani charyzmatem Zgromadzenia mogą uzyskać informacje u Sióstr Opatrzności Bożej, ul. Nałkowskich 80B, 20-470 Lublin, tel. (081) 744-76-11, www.providentia.pl.