Reklama

10 lat zespołu „Pyszniczanie”

„Krąży polska pastorałka. Do nas także zawitała i te słowa zagadała. Patrząc w stajenkę: Święta Rodzina, wołek, osiołek, wokół pasterze, mędrcy, anieli. Patrzymy ze schylonym czołem, takiej stajenki też byśmy chcieli. Chcemy rodziny, może nie świętej, lecz by w niej była miłość i dobro. I dzieci zdrowe i uśmiechnięte i żeby wołek miał co dzień obrok. Chcemy pasterzy, dobrych pasterzy, co to bez bata dbają o stado. Chcemy też mędrców z umysłem świeżym, aby codziennie służyli radą. Aniołów także prosimy w gości. Może usiądą z nami przy stole. Anielskiej trzeba nam cierpliwości, by znieść tą ludzką, tą polską dolę. I niechby było tak jak w stajence - miłość i pokój. Czy trzeba więcej?”.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Słowa pełne życzeń płynęły ze sceny pysznickiego Domu Kultury, w którym 30 grudnia, w Niedzielę Świętej Rodziny, rodzinnie świętowano „mały” jubileusz dziesięciolecia działalności Zespołu „Pyszniczanie”. Zgromadził on pysznickie rodziny, przedstawicieli władz, zaproszonych gości, którzy w świątecznym czasie zasłuchali się w kolęd śpiewanie, w ludowe proste rytmy utworów wyrastających w tym krajobrazie, wypełniających serca, myśli. W takiej atmosferze mieszkańcy Pysznicy przygotowywali się do pożegnania starego roku: podsumowując mijający czas pochylili się nad bogactwem własnej tradycji i przeszłością, zaklętą w proste rytmy, pełne dobroci słowa śpiewanych tutaj pieśni i piosenek.
Dumna „królewska wieś” - bo tak często określają swoją miejscowość - potrafi dbać o własne „minione czasy”. Uczyli się tego od ks. prał. Władysława Szubargi, popularyzującego tradycje ludowego stroju, którego nosicielki, uświetniające pysznicie uroczystości kościelne i świeckie zachwycały oczy wielu. Uczą się tego w tutejszej papieskiej szkole, gromadzącej w izbie pamięci eksponaty poprzednich pokoleń, przedmioty codziennego użytku swoich ojców, dziadów i dbającej o kultywowanie bogatej tradycji, z której wyrastają i którą ocalają od zapomnienia. I często potwierdzają - takimi właśnie wydarzeniami - że tak trzeba, że na niepamięć nie wolno się skazywać.
„Pyszniczanie” działają w Domu Kultury pod kierownictwem Eugeniusza Surowańca, jednego z członków zespołu, założonego przed dziesięciu laty z potrzeby serca, dla wspólnego i radosnego przeżywania czasu, a nade wszystko dla ocalania tradycji ludowego folkloru i pieśni, śpiewanych tutaj przez pokolenia. „To z Pysznicy jest ta piosnka, z Pysznicy są słowa. To śpiewanie naszych ojców, do serca ją schowaj” - zachęcają w swoich koncertach, występach, utrwalając także swój dorobek na płytach, popularyzując na własnym terenie i w okolicy bogatą tradycję „królewskiej wsi”. Zespół śpiewa też własne pieśni do znanych ludowych melodii, naznaczając je rodzimymi akcentami. „Pyszniczanie” to zespół na pozór nieduży, bo zaledwie dziesięcioosobowy, występujący często przy akompaniamencie kapeli z Miejskiego Domu Kultury w Stalowej Woli - ale z wieloma nagrodami, wyróżnieniami, osiągnięciami. Mają się już czym pochwalić. Przekazują swoją działalnością i śpiewaniem bogactwo tradycji, zarażają młodszych, wierząc, że „piosnki wesołe nigdy nie zaginą. Czułe i wesołe z serca dla nas płyną”. To „z serca” owocuje! Może i dlatego powstali „Mali Pyszniczanie” - dziecięcy zespół, który Jubilatom dziękował w pierwszej części pysznickiego wieczoru.
„Pyszniczanie”, którzy na swoim jubileuszu zgromadzili dużą liczbę mieszkańców Pysznicy, dziękowali swoim śpiewaniem za swoją działalność i w to dziękczynienie wpisali się też młodzi i najmłodsi przedstawiciele środowiska. Pierwsza część jubileuszowego spotkania należała właśnie do nich: czarem kolęd opasali zgromadzonych, tańcami ludowymi i śpiewem zaskoczyli widzów, którzy wielkimi brawami nagradzali utalentowaną młodzież i dzieci, przygotowane przez Teresę Mierzwa, Beatę Orłowską i Barbarę Żywczak - kierownika Pysznickiego Domu Kultury. Radość jubileuszowego spotkania nie mogła się obejść bez dodatkowych prezentów, jakimi Zespół obdarował przybyłych: wydany okolicznościowy kalendarz z fotografią Zespołu i płyta z nagraniami ich utworów utrwaliły wspomnienie grudniowej radości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

PWT we Wrocławiu za życiem

2024-04-22 17:05

Adobe Stock

Wrocław: Uchwała Papieskiego Wydziału Teologicznego w sprawie ochrony życia

Apelujemy do parlamentarzystów RP o uwzględnienie takich zapisów prawnych, które – zgodnie z obowiązującą Konstytucją RP – zapewnią „każdemu człowiekowi prawną ochronę życia”, a matkom spodziewającym się dziecka najwyższej jakości opiekę medyczną” – czytamy w przyjętej dziś przez aklamację uchwale Senatu wrocławskiej uczelni teologicznej.

CZYTAJ DALEJ

Sosnowiec: bp Artur Ważny – nowym biskupem sosnowieckim

2024-04-23 12:01

[ TEMATY ]

Sosnowiec

diecezja sosnowiecka

bp Artur Ważny

Karol Porwich "/Niedziela"

Ojciec Święty Franciszek mianował biskupem sosnowieckim dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej Artura Ważnego.

Decyzję Papieża ogłosiła dziś w południe (23 kwietnia 2024) Nuncjatura Apostolska w Polsce. Mianowany biskupem sosnowieckim bp Artur Ważny urodził się 12 października 1966 r. w Rzeszowie. Święcenia prezbiteratu przyjął 25 maja 1991 r. w Tarnowie. 12 grudnia 2020 r. został mianowany biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej. Święcenia biskupie przyjął 30 stycznia 2021 r. Jego dewizą biskupią są słowa: „Patris corde” („Ojcowskim sercem”). Bp Ważny w swojej dotychczasowej posłudze duszpasterskiej współpracował z różnego rodzaju ruchami i stowarzyszeniami, wiele czasu poświęcał też małżeństwom i rodzinom. Głosił rekolekcje w wielu krajach europejskich, w Ameryce Południowej oraz w USA. Jest autorem takich książek, jak: „Ewangelia bez taryfy ulgowej”, „Jesteś źrenicą Boga” czy „Warsztat św. Józefa”. Ponad dwadzieścia razy pielgrzymował pieszo w pielgrzymce z Tarnowa na Jasną Górę. W Konferencji Episkopatu Polski pełni funkcję przewodniczącego Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji przy Komisji Duszpasterstwa, wchodzi też w skład Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję