W staropolskich obyczajach Wielki Tydzień charakteryzował się skromnymi, postnymi posiłkami, wyciszeniem i kontemplacją.
Szczególnie obchodzono Wielki Piątek - dzień, w którym każdy katolik powinien poświęcić czas na modlitwę i rozmyślania, stosując jednocześnie ścisły post. Odwiedzano kościoły, składając hołd złożonemu w grobie Zbawicielowi, i obowiązkowo pamiętano o biednych, nie omijano też osób kwestujących na szlachetne cele.
Wielka Sobota - to dzień wyjątkowo lubiany przez dzieci, które z wielką radością chodzą do kościoła święcić pokarmy. Zwyczaj ten - rozpowszechniony w Polsce i w innych krajach słowiańskich - wywodzi się z dawnych, starosłowiańskich uroczystości wiosennych ku czci zmarłych. Tradycja wymaga, by święconką podzielić się z biednymi i samotnymi - kontynuujmy ten piękny zwyczaj, obdarujmy Bożymi darami tych, którym jest to potrzebne, koniecznie z serdecznym słowem i najmilszym uśmiechem.