To, że Lublin jest miastem uniwersyteckim, jest oczywiste dla
każdego mieszkańca Grodu nad Bystrzycą. Choć dziwi, że przy jego
granicach nie ma żadnego znaku informującego przyjezdnych, że oto
wkraczają do Miasta - Sanktuarium Nauki. Dwa uniwersytety i trzy
akademie, a do tego całkiem spora liczba "rozkwitających" niepublicznych
szkół wyższych, czynią z naszego miasta jeden z najważniejszych ośrodków
edukacji w Rzeczpospolitej. To one nadają specyficznego kształtu
i charakteru Lublinowi, przyciągając kilkudziesięciotysięczną rzeszę
młodych ludzi, z różnych zakątków Polski i świata dla zdobywania
i pogłębiania wiedzy. Najważniejszą rolę w tym dziele pełnią oczywiście
dwa lubelskie Uniwersytety - KUL i UMCS. Co prawda niektórzy narzekają,
że wprawdzie Lublin, to nie Kraków i brak mu czegoś co można by określić
mianem "studenckiej atmosfery" właściwej dla Grodu Kraka. My jednak
nie zgadzamy się z tym poglądem, dostrzegając w nim li tylko wyraz
niezdrowego "kompleksu niższości" nielicznych. Lublin był, jest i
- mamy nadzieję - będzie liczącym się ośrodkiem kształcenia elit
intelektualnych na miarę potrzeb współczesności i dlatego w pełni
zasługuje na miano Miasta Uniwersyteckiego.
Oczywistym jest, że dla zapewnienia edukacji na odpowiednim
poziomie, oprócz grona profesorów i nauczycieli akademickich potrzeba
także miejsc, gdzie wiedzę tę można by przekazywać. Uczelnie wyższe
troszczą się o odpowiednią dla pracy naukowo-dydaktycznej bazę lokalową,
wnosząc w tym względzie widoczny wkład w architekturę Koziego Grodu.
Dobiegają końca prace przy budowie Collegium Jana Pawła II przy KUL,
już funkcjonuje nowoczesne Centrum Kongresowe w Akademii Rolniczej,
a w jego sąsiedztwie wyrasta nowy gmach Wydziału Humanistyki UMCS.
To właśnie tam 5 kwietnia br. w samo południe dokonano uroczystego
wmurowania kamienia węgielnego pod przyszłą siedzibę nowej "Humanistyki"
. O potrzebie budowy tego obiektu marzono i mówiono od dwudziestu
lat. Dotychczasowe pomieszczenia nie mogą już dłużej zapewnić odpowiednich
warunków nauki i pracy blisko pięciotysięcznej rzeszy studentów oraz
licznym pracownikom wydziału. W uroczystości, obok Rektora, Senatu
Uczelni i Władz Wydziału, udział wzięli także inni pracownicy UMCS,
przedstawiciele bratnich uczelni, władze miasta i zaproszeni goście.
Poświęcenia kamienia węgielnego na prośbę Rektora UMCS dokonał bp
Mieczysław Cisło. W słowie skierowanym do Księdza Biskupa rektor
prof. Marian Harasimiuk wyraził nadzieję, że "Opatrzność będzie czuwała
nad bezpiecznym przebiegiem prac przy budowie nowej "Humanistyki"
i pozwoli doprowadzić je do szczęśliwego zakończenia".
Wypowiadając słowa modlitwy poświęcenia, bp Cisło mówił
m.in.: "Niech Twój Duch, Boże, otwiera ludzkie umysły na odwieczną
Prawdę, którą Ty sam jesteś: niech w perspektywie odwiecznych wartości
szukający ostatecznego sensu poznają nieskończoną godność osoby ludzkiej (
...); niech w świecie zamykającym człowieka w wymiarach doczesności
budują cywilizację miłości: prymatu osoby nad rzeczą, bycia nad posiadaniem,
moralności nad estetyką (...). Niech Twoja Prawda, Boże, kształtuje
osobowości Mistrzów, z których postaw mogliby czerpać wzorce młodzi,
poszukujący oparcia w swoich życiowych i moralnych dylematach: aby
wśród swoich profesorów mogli spotkać nie tylko wybitnych nauczycieli,
ale także mędrców - przewodników życia. Niech centrum humanistyki
UMCS będzie kontynuacją tradycji wielkich ośrodków myśli, które od
tysiącleci kształtowały kulturowe i cywilizacyjne oblicze Europy"
.
Warto dodać, że nowy gmach "Humanistyki" wznoszony jest
wg projektu Stanisława Fijałkowskiego, który zaprojektował już dla
UMCS gmach Biblioteki oraz Centrum Kultury i Języka Polskiego, a
dla KUL - Collegium Jana Pawła II.
Pomóż w rozwoju naszego portalu