Reklama

Jasna Góra

Zakończyła się Kapituła Generalna Zakonu Paulinów

[ TEMATY ]

Paulini

Zdzisław Sowiński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na Jasnej Górze zakończyła się dzisiaj Kapituła Generalna Zakonu Paulinów. Ojcowie i bracia zgromadzili się rano w Kaplicy Cudownego Obrazu na Mszy św. Eucharystii przewodniczył o. Arnold Chrapkowski, nowy generał Zakonu. O. Chrapkowski podczas Mszy św. zawierzył Matce Bożej swoją posługę, cały zakon, ojców i braci paulinów oraz misję, jaka została im powierzona.

„Będąc zanurzeni w świecie, żyjąc w miejscach służymy człowiekowi potrzebującemu pomocy. Nie chcemy i nie możemy uciekać od człowieka, chcemy być zawsze blisko jego problemów i kłopotów, jego zmagań z ciemnościami tego świata. To także wymiar krzyża, który niesie pomoc bliźniemu na wzór dobrego samarytanina” – podkreślił o. Arnold Chrapkowski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

„Do tego jesteśmy powołani, nie zapominajmy o tym” – dodał nowy generał.

Reklama

W trwającej prawie dwa tygodnie, bo od 1 marca kapitule uczestniczyło 65-u delegatów ze wszystkich prowincji Zakonu, czyli z określonego kraju lub obszaru na którym pracują zakonnicy paulińscy. Przybywają delegaci z wielu krajów Europy - tak zachodniej, jak i wschodniej, z USA, Australii i Afryki.

Kapituła w tajnym głosowaniu wybiera nowego generała, a także pięciu definitorów czyli Zarząd Zakonu, prokuratora generalnego przy Stolicy Świętej oraz administratora generalnego.

Do Definitorium weszli o. Michał Lukoszek, o. Mariusz Tabulski, o. Ryszard Bortkiewicz i o. Kazimierz Maniecki. Administratorem Generalnym został o. Jan Bednarz. Prokuratorem generalnym przy Stolicy Apostolskiej natomiast o. Bazyli Degórski.

O. Mariusz Tabulski odnosząc się do nowej funkcji, jaka została mu powierzona, a więc II definitora Zakonu, podkreślił, że obradująca w Wielkim Poście Kapituła Generalna skłania do refleksji i pokory.

„Mówiąc o nawróceniu chciałbym, aby nie były to tylko banalne i puste słowa, ale żeby mnie zobowiązywały i mobilizowały do spełniania konkretnych zadań, a na pewno nie będą one łatwe. Wiem, że to pomoże mi w podejmowaniu krzyża. Mam 19 lat kapłaństwa, 26 lat życia w zakonie i wiem, że nawrócenie jest kluczem do tego, żeby być świadkiem i świadectwem dla ludzi, że tylko takie życie, w posłudze z krzyżem, daje jakieś owoce” – zaznaczył o. Mariusz Tabulski.

Kapituła Generalna Zakonu Paulinów oprócz charakteru wyborczego ma przede wszystkim głęboki charakter religijny. Jest to doświadczenie wiary wspólnoty Kościoła.

2014-03-13 14:04

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Paulińskie wakacyjne praktyki duszpasterskie

- Tu mamy okazję uczyć się jak służyć Kościołowi i człowiekowi - tak o swojej praktyce duszpasterskiej na Jasnej Górze mówią paulińscy klerycy. Jest zwyczajem, że w wakacje bracia przybywają tutaj, by pełnić różne posługi, zarówno te związane z liturgią, jak i te dotyczące codziennego życia zakonnego.

Br. Augustyn, alumn piątego roku, który pochodzi z Kamerunu, podkreśla, że to prawdziwa szkoła pokory i walki także z własnymi słabościami. - Ludzie, z którymi się spotykamy uczą nas wiary, tego jak być pobożnym i kochać Maryję. Czasami nas zawstydzają, idą kilometrami, by tu dotrzeć, a my leniwi jesteśmy i niekiedy z celi do Kaplicy nie chce nam się przejść. To dla nas prawdziwa nauka - wyjaśnia.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Wierność i miłość braterska dają moc wspólnocie

2024-04-23 13:00

Marzena Cyfert

Rejonowe spotkanie presynodalne w katedrze wrocławskiej

Rejonowe spotkanie presynodalne w katedrze wrocławskiej

Ostatnie rejonowe spotkanie presynodalne dla rejonów Wrocław-Katedra i Wrocław-Sępolno odbyło się w katedrze wrocławskiej. Katechezę na temat Listu do Kościoła w Filadelfii wygłosił ks. Adam Łuźniak.

Na początku nakreślił kontekst rozważanego listu. Niewielkie, lecz bogate miasteczko Filadelfia zbudowane zostało na przełęczy, która stanowiła bramę do głębi półwyspu. Było również bramą i punktem odniesienia dla hellenizacji znajdujących się dalej terenów. Mieszkańcy Filadelfii mieli więc poczucie, że są bramą i mają misję wobec tych, którzy mieszkają dalej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję