W 80. rocznicę ´Cudu nad Wisłą´ proszę - przyjmijcie kreślone sercem słowa weterana - słowa jednego z najstarszych wiekiem i stopniem żołnierzy Wojska Polskiego.
Moje pokolenie śniło piękny ´sen o szpadzie´, potem miało szczęście wprowadzać w życie jeszcze piękniejszy sen o Wolności.
W 1917 r., gdy żyłem w dalekim Humaniu - skauting zaprowadził mnie do konspiracji w Polskiej Organizacji Wojskowej, a następnie przywiódł w szeregi Wojska Polskiego, z którym byłem związany przez wiele lat swego życia.
W latach 1914-18 w walce o wolność, a następnie w latach 1919-20 w obronie uzyskanej wolności wzięło udział ok. 1 miliona żołnierzy polskich, którzy niczym ziarnka piasku usypali bastion, o który rozbiły się zakusy wrogów Polski. Sukces żołnierzy, zwycięstwo całego narodu, siła państwa i każdego obywatela były dziełem i dumą Wodza Naczelnego, marszałka Józefa Piłsudskiego. Wielu z nich obok Wodza, dowódców wyższego i niższego szczebla, kapelanów wojskowych - na czele z ks. Skorupką, przeszło do narodowej legendy.
Z tej legendy wyrosło pokolenie, któremu we wrześniowej potrzebie 1939 r. przypadł obowiązek obrony niepodległości oraz imperatyw walki ´za naszą i waszą wolność´ w szeregach Polskich Sił Zbrojnych i strukturach Polskiego Państwa Podziemnego.
Obecne pokolenie winno dziedziczyć to wszystko, ´co Polskę stanowi´, ja zaś, jako jeden z najstarszych żołnierzy Komendanta, przypominam jego słowa: ´Ten, kto nie szanuje i nie ceni swej przeszłości, nie jest godzien szacunku teraźniejszości ani prawa do przyszłości´.
Bądźcie godni naszego polskiego dziedzictwa, zrządzeniem Opatrzności uratowanego w 1920 r. nad Wisłą i ożywionego później sierpniowym duchem solidarnościowego zrywu".