Norwegia: w ostatnich latach potroiła się liczba katolików

tom (KAI)
/Kolonia
/KAI

BOŻENA SZTAJNER

Bądź na bieżąco!

W ostatnich latach potroiła się liczba katolików w Norwegii. W ostatnich ośmiu latach liczba zarejestrowanych członków Kościoła katolickiego wzrosła z 42 do 110 tys. - poinformował biskup Oslo Bernt Ivar Eidsvig w rozmowie z katolicką rozgłośnią w Kolonii "Domradio".

Co piąty z nich regularnie uczęszcza na Msze św. Z tego powodu wiele świątyń zostało na nowo otwartych. Bp Eidsvig zwrócił uwagę, że stanowiąc 4 proc. mieszkańców Norwegii katolicy choć są małą wspólnotą to znacząco wyróżniają się w społeczeństwie: działają liczne szkoły katolickie i klasztory. "Kościół katolicki pełni ważną rolę w integracji migrantów z norweskim społeczeństwem" - podkreślił. Migranci i uciekinierzy stanowią 90 proc. wiernych. "Nie należą oni do najlepiej zarabiających, wielu z nich żyje ze wsparcia pomocy socjalnej" - zaznaczył biskup Oslo. Zwrócił także uwagę, że prawdopodobnie w Norwegii jest dwukrotnie więcej katolików niż tych zarejestrowanych. "Ich nazwisk i adresów nie znamy. Ale największym problemem jest brak księży i zbyt mało pieniędzy" - powiedział.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

"Taka sytuacja stawia władze Kościoła przed wielkimi wyzwaniami. W każdej parafii stworzyliśmy różnoraką ofertę duszpasterską, aby wyjść na przeciw oczekiwaniom migrantów pochodzących z różnych krajów i kultur. Na przykład katolicy, którzy pochodzą z Polski życzą sobie Mszy św. po polsku. I tak jest w prawie każdej parafii. Z podobnymi oczekiwaniami występują inne grupy" - powiedział bp Eidsvig.

Reklama

Za najważniejsze zadania przed jakim stoi biskup uznał: zapewnienie migrantom przestrzeni do modlitwy, opieki duszpasterskiej i koniecznych materialnych środków do jej prowadzenia.

Biskup Oslo uważa, że w najbliższych latach utrzyma się dynamiczny wzrost Kościoła katolickiego w Norwegii. "Patrząc czysto statystycznie będziemy dalej się rozwijać, jeśli utrzyma się ekonomiczny wzrost w Norwegii, która będzie potrzebować nowych pracowników z takich krajów jak choćby Polska czy Litwa. Wtedy w najbliższych pięciu latach będziemy otwierać kolejne kościoły, z których niektóre są odkupywane od Kościoła luterańskiego. Mamy relatywnie dużo powołań kapłańskich. Każdego roku wyświęcamy dwóch, trzech nowych księży" - powiedział bp Bernt Ivar Eidsvig w rozmowie z "Domradio".

2013-08-19 14:23

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Skąd się wzięli katolicy w Ameryce

Niedziela Ogólnopolska 29/2015, str. 20-21

Tomasz Winiarski

[ TEMATY ]

USA

katolicy

seanlockephotography/Fotolia.com

Na świecie żyje ponad 1 miliard 250 milionów katolików. Stanowimy zatem prawie 18 proc. populacji globu. W roku 2011 w USA mieszkało około 70 milionów członków Kościoła rzymskokatolickiego. Ich liczba cały czas rośnie. Skąd jednak wzięli się katolicy za oceanem?

Waszyngton D.C. – stolica Stanów Zjednoczonych, serce amerykańskiej polityki, jedyne miasto leżące w trzech różnych stanach jednocześnie. To tutaj znajduje się największa katolicka świątynia w całej Ameryce – bazylika Niepokalanego Poczęcia. Mieszczący się przy Michigan Avenue kościół budowany był przez ponad 100 lat. Dziś jest nie tylko celem licznych pielgrzymek, lecz również ważnym zabytkiem historycznym odwiedzanym przez rzesze turystów z całego świata. W roku 1792, a więc wkrótce po uzyskaniu niepodległości, naród amerykański został zawierzony opiece Najświętszej Maryi Panny. Dokonał tego John Carroll, pierwszy katolicki biskup w USA. Pół wieku później papież Pius IX formalnie potwierdził ten akt i uznał Najświętszą Maryję Pannę za opiekunkę Stanów Zjednoczonych. Początki katolicyzmu na amerykańskiej ziemi sięgają XVI wieku. Trwała wtedy epoka kolonialna. Floryda oraz południowo-zachodnie rejony USA należały do Hiszpanii i to właśnie hiszpańscy osadnicy jako pierwsi przywieźli katolicyzm za ocean. Na kontrolowanych przez Madryt terenach zaczęto zakładać pierwsze misje. Na przełomie XVIII i XIX stulecia hiszpańscy członkowie Zakonu Franciszkanów popularyzowali wiarę katolicką wśród Indian z terenów dzisiejszej Kalifornii. Katolików przybywało na kontynencie amerykańskim również za sprawą Francuzów, którzy mieli swoje kolonie m.in. w Luizjanie – na północy dzisiejszych Stanów Zjednoczonych – oraz na terytorium Kanady.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

Materiał prasowy

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego

2024-04-25 11:34
gov.pl
[ TEMATY ]
Lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego
Karol Porwich/Niedziela

Zabawkarstwo drewniane ośrodka Łączna-Ostojów, oklejanka kurpiowska z Puszczy Białej, tradycja wykonywania palm wielkanocnych Kurpiów Puszczy Zielonej, Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę oraz pokłony feretronów podczas pielgrzymek na Kalwarię Wejherowską to nowe wpisy na Krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Tworzona od 2013 roku lista liczy już 93 pozycje. Kolejnym wpisem do Krajowego rejestru dobrych praktyk w ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego został natomiast konkurs „Palma Kurpiowska” w Łysych.

Na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego zostały wpisane:

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Niedziela 17/2024

Dziękujemy za wierną posługę

Zobacz

Edytorial

Duchowni są dziś światu w dwójnasób potrzebni. Bo ludzie stają się coraz bardziej obojętni na sprawy Boże.

Ks. Jarosław Grabowski
Red. Naczelny

Najpopularniejsze

1.

W siedzibie MEN przedstawiono szokujący ranking szkół...

2.

Oprócz apostołów, Bóg powołuje także innych uczniów...

3.

Św. Marek, Ewangelista

4.

Legenda św. Jerzego

5.

W Lublinie rozpoczęło się spotkanie grupy kontaktowej...

Najnowsze

11:34
Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę wpisana na listę...

11:28
Świętość w codzienności

11:15
Nie tylko duchowa przestrzeń

11:13
Prezydent: W expose szefa MSZ znalazło się wiele kłamstw, manipulacji i...

11:10
Franciszek: niech Bóg błogosławi Węgrów!

11:02
Korea Płd.: 24 proc. wzrost liczby chrztów

10:26
Niemcy: podział w episkopacie w związku z projektami „drogi synodalnej”

10:21
Lublin. Spotkanie biskupów z Polski i Niemiec