Reklama

We wspaniałości Obcowania Świętych

Oddany Bożej sprawie, ludziom i światu. Dziś nie ma go już pośród nas... W niedzielę 2 marca o godz. 10.10 w Szpitalu Miejskim w Dąbrowie Górniczej w 69. roku życia i 46. roku kapłaństwa zmarł proboszcz parafii św. Barbary w Dąbrowie Górniczej ks. kan. Bernard Bekus. Mszy św. żałobnej odprawionej w poniedziałek 3 marca o godz. 16 w kościele św. Barbary przewodniczył kanclerz Kurii Diecezjalnej w Sosnowcu ks. dr Zbigniew Książek. Liturgię pogrzebową w intencji śp. Księdza Bernarda sprawował we wtorek 4 marca o godz. 13 również w kościele św. Barbary pasterz naszej diecezji bp Adam Śmigielski SDB

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Podczas obrzędów pogrzebowych śp. ks. kan. Bernarda Bekusa nie dzielimy w duszy poglądów ludzi opowiadających się tylko za końcem. Dla nas, ludzi wierzących włączonych we wspaniałą prawdę o Świętych Obcowaniu, odejście człowieka w inny świat ma swoistą wymowę. Ksiądz Bernard zakończył ziemską, widzialną pielgrzymkę i wkroczył w nową wspaniałość Obcowania Świętych” - mówił na rozpoczęcie Mszy św. pogrzebowej dziekan dekanatu Matki Bożej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej, kustosz maryjnego sanktuarium ks. kan. Andrzej Stasiak.

Legenda parafii

W ostatniej drodze Zmarłemu towarzyszyli bracia w kapłaństwie z diecezji kaliskiej, archidiecezji częstochowskiej i diecezji sosnowieckiej, siostry zakonne, przedstawiciele władz samorządowych, delegacje placówek i instytucji, poczty sztandarowe, Miejska Orkiestra Dęta, której był kapelanem, ministranci, lektorzy, grupy, organizacje parafialne, młodzież szkolna wraz z nauczycielami, dyrektorzy szkół, rodzina, przyjaciele i znajomi oraz wierni parafianie, którym służył blisko 23 lata. Parafianie wiedzieli, że ich Proboszcz miał problemy ze zdrowiem. Mimo to wieść o jego śmierci wstrząsnęła całą wspólnotą. Na pogrzeb przyszli chyba wszyscy mieszkańcy, każdy wzruszony i przejęty. Jak podkreślają wierni z parafii św. Barbary: „Wraz z Księdzem Proboszczem umarła cząstka naszej wspólnoty. Przez tak długi czas bardzo się z nim zżyliśmy. Był dla nas jak ojciec. Mimo że nie ma go już pośród nas, tworzy żywą legendę naszej parafii”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bolesne tajemnice

Wzruszające, pełne ciepła i wspomnień sprzed lat były słowa homilii, które w czasie 2-dniowych uroczystości wygłosił proboszcz sosnowieckiej parafii katedralnej ks. kan. Zygmunt Wróbel.
Ks. Bernard Bekus urodził się 24 kwietnia 1939 r. w Zabrzu. Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze częstochowskiej 29 czerwca 1962 r. z rąk bp. Zdzisława Golińskiego. W pracy kapłańskiej kierował się Bożą mądrością. Nie wchodził w ludzkie układy, a na człowieka patrzył jak na brata i dziecko Boże. W swojej ziemskiej wędrówce doświadczał bolesnych tajemnic swojego życiowego różańca. „Życie Księdza Bernarda od urodzenia aż do zejścia z tego świata nie było sielanką, wręcz przeciwnie - naznaczone było krzyżem. Jako dziecko, na początku II wojny światowej, stracił oboje rodziców. Sierotę przygarnęły siostry służebniczki. Najpierw przebywał w Domu Dziecka w Grodźcu, a po wojnie w sierocińcu w Sarnowie. Siostry zakonne zastępowały mu rodziców i formowały z pewnością według zasad ich założyciela bł. Edmunda Bojanowskiego. Warto zaznaczyć, że Ksiądz Bernard jako dziecko i jako młodzieniec był otwarty na tę formację, skoro wybrał Chrystusową drogę” - zaznaczał ks. Wróbel. Ks. Bekus ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Będzinie. Po maturze w 1957 r. wstąpił do WSD diecezji częstochowskiej w Krakowie. „Jako współbrat kleryk był niezwykle życzliwy, znał doskonale język niemiecki, nam, młodszym, tłumaczył często zawiłości teologiczne” - wspomina Proboszcz katedry.
Jako wikariusz Ksiądz Bernard pracował m.in. w Rudnikach k. Wielunia, gdzie w wiosce Dalachowa stworzył parafię duchową, bez świątyni, jednak tak rozmodlił ludzi we wspólnotach, że poczuli się parafią i po kilku latach wystarali się o kościół. Kochały go dzieci, kochała go młodzież, był bardzo otwarty na ich potrzeby, rozumiał ich problemy. Ksiądz Bernard był wspaniałym kaznodzieją, przeprowadził wiele serii nauk rekolekcyjnych, wygłosił setki homilii odpustowych. W parafii św. Jana Chrzciciela w Sosnowcu-Niwce dał się z kolei poznać jako przyjaciel ludu pracującego, zwłaszcza górników. Do nich kierował Boże słowo, ale i otwarte serce. W parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu wykazywał się heroizmem. Mimo intryg ze strony Służby Bezpieczeństwa i przedstawicieli Kościoła narodowego stał na wysokości zadania. Głosił słowo pokoju i ewangelicznej radości, słowo jedności pod przewodnictwem Jezusa i Bożej Matki. W zamian otrzymał inwektywy i przekleństwa - a jednak wierzył i ufał, że dobro zwycięży. Po kilku latach został przeniesiony do parafii katedralnej w Częstochowie, gdzie poświęcił się pracy charytatywnej wśród dzieci i młodzieży.

Kapłan według Bożego serca

W 1985 r. został proboszczem w parafii św. Barbary w Dąbrowie Górniczej. Pracował w wielkim trudzie dla ludu tej ziemi. Redakcja „Niedzieli” w październiku ub.r. towarzyszyła Proboszczowi i wspólnocie podczas obchodów złotego jubileuszu parafii. W ostatnim wywiadzie dzielił się swoimi radościami z dokonanych dzieł na niwie duszpasterskiej, z dumą oprowadzał po parafialnej świątyni, która wypiękniała, której nadany został nowy wizerunek, mówił też o planach na przyszłość. Zapytany wówczas o powołanie do stanu kapłańskiego bez namysłu odpowiedział: „Gdybym dzisiaj miał wybierać na nowo - kapłaństwo czy inny stan, znając cały trud i cierpienie - bez wahania wybrałbym kapłaństwo”. Wierzymy, że te słowa są wciąż aktualne.
W ostatnim czasie przygniatał go jednak krzyż choroby i cierpienia. „Znosił go z pokorą, z całkowitym poddaniem się woli Bożej. Nie skarżył się, podejmował bolesne tajemnice swojego życia z całą odpowiedzialnością, podobnie jak swoje powołanie. Żegnamy go dziś jako kapłana mężnego, który dał świadectwo Ewangelii, Chrystusowi, któremu zaufał, któremu się poświęcił” - podkreśla ks. Zygmunt Wróbel.
„Był człowiekiem wielkiego wymiaru, kapłanem według Bożego serca. Znałem go i zawsze byłem urzeczony jego osobowością, serdecznością, uśmiechem, jego bezpośrednim kontaktem z ludźmi. Był to człowiek o wielkim sercu i kapłan, który całkowicie zawierzył Chrystusowi, bardzo dobrze rozpoznający znaki czasu” - mówi Andrzej Franelak, parafianin.
Ks. kan. Bernard Bekus ukochał to miejsce i tych ludzi, zżył się z nimi, tutaj czuł się najlepiej - jak w rodzinie, dlatego też jego wolą było spocząć na miejscowym cmentarzu. Za jasne, pełne gorliwości, pokory i dobroci kapłaństwo, za Twoją mimo cierpienia i choroby radosną służbę Bogu i ludziom dziękujemy i prosimy, byś wypraszał u Boga nowych kapłanów, bo żniwo wielkie.

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę, silny moralny kręgosłup i niezależność myśli

2024-03-24 08:43

[ TEMATY ]

Ulmowie

Zbiory krewnych rodziny Ulmów

Wiktoria i Józef Ulmowie

Wiktoria i Józef Ulmowie

Bratanek błogosławionego Józefa Ulmy, Jerzy Ulma, opisał swojego wujka jako mężczyznę głębokiej wiary, którego cechował mocny kręgosłup moralny i niezależność myśli. O ciotce, Wiktorii Ulmie powiedział, że była kobietą niezwykle energiczną i pełną pasji.

W niedzielę przypada 80. rocznica śmierci Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich dzieci. Zostali oni zamordowani przez Niemców 24 marca 1944 r. za ratowanie Żydów, których Niemcy zabili jako pierwszych.

CZYTAJ DALEJ

Franciszek podczas Mszy Krzyżma do kapłanów: musimy być wolni od surowości i oskarżeń, od egoizmu i ambicji!

2024-03-28 10:38

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

Do postrzegania życia i powołania w perspektywie całej przeszłości i przyszłości oraz odkrycia na nowo potrzeby adoracji i bezinteresownej, spokojnej i przedłużonej modlitwy serca - zachęcił Franciszek w Wielki Czwartek podczas Mszy Krzyżma w watykańskiej Bazylice św. Piotra. Papież wskazał na potrzebę skruchy, która jest nie tyle owocem naszej sprawności, lecz łaską i jako taka musi być wyproszona na modlitwie.

MSZA KRZYŻMA
HOMILIA OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję