W niedzielę 14 kwietnia 2002 r. w kościele garnizonowym w Rzeszowie
odprawiona została Msza św. w 62. rocznicę zbrodni katyńskiej. W
bieżącym roku była to już druga Msza św. w intencji ofiar Katynia.
Wcześniej rodziny katyńskie uczestniczyły w uroczystym nabożeństwie,
na które zaproszone zostały w kwietniu przez Sybiraków do katedry
rzeszowskiej. Wspólnie modlono się za wszystkich poległych i pomordowanych
na Wschodzie, na nieludzkiej ziemi w latach II wojny światowej.
W patriotycznym kazaniu ks. Janusz Bury uwydatnił ogrom
katyńskiej zbrodni popełnionej nie tylko przeciwko narodowi polskiemu,
ale przeciw wszelkim prawom Bożym i ludzkim, zbrodni ludobójstwa
- do końca nie wyjaśnionej i nie ukaranej. Towarzyszyło jej, jak
mówił ks. Kapelan, 50 lat milczenia. Każde głośne jego przerwanie,
publicznie wypowiedziane słowo "Katyń" było karalne. "Dlatego współczujemy
Rodzinom Katyńskim - mówił Kaznodzieja - ale równocześnie wyrażamy
im wdzięczność za to, że nie starając się rozdrapywać ran, przypominają
społeczeństwu o tych, którzy oddali za Ojczyznę to, co najcenniejsze
- własne życie. Wdzięczność należy się im za to, że przypominają
innym o konieczności modlitwy, za to, że umiejąc przebaczać, uczą
innych tego przebaczania, w czasach tak trudnych, pełnych nienawiści
i pogardy, kiedy słowo "patriotyzm" utożsamiane jest z nacjonalizmem
i szowinizmem.
Z faktu przypominania społeczeństwu o zbrodni katyńskiej
wypływa dla nas ważne przesłanie - konieczność troski o młodzież,
o jej wychowanie, o ukazywanie im wspaniałych wzorców ludzi, którzy
w obronie wiary i Ojczyzny oddali swe życie, a których prochy spoczywają
w zbiorowych mogiłach na cmentarzach wojennych Katynia, Miednoje
i Charkowa.
***
Ponad 10-letnie dzieje Rodzin Katyńskich w Rzeszowie wiążą
się z miejscowym kościołem pw. Matki Bożej Królowej Polski. Na jednej
z wewnętrznych ścian świątyni znajduje się Katyńska Tablica Pamięci.
Tu, w urządzonej niedawno kaplicy-sanktuarium Matki Bożej
Ludźmierskiej przechowywane jest na ścianie w specjalnej obudowie
najwyższe pośmiertne odznaczenie przyznane przez władze na uchodźstwie
naszym pomordowanym mężom, ojcom, braciom - Wstęga z Kokardą Krzyża
Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari. Otrzymaliśmy ją jako
Rodzina Katyńska spełniająca określone warunki.
Do kościoła garnizonowego zapraszani byliśmy na wszystkie
uroczystości religijno-patriotyczne, jak np. związane ze świętem
Matki Bożej Królowej Polski, świętem Wojska Polskiego czy powitaniem
i pożegnaniem Hetmanki Wojska Polskiego. Tu spotykaliśmy się z kapelanem
Rodzin Katyńskich - ks. prał. Zdzisławem Peszkowskim, żegnaliśmy
się z dowódcą garnizonu - płk. Fryderykiem Czekajem, który po awansie
na stopień generała opuszczał Rzeszów. Tu mają miejsce wszystkie
nasze katyńskie uroczystości.
Ogromną życzliwością darzyli i darzą nas kolejni księża
proboszczowie: ks. kpt. Marian Homa, ks. mjr Tadeusz Skrzyniarz oraz
obecny ks. komandor ppor. Leon Szot. Dzięki jego życzliwości mogliśmy
świętować wspomnianą wyżej 62. rocznicę zbrodni katyńskiej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu