Reklama

Z różnych stron

Tyburn - tajemnica Oxford Street

Trzysta metrów od najbardziej znanej handlowej ulicy Londynu - Oxford Street, vis-à-vis Speaker’s Corner w Hyde Parku, wciśnięty jest między eleganckie kamienice maleńki kościółek pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa i Męczenników z Tyburn. Tysiące ludzi przechodzących codziennie Oxford Street nie wie, że właśnie w tym miejscu przez stulecia dokonywano publicznych egzekucji skazańców.

Niedziela Ogólnopolska 39/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Okolica ta nazywała się ongiś Polem Tyburn, od małej rzeczki wpadającej do Tamizy. To tutaj w czasie reformacji stu angielskich katolików, którzy nie chcieli wyrzec się swojej wiary i lojalności wobec papieża, poniosło śmierć męczeńską.
W ciągu XVIII wieku Londyn rozwijał się w kierunku zachodnim i okolica Tyburn stała się ekskluzywną dzielnicą mieszkaniową. Tyburn Lane otrzymała nazwę Park Lane, a Tyburn Street zmieniono na Oxford Street. Wszystkie dawne nazwy związane ze słowem „Tyburn” znikły, aby zatrzeć ślady po istniejącym tu miejscu zbrodni.
W 1901 r. Dudley Baxter, żywiący głęboką cześć do Męczenników Tyburn, zatrzymał się u przeora Benedyktynów Bede Camma w opactwie Erdington. Tam zrodziła się myśl, żeby wybudować kościół upamiętniający męczeństwo tych katolików. Trudności wydawały się nie do pokonania, ponieważ ziemia w tej okolicy była bardzo droga. Tym niemniej nie rezygnował i modlił się z wielką determinacją o pomoc Bożą. Pewnego razu, przechadzając się niedaleko Marble Arch i modląc się jak zwykle do Męczenników, spostrzegł ogłoszenie o sprzedaży domu znajdującego się po drugiej stronie ulicy. Natychmiast pomyślał o świątyni ku czci Męczenników i niezwłocznie napisał o tym do kard. Vaughan, do księcia Norfolku (rodzina księcia Norfolku jako jedna z nielicznych, mimo prześladowań reformacji, do dziś pozostała katolicka) oraz do przeora Bede Camma.
W tym samym 1901 r. francuskie Zgromadzenie Sióstr Adorujących Najświętsze Serce Jezusa z Montmartre Zakonu św. Benedykta (powołane do istnienia w 1898 r.) poszukiwało miejsca na dom zakonny w Anglii. Siostry były zmuszone opuścić Francję ze względu na nowo ustanowione prawo, nakazujące rozwiązanie każdej religijnej wspólnoty, która nie miała zezwolenia od rządu. Siostry zatrzymały się tymczasowo w małym mieszkaniu na Notting Hill. Założycielka - m. Marie Adele Garnier (m. Maria od św. Piotra) poszukiwała stałego miejsca dla zakonnic. W tym celu napisała do kard. Vaughana. Jej list dotarł jednocześnie z listem Baxtera, a kardynał powiązał natychmiast nazwę „Montmartre” (Góra Męczenników) z domem wystawionym na sprzedaż w dawnym Tyburn przy Marble Arch, londyńskim „Montmartre”, o którym napisał mu Baxter.
Dzięki darowiźnie pewnej Francuzki Zgromadzenie mogło wkrótce nabyć dom. Sprowadzono siostry i powierzono im relikwie Męczenników, a kard. Vaughan przekazał im obraz Edmunda Campiona. 6 marca 1903 r. w nowo ufundowanej kaplicy klasztornej została odprawiona pierwsza Msza św. dziękczynna.
Podczas II wojny światowej bomba, która spadła na Hyde Park, zniszczyła część frontonu budynku, ale z kościoła udało się uratować wszystkie wartościowe przedmioty. Odbudowa klasztoru i kościoła trwała prawie 20 lat. W 1963 r. otwarty został nowy kościół pw. Najświętszego Serca Jezusa i Męczenników Tyburn. W krypcie pod kościołem znajdują się relikwie Męczenników. W 1970 r. czterdziestu z nich zostało kanonizowanych przez papieża Pawła VI, który przy tej okazji powiedział: „To, co człowieka naprawdę czyni człowiekiem, jest fakt, iż istotą jego bytu i osobowości (…) jest zdolność do miłowania. Do takiej miłości ponad wszystko, jaka zdolna jest do poświęcenia siebie uczuciu silniejszemu niż śmierć i sięgającemu wieczności”.
W tym niezwykłym dla Londynu i Anglii miejscu mniszki ze Zgromadzenia Sióstr Adorujących Najświętsze Serce Jezusa przez nieustanną adorację Najświętszego Sakramentu czczą największą z ofiar - ofiarę miłości Chrystusa. Jest to zamknięta wspólnota kontemplacyjna, żyjąca w duchu Reguły św. Benedykta. Siostry służą Bogu i Kościołowi przez nieustanną adorację Najświętszego Sakramentu, śpiew wielbiący Boga oraz modlitwę wstawienniczą za Kościół, Papieża i całą ludzkość. Ich dom generalny znajduje się w Londynie, a siostry działają też w Szkocji, Irlandii, Australii i Nowej Zelandii. Prowadzą również misje w Kolumbii, Peru i Ekwadorze.
Tyburn został uznany za narodowe sanktuarium Męczenników Anglii i Walii i jest odwiedzany przez pielgrzymów z całego świata. Mieszkające tu Siostry pochodzą z różnych krajów, ale nie ma wśród nich Polki. Dlatego poprosiły mnie o napisanie krótkiego artykułu o ich Zgromadzeniu w polskiej prasie katolickiej.

Bliższych informacji o życiu tej wspólnoty można szukać w Internecie: www.tyburnconvent.org.uk lub pod adresem: M. Xavier OSB, Tyburn Convent 8 Hyde Park Place, London W2 2LJ, tel. +44 20 772 372 62

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Ocena: +9 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję