Reklama

Miejsca związane z tajemnicami światła

Tajemnica III: nauczanie o Królestwie Bożym

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ta tajemnica jest niewątpliwie najtrudniejsza. W swoim nauczaniu Jezus Chrystus do królestwa Bożego odnosił się najczęściej - i w wielu miejscach. Ewangelista napisze w pewnym momencie: „Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie...”
(Mt 9, 35)

Powstało już wiele traktatów naukowych, zawierających interpretację Chrystusowego nauczania. Nie mam odpowiedniego przygotowania, by próbować coś tu dodać. Niemożliwe też jest, bym mógł przypomnieć tutaj wszystko, co Chrystus powiedział o królestwie Bożym, i opisać wszystkie miejsca, w których słuchano Jego słów. Ograniczę się zatem do trzech takich miejsc.

Kafarnaum
(por. Mt 4, 17; 8, 5-13; 10, 1-7; 18, 1-5; 18, 21-35)

Św. Mateusz wiąże początek nauczania Chrystusa z nadejściem wiadomości o aresztowaniu Jana Chrzciciela. Jezus udał się do Kafarnaum, miasteczka w Galilei, i tam rozpoczął swoje nauczanie oraz zaczął wzywać Żydów, by przygotowywali się na przyjście królestwa niebios.
Św. Mateusz umieszcza nauczanie Chrystusa o królestwie prawdopodobnie w pobliżu Kafarnaum. Jezus posługuje się tam serią przypowieści: o siewcy i ziarnach padających na różną glebę, o pszenicy i kąkolu, o ziarnie gorczycy, o zakwasie używanym do wypieku chleba, o ukrytym skarbie oraz o sieci pełnej dobrych i złych ryb. Nauczanie było trudne nawet dla wybranych uczniów, dlatego Jezus objaśniał im sens tych przypowieści (por. Mt 13).
Capharnaum - the town of Jesus. Miasto Chrystusa. Kafarnaum to miasto, które Jezus Chrystus wybrał na swoją ziemską siedzibę - „bazę wypadową” swoich wędrówek nauczycielskich. Tu miał przyjaciół, tu powołał większość swoich uczniów. Gościnny dom teściowej Piotra Apostoła zapewniał Mu mieszkanie. Tu chętnie znajdował odpoczynek, ciesząc się ciepłem ludzkiej przyjaźni i miłości.
Kafarnaum znajduje się na północnym brzegu jeziora Genezaret (zwanego też Jeziorem Galilejskim lub Morzem Tyberiadzkim). Teren dawnego miasteczka Kefar Nahum („wioski Nahuma” lub „wioski pocieszenia”) okolony jest ogrodzeniem. Wierzeje żelaznej bramy osadzone są w murze, zbudowanym z kamiennych bloków - z powszechnego tu czarnego bazaltu. Na błękitnej tablicy, zawieszonej na bramie, białymi literami napisano - jak już wyżej wspomniałem: „Capharnaum - the town of Jesus”.
Kustodia Ziemi Świętej zakupiła ten teren w 1894 r. Badania archeologiczne (kontynuowane do dzisiaj) rozpoczęto w 1905 r. Ich najważniejszym efektem jest odsłonięcie ruin dawnej synagogi oraz bizantyjskiego kościoła, zawierającego w swym wnętrzu dom św. Piotra.
Synagoga w Kafarnaum była miejscem, do którego Chrystus uczęszczał na modlitwy i w którym nauczał. Ruiny, udostępnione obecnie do zwiedzania, są pozostałościami budowli wzniesionej w IV-V wieku z białego wapienia. Według powszechnej opinii badaczy, stała ona na fundamentach synagogi z I wieku, zbudowanej z czarnego bazaltu - a więc tej, którą odwiedzał Jezus i Apostołowie.
Z czarnego bazaltu wzniesiono również ściany domu św. Piotra. Wszystko wskazuje na to, że był on - obok Wieczernika - najstarszym kościołem chrześcijan. Wykopaliska wskazują jednoznacznie, iż już w I wieku była to budowla otoczona szczególną czcią. Ponad nią w III i IV wieku wzniesiono, a w V wieku rozbudowano, kościół bizantyjski. Pielgrzymi z najwyższą czcią pochylają się nad ruinami domu Księcia Apostołów - miejscem, w którym Jezus Chrystus przebywał, wypoczywał, nauczał i czynił cuda.
Kafarnaum to piękne miejsce. Gdy odwiedzałem je w czasie pielgrzymki jesienią 1999 r., zanurzone było w zieleni drzew i krzewów, rozświetlone słońcem, ustrojone barwami tysięcy kwiatów. I tylko budowla nowoczesnego kościoła w kształcie kosmicznego spodka wydawała się trochę niestosowna w tym miejscu...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Góra Błogosławieństw
(por. Mt 5-7)

Słynne Kazanie na Górze w całości odnosi się do królestwa niebieskiego. Błogosławieństwa tam wypowiedziane to warunki osiągnięcia tego królestwa.
Góra Błogosławieństw to miejsce pełne uroku. Wznosi się łagodnie nad brzegiem jeziora Genezaret na wysokość ok. 150 m. Porośnięta jest kwiatami, krzewami i drzewami, pełna kolorów i świeżej zieleni liści. Byłem tu na początku listopada 1999 r. Ranek był pogodny. Słońce grzało, ale nie paliło. Od jeziora wiał ledwie wyczuwalny, świeży, wilgotny i chłodny wietrzyk. Byliśmy pod wielkim wrażeniem uroku tego miejsca. Błękit nieba i przepleciony złotem szmaragd jeziora, przymglony fiolet i róż Wzgórz Golan, rozświetlona słońcem zieleń drzew i kwitnące wszystkimi kolorami tęczy krzewy - wszystko to urzekało. A przy tym atmosfera pogodnego spokoju, dominująca na wzgórzu...
W 1936 r. na zboczu wzgórza odkryto kaplicę z IV wieku, wzniesioną ponad grotą, przed którą, według tradycji, Chrystus wygłosił Kazanie.
Na szczycie wzgórza znajduje się ładny, biało-szary, ośmiokątny kościół, wzniesiony w 1937 r. według projektu A. Barlucciego. Wokół niego, wśród drzew i krzewów, umieszczono 8 kaplic „polowych”.

„Ojcze nasz” w Grocie
Nauczania na Górze Oliwnej
(por. Mt 6, 9-13)

W modlitwie, której Chrystus nauczył swoich uczniów, zawarta jest prośba o przyjście królestwa Bożego. Św. Mateusz traktuje Modlitwę Pańską jako integralną część Kazania na Górze. A jednak tradycja umieszcza to nauczanie Chrystusa na stokach Góry Oliwnej, w miejscu dość odległym od Galilei.
Liczne przekazy zdawały się potwierdzać lokalizację Groty Nauczania. Wspominano o świątyni nad nią zbudowanej. Wzniósł ją cesarz Konstantyn za radą swej matki, św. Heleny, jako jedną z trzech bazylik (dwie pozostałe to Bazylika Narodzenia i Bazylika Grobu). Zyskała ona popularną nazwę „in Eleona” - zapewne od zniekształconej greckiej nazwy drzewa oliwkowego. Pierwszy zapisek o takim kościele znaleźć można w diariuszu francuskiego pielgrzyma z 333 r. Wspomina o nim także w swym dzienniku słynna Egeria. Kościół zniszczyli Persowie w 614 r., ale legenda miejsca trwała i znajdowała nowe potwierdzenia. Z XII wieku pochodzą zapiski o tablicach z tekstem Ojcze nasz, wykopanych w tym miejscu. Wykopaliska prowadzone na stokach Góry Oliwnej doprowadziły do odkrycia groty i ruin kościoła, zbudowanego nad nią w końcu III lub na początku IV wieku.
Nazwa „Pater Noster” (Ojcze nasz) została nadana kościołowi, który w 1160 r. wznieśli krzyżowcy nieco powyżej groty. Również i ta świątynia uległa zniszczeniu. Zrekonstruowano ją w 1874 r., a w XX wieku dobudowano do niej klasztor. W jego krużgankach franciszkanie umieścili ceramiczne tablice z tekstem Modlitwy Pańskiej w ponad 60 językach.
Kościół „Pater Noster” znajduje się w programach wszystkich katolickich pielgrzymek do Ziemi Świętej. Odwiedziłem go w 1999 r., biorąc udział w pielgrzymce zorganizowanej przez Ojców Pallotynów. Pamiętam owo wzruszenie, jakiego doświadczyliśmy pod tablicą w języku polskim... Ufundowali ją żołnierze 8. Brygady Strzelców Armii gen. Andersa, z inicjatywy niezmordowanego w tworzeniu polskich śladów na Ziemi Świętej franciszkanina - o. Aureliusza Borkowskiego. Zamontowano ją w 1948 r.
Nikt wówczas nie wspomniał o Grocie Nauczania. Zaprowadził nas do niej Ksiądz Rektor Seminarium Ojców Franciszkanów w Jerozolimie. Odźwierny zapalił światło i oto ujrzeliśmy ją w całej okazałości. Skała jest jasna, niemal biała. Wnętrze groty może pomieścić ponad 30 osób. Przystosowane zostało tak, by grota mogła spełniać funkcję kaplicy. Tak jak kiedyś, grota osłania od słońca i deszczu oraz od gwaru zewnętrznego świata. Silnie utrwalona tradycja wskazuje na tę grotę jako miejsce nauczania Chrystusa i wypowiedzenia słów: „Przyjdź królestwo Twoje...”.
Wychodzimy z groty. Skręcamy w prawo, w dół stoku. Po kilkunastu metrach znajdujemy się u podnóża rozległych schodów prowadzących do kościoła z krużgankami. Wchodzimy na nie, jednocześnie wspinając się po sklepieniu groty. Te schody, kamienny ołtarz u ich szczytu oraz kamienny fotel i kilka innych elementów zabudowy - to zaniechana próba rekonstrukcji oryginalnej świątyni, wzniesionej przez Konstantyna.
Idziemy powoli w kierunku krużganków kościoła „Pater Noster”, do polskiej tablicy... Jest cicho. Przyjemny poranny chłód i ten upajający zapach kompozycji tysiąca kwiatów, drzew i krzewów. Chciałoby się rzec: Panie, tu jest mi dobrze....

2004-12-31 00:00

Ocena: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wielki Piątek zostawia nas nagle samych na środku drogi... Zapada cisza

Agnieszka Bugała

Te godziny, które dzieliły świat od śmierci do zmartwychwstania musiały być czasem niepojętego napięcia...

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy. Wielki Piątek, po straszliwej Męce Pana, zostawia nas nagle samych na środku drogi. Zapada cisza, która gęstnieje. Mrok, w którym nie ma Światła. Wielka Sobota – serce nabrzmiewa od strachu, oczekiwanie zadaje ból fizyczny. Wróci? Przyjdzie? Czy dobrze to wszystko zrozumieliśmy? Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

CZYTAJ DALEJ

Msza Krzyżma. W Chrystusie wzrastamy i przynosimy owoce

2024-03-28 13:30

Archikatedra lubelska

Kapłani są namaszczeni i posłani, aby głosić Chrystusa i dawać świadectwo Ewangelii słowem i życiem - powiedział abp Stanisław Budzik.

CZYTAJ DALEJ

Świdnica. Znakomite wieści dla świdnickiej katedry

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

Świdnica

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

dotacje na zabytki

Beata Moskal-Słaniewska Prezydent Świdnicy

Proboszcz katedry podczas oprowadzania gości po katedrze

Proboszcz katedry podczas oprowadzania gości po katedrze

Stolicę diecezji odwiedziła Joanna Scheuring-Wielgus, wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, przywożąc ze sobą znakomite wieści dla miasta i jego dziedzictwa kulturowego.

Podczas spotkania w czwartek 28 marca ogłoszono, że katedra świdnicka, jeden z najcenniejszych zabytków Dolnego Śląska otrzyma wsparcie finansowe z corocznego programu ministerstwa. Informację przekazała w mediach społecznościowych Prezydent Świdnicy. - Z corocznego programu prowadzonego przez ministerstwo, wśród projektów zakwalifikowanych do dofinansowania, jest świdnicka katedra! Moja ulubiona figura św. Floriana, patrona strażaków, nareszcie zostanie odnowiona – napisała Beata Moskal-Słaniewska.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję