Maryja pielgrzymująca w wierze - Gwiazdą trzeciego tysiąclecia
1. Fragment Ewangelii św. Łukasza, którego przed
chwilą wysłuchaliśmy, przedstawia nam Maryję jako pielgrzyma miłości.
Jednak św. Elżbieta zwraca uwagę na Jej wiarę i wypowiada wobec Niej
pierwsze błogosławieństwo ewangeliczne: "Błogosławiona jesteś, któraś
uwierzyła". Wyrażenie to jest "jakby kluczem, który otwiera nam wewnętrzną
prawdę Maryi" (Redemptoris Mater, 19). Chcemy zatem, na zakończenie
katechez Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, przedstawić Matkę Pana jako
pielgrzyma w wierze. Jako Córa Syjonu weszła Ona na drogi Abrahama,
tego, który był posłuszny w wierze, "i wyruszył do ziemi, którą miał
objąć w posiadanie. Wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie" (Hbr 11, 8).
Ten symbol pielgrzymowania w wierze naświetla całą wewnętrzną
historię Maryi, wzoru wiary, jak już sugerował to Sobór Watykański
II: "Błogosławiona Dziewica szła naprzód w pielgrzymce wiary i utrzymała
wiernie swe zjednoczenie z Synem aż do krzyża" (Lumen gentium, 58). Zwiastowanie jest "punktem wyjścia, od którego zaczyna się całe
´itinerarium ku Bogu´ (Redemptoris Mater, 14); jest to itinerarium
wiary, znającej ciężar miecza, który przeszyje Jej duszę (por. Łk
2, 35). Jest to itinerarium, które kroczy po trudnych drogach wygnania
do Egiptu oraz po drogach wewnętrznej ciemności, gdy Maryja "nie
rozumie" zachowania dwunastoletniego Jezusa w świątyni, jednakże
chowa "wszystkie te wspomnienia w swym sercu" (Łk 2, 51).
2. W cieniu upływają również ukryte lata Jezusa,
podczas których w sercu Maryi rozbrzmiewały błogosławieństwa wypowiedziane
przez Elżbietę i przeżywała Ona prawdziwy i swoisty "trud serca" (Redemptoris Mater, 17). Oczywiście, w życiu Maryi nie brak również
świetlistych chwil, jak na weselu w Kanie, gdzie - chociaż pozornie
zachowując dystans - Chrystus przyjmuje prośbę Matki i dokonuje swego
pierwszego znaku objawienia, wzbudzając wiarę w uczniach (por. J
2, 1-12). W tym samym czasie światło i cień, objawienie i tajemnica
łączą się w dwóch błogosławieństwach, jakie przekazuje św. Łukasz:
błogosławieństwie skierowanym do Matki Chrystusa przez kobietę z
tłumu i błogosławieństwie wypowiedzianym przez Jezusa do tych, "którzy
słuchają słowa Bożego i zachowują je" (Łk 11, 28).
Szczytem tej ziemskiej pielgrzymki w wierze jest Golgota,
gdzie Maryja przeżywa głęboko tajemnicę paschalną Syna: w pewnym
sensie umiera Ona jako matka w śmierci Syna i otwiera się na "zmartwychwstanie"
nowym macierzyństwem wobec Kościoła (J 19, 25-27). Na Kalwarii Maryja
doświadcza nocy wiary podobnej do nocy Abrahama na górze Moria, a
po oświeceniu w Zesłaniu Ducha Świętego kontynuuje pielgrzymowanie
w wierze, aż po Wniebowzięcie, gdy Syn przyjmuje Ją do chwały wiecznej.
3. "Błogosławiona Dziewica Maryja w dalszym ciągu
´przoduje´ Ludowi Bożemu. Jej wyjątkowe ´pielgrzymowanie wiary´ wciąż
staje się punktem odniesienia dla Kościoła, dla osób i wspólnot,
dla ludów i narodów, poniekąd dla całej ludzkości" (Redemptoris Mater,
6). Ona jest Gwiazdą trzeciego tysiąclecia, jak była u początków
ery chrześcijańskiej Jutrzenką, która uprzedziła przyjście Jezusa
na horyzoncie historii. Maryja bowiem chronologicznie narodziła się
przed Chrystusem, porodziła Go i wprowadziła w naszą ludzką historię.
Zwracamy się do Niej,ażeby kontynuowała prowadzenie nas ku Chrystusowi
i ku Ojcu, również w ciemną noc zła, w chwilach zwątpienia, kryzysów,
milczenia i cierpienia. Ku Niej wznosimy pieśń, którą Kościół Wschodu
kocha ponad wszystko, hymn Akatyst, który w dwudziestu czterech zwrotkach
wychwala lirycznie Jej figurę. W zwrotce poświęconej odwiedzinom
u św. Elżbiety hymn ten woła: "Witaj, konarze pnia, co nie usycha,
/ Witaj, pole rodzące Owoc nieskalany,/ Witaj, uprawiająca rolę Rolnika
- ludzi przyjaciela,/ Witaj, która nam rodzisz Rodziciela życia./
Witaj, niwo dająca obfitość zmiłowań,/ Witaj, stole pełny bogactw
pojednania,/ Witaj, bo nam gotujesz łąkę słodkich rozkoszy,/ Witaj,
bo duszom przystań spokojną sposobisz./ Witaj, modlitwy kadziło pachnące,
/ Witaj, całego świata ceno pojednania,/ Witaj, dobroci Boża śmiertelnym
życzliwa,/ Witaj, któraś śmiertelnych śmiałym przystępem do Boga./
Witaj, Oblubienico Dziewicza!".
4. Nawiedzenie św. Elżbiety zakończone jest hymnem
Magnificat, który niczym cudowna melodia przemierza wszystkie wieki
chrześcijaństwa, hymnem łączącym dusze uczniów Chrystusa ponad historycznymi
podziałami, które staramy się przezwyciężyć w perspektywie pełnej
komunii. W tym ekumenicznym klimacie miło jest przypomnieć, że Marcin
Luter w 1521 r. dedykował temu "świętemu hymnowi błogosławionej Matki
Boga" - jak się wyrażał - znany komentarz. Stwierdza w nim, że hymnu
tego "powinni nauczyć się wszyscy i przez wszystkich winien on być
uznany", ponieważ "w Magnificat Maryja uczy nas, jak winniśmy kochać
i chwalić Boga (...). Ona chce być najlepszym przykładem łaski Boga,
do tego stopnia, aby we wszystkich wzbudzić ufność i pochwałę Bożej
łaski" (M. Luter, Scritti religiosi, wyd. V. Vinay, Torino 1967,
ss. 431-512).
Maryja celebruje prymat Boga i Jego łaski, która wybiera
ostatnich i odrzuconych, "ubogich w Panu", o których mówi Stary Testament,
przemienia ich losy i wprowadza ich jako protagonistów historii zbawienia.
5. Maryja, gdy Bóg spojrzał na Nią z miłością,
stała się znakiem nadziei dla rzeszy biednych, ostatnich tej ziemi,
którzy stają się pierwszymi w Królestwie Bożym. Odtwarza Ona wiernie
wybory Chrystusa, swego Syna, który wszystkim uciemiężonym powtarza: "
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,
a Ja was pokrzepię" (Mt 11, 28). Kościół naśladuje Maryję oraz Jezusa
Chrystusa, pielgrzymując po burzliwych drogach historii, aby pocieszać,
promować i doceniać niezliczoną rzeszę niewiast i mężczyzn, ubogich
i zgłodniałych, upokorzonych i wyśmianych.
Pokorna Dziewica z Nazaretu - jak mówi św. Ambroży -
nie jest "Bogiem w świątyni, lecz świątynią Boga" (De Spiritu Sancto
III, 11, 80). Jako taka prowadzi Ona tych wszystkich, którzy do Niej
się uciekają, idąc na spotkanie z Bogiem Trójcą: Ojcem, Synem i Duchem
Świętym.
Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach - paulin
Pomóż w rozwoju naszego portalu