Reklama

Zamyślenie nad Orędziem Papieskim

"Długowieczność jawi się zatem jako specjalny dar Boży” (2)

Starość może być trudna i błogosławiona, smutna i radosna. Bardzo wiele o przeżywaniu starości mówią teksty biblijne, które przedstawiają różne niedomagania związane z późnym wiekiem, ale też ukazują uroki ostatnich lat życia, związane przede wszystkie ze zdobytą mądrością i życiowym doświadczeniem. W poprzednim numerze prezentowaliśmy pierwszą część rozważań bp. Kazimierza Romaniuka, będącą owocem jego refleksji nad ostatnimi latami życia i zbliżającym się odejściem do wieczności, odczytywanym w kontekście Pisma Świętego.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W sytuacji coraz wyraźniejszego słabnięcia całego organizmu człowiek stary powoli sam zaczyna niejako rezygnować z życia. Wyrazem tej rezygnacji jest unikanie kontaktów z ludźmi, izolowanie się od otoczenia: człowiek stary boi się, że nie wszędzie wejdzie, że może się gdzieś potknąć i upaść, że czegoś nie dosłyszy, że źle na coś zareaguje, że zaszkodzi mu jakieś jedzenie czy picie. Barzillaj Gileadczyk, zachęcany przez króla Dawida, aby udał się z nim do Jerozolimy, odpowiada: „Ileż lat życia pozostaje mi jeszcze, abym szedł z królem do Jerozolimy? Liczę obecnie osiemdziesiąt lat. Czy potrafię rozróżnić między tym, co dobre, a tym, co liche?(...) Po cóż sługa twój ma być ciężarem dla pana mego, króla (...) Pozwól słudze swojemu powrócić. Umrę w swoim mieście obok grobu mojego ojca (...)” (2 Sm 19, 35-38). Owo izolowanie się od spraw i ludzi jest zresztą powodem rozdrażnienia i niepokoju, także charakterystycznego dla zachowania się ludzi starych. Czytamy u Syracha: „O śmierci, dobry jest twój wyrok dla człowieka biednego i opadającego z sił, dla starca zgrzybiałego, nękanego troskami o wszystko, dla zbuntowanego i tego, co stracił cierpliwość” (Syr 41, 2).
W Starym Testamencie jest jeden tekst, który zasługuje na oddzielne potraktowanie w naszych rozważaniach o starości. Chodzi o pierwszą połowę rozdziału kończącego całą Księgę Koheleta (12, 1-8). Oto ten tekst: „Pomnij jednak na Stwórcę swego w dniach swej młodości, zanim jeszcze nadejdą (...) lata, o których powiesz: „Nie mam w nich upodobania”; zanim zaćmi się słońce i światło, i księżyc, i gwiazdy, i chmury powrócą po deszczu; w czasie, gdy trząść się będą stróże domu i uginać się będą silni mężowie, i będą ustawały [kobiety] mielące, bo ich ubędzie, i zaćmią się patrzące w oknach; i zamkną się drzwi na ulicę, podczas gdy łoskot młyna przycichnie i podniesie się do głosu ptaka, i wszystkie śpiewy przymilkną; odczuwać się nawet będzie lęk przed wyżyną i strach na drodze; i drzewo migdałowe zakwitnie, i ociężała stanie się szarańcza, i pękać będą kapary, bo człowiek zdążać będzie do swego wiecznego domu i kręcić się już będą po ulicy płaczki; zanim się przerwie srebrny sznur i stłucze się czara złota, i dzban się rozbije u źródła, i w studnię kołowrót złamany wpadnie; i wróci się proch do ziemi, tak jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał. Marność nad marnościami - powiada Kohelet - wszystko jest marnością”.
Kohelet, zwany niekiedy piewcą pesymizmu albo egzystencjalistą Starego Prawa, ma wiele do powiedzenia na temat ludzkiego życia w ogóle, ale jego wypowiedzi ukazują zdecydowanie więcej cieni niż blasków tego życia. Starość przedstawia też w barwach głównie ciemnych, posługując się przy tym metaforami, które muszą robić na czytelniku wrażenie przygnębiające. Wśród egzegetów od dawna toczy się dyskusja nad tym, jak należy pojmować zacytowany wyżej tekst: dosłownie czy też niedosłownie? Po przyjęciu drugiej ewentualności pojawiają się różne możliwości, z których niełatwo wybrać tę najbardziej prawdopodobną. Według interpretacji historycznej, w całym tekście miałoby chodzić o różne blaski i cienie - przede wszystkim cienie - postaw, zwłaszcza religijnych, Izraela na przestrzeni jego dziejów. Szczególnie wyeksponowany został schyłek tych dziejów. Inni uważają, że Kohelet przedstawia w tym tekście historię całej ludzkości, a zwłaszcza jej czasy ostateczne; stąd nazwa: interpretacja eschatologiczna. Jeszcze inni dopatrują się w tym tekście elementów astralno-angelologicznych: ciała niebieskie - to słońce, księżyc, gwiazdy, zaś „stróże domu” z wiersza 3 - to aniołowie, którym jest powierzona piecza zarówno nad poszczególnymi narodami, jak i nad całą ludzkością.
CDN.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowenna do Miłosierdzia Bożego

W Wielki Piątek rozpoczyna się Nowenna do Miłosierdzia Bożego. Pan Jezus polecił Siostrze Faustynie, aby przez 9 dni odmawiała szczególne modlitwy i tym samym sprowadzała rzesze grzeszników do zdroju Jego miłosierdzia.

Nowenna do Miłosierdzia Bożego w 2023 roku rozpoczyna się 7 kwietnia i zakończy się w sobotę przed Świętem Miłosierdzia Bożego, 15 kwietnia.

CZYTAJ DALEJ

Postawiono zarzuty ks. Michałowi O.

2024-03-27 18:21

Adobe Stock

Prokuratura postawiła w środę zarzuty pięciu osobom w związku ze sprawą wykorzystania pieniędzy z Funduszu Sprawiedliwości. Wśród nich jest czterech urzędników resortu sprawiedliwości i „beneficjent funduszu” ks. Michał O. W ramach Funduszu ośrodkowi „Archipelag” miała zostać przyznana dotacja na kwotę blisko 100 milionów złotych.

- Ks. Michał O. działając wspólnie w porozumieniu z tymi urzędnikami, doprowadził do wypłaty tych środków. Tutaj istotną kwestią jest to, że działali wspólnie i w porozumieniu - poinformował dziś podczas konferencji rzecznik prasowy prok. Przemysław Nowak. Zapowiedział, że będą kierowane wnioski o tymczasowy areszt wobec trzech osób, a zebrany materiał dowodowy będzie analizowany pod kątem uchylenia immunitetu politykom. Powstające na warszawskim Wilanowie centrum terapeutyczne ma na celu pomoc ofiarom przemocy.

CZYTAJ DALEJ

Rozważania na Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego: szatan połknął haczyk

2024-03-28 23:26

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Materiał prasowy

Jak wygląda walka dobra ze złem na zupełnie innym, nieuchwytnym poziomie? Jak to możliwe, że szatan, będący ucieleśnieniem zła, może zostać oszukany i pokonany przez dobro?

Zagłębimy się w niezwykłą historię i symbolikę Hortus deliciarum (grodu rozkoszy) Herrady z Landsbergu (ok. 1180). Ten odcinek to nie tylko opowieść o starciu duchowych sił, ale także głębokie przemyślenia na temat tego, jak każdy z nas może stawić czoła pokusom i trudnościom, wykorzystując mądrość przekazywaną przez wieki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję