Reklama

Kard. prof. Stanisław Nagy SCJ - doktor honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu

„Wędrujący Profesor”

Niedziela Ogólnopolska 21/2009, str. 26-27

Adam Wojnar

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nestor polskich eklezjologów - kard. prof. Stanisław Nagy SCJ należy do najwybitniejszych współczesnych teologów, na taką miarę jak Hans Urs von Balthasar, Yves Congar, Jean Danielou, Henri de Lubac. Całe jego życie jest wyznaniem wiary w jeden święty, powszechny i apostolski Kościół. Wśród jego licznych cnót i talentów zauważa się przede wszystkim bezgraniczne poświęcenie dla Boga i Kościoła. Kocha Kościół we wszystkich wymiarach - począwszy od jego założyciela Jezusa Chrystusa, przez hierarchiczne struktury, wraz ze szczególną przestrzenią, jaką stanowi papiestwo, po osobisty kontakt z zastępcą Chrystusa na Ziemi - Ojcem Świętym Janem Pawłem II, którego był przyjacielem.

Blisko księdza Wojtyły

Serdeczną więź z ks. prof. Karolem Wojtyłą nawiązał kard. Nagy już w końcu lat pięćdziesiątych XX wieku, gdy razem dojeżdżali z wykładami nocnym pociągiem z Krakowa do Lublina na Katolicki Uniwersytet Lubelski. Dzięki tej przyjaźni kard. Nagy - przez lata zgłębiający teologię fundamentalną oraz katolicką naukę o prymacie Piotrowym i sukcesji apostolskiej - znalazł się w 1978 r., wraz z rozpoczęciem pontyfikatu Papieża Polaka, w „rzymskim kręgu Piotrowym przełomu tysiącleci”. Ks. prof. dr hab. Andrzej Nowicki z Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu wyraża na ten temat taką opinię: „Przyjaźń, zaufanie i współpraca nabrały nowego wymiaru z chwilą wyboru kard. Karola Wojtyły na stolicę św. Piotra w Rzymie. I oto teraz drogi życiowe wiodły już nie tylko z Krakowa do Lublina i Wrocławia, ale również do stolicy chrześcijaństwa. Niezwykle cenił sobie takie wyróżnienie życiowe, wręcz traktował jako wysoce zobowiązujące, choć ze względu na wrodzoną skromność nigdy nie obnosił się z tym faktem publicznie. Jednakże można było łatwo się domyślać, że modlitwą, talentami i głęboką wiedzą wspiera posługę Papieża”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Profesor i publicysta

Dorobek naukowy kard. prof. Nagyego obejmuje ponad 250 studiów, artykułów naukowych, popularnonaukowych i publicystycznych, recenzji oraz książki. Od lat publikuje również na łamach „Niedzieli”. Z dumą przeglądamy roczniki naszego tygodnika, w których tak często, zawsze na pierwszych, najważniejszych stronach, widnieje jako autor kard. Stanisław Nagy, a czasami Hieronim Bieruński - to jego pseudonim na użytek publicystyki prasowej. Ostatnio w Bibliotece „Niedzieli” ukazała się jego książka „Ty jesteś Piotr, czyli Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój. Studium o widzialnym Kościele” - ze wstępem kard. Stanisława Dziwisza. O książce piszemy obok.
Przez lata pracy na różnych katedrach naukowych kard. Nagy wykształcił grono młodych naukowców. Okazuje się, że wielkie serce tego „Wędrującego Profesora” nie przeszkadza jego wielkiemu intelektowi. Obdarowywał on swoich słuchaczy wyjątkową dobrocią, ale jednocześnie był wymagający do bólu. Aż do 2007 r. prowadził wykłady z teologii fundamentalnej w Wyższym Seminarium Misyjnym Księży Sercanów w Stadnikach.
Ks. prof. dr hab. Marian Rusecki - przewodniczący Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk, podsumowując dorobek naukowy kard. Nagyego, zwraca uwagę na jego stosunek do studentów. To wybitny wykładowca, bardzo rzetelnie podchodzący do profesorskich obowiązków - egzamin u niego mógł trwać godzinę, a nawet dwie. Wspierał materialnie biedniejszych studentów, troszczył się o religijno-moralne i patriotyczne wychowanie przyszłej inteligencji katolickiej, przestrzegał przed zagrożeniami ze strony systemu komunistycznego. I ponosił tego konsekwencje, np. czekając długie lata na zatwierdzenie przez władze państwowe kolejnych stopni naukowych. Tworzył niepowtarzalny klimat gorących polemik i sporów, pełnych posłuchu dla głosu Tradycji i Mądrości Kościoła.
W związku z wysokimi kwalifikacjami naukowymi został zaproszony do wielu stowarzyszeń i komitetów naukowych krajowych i zagranicznych, m.in. elitarnej Międzynarodowej Komisji Teologicznej, której zadaniem jest badanie najważniejszych problemów współczesnego świata i przygotowywanie fachowych opinii dla Kongregacji Nauki Wiary.

Reklama

Wrocławska droga

Ważne miejsce na naukowej drodze kard. Nagyego zajmował Wrocław. W 1978 r. rozpoczął swoją współpracę z rozpoczynającym tam wtedy samodzielną działalność Papieskim Wydziałem Teologicznym. Co miesiąc, aż do 2001 r., przyjeżdżał tam pociągiem z Krakowa i wykładał teologię fundamentalną oraz prowadził seminarium doktoranckie. W związku z wybitnymi zasługami kard. prof. Nagyego na polu naukowym Rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu wraz z Senatem Uczelni postanowili go uhonorować doktoratem honoris causa PWT. W uzasadnieniu czytamy, że decyzja została podjęta w uznaniu zasług kard. Nagyego dla rozwoju teologii katolickiej od apologetyki do teologii fundamentalnej, refleksji ekumenicznej w duchu Soboru Watykańskiego II, ze względu na:
- świadectwo wierności Kościołowi powszechnemu, służbę Stolicy Apostolskiej i wierność powołaniu teologa w Kościele;
- szczególną więź z osobą Jana Pawła II poprzez przyjaźń i popularyzowanie nauczania Papieża Polaka;
- twórczy wkład w odbudowę struktury uczelni, życzliwość dla wspólnoty akademickiej oraz wieloletnią działalność dydaktyczną na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu;
- zaangażowanie w obronę praw do wolności nauki i rozwoju kultury teologicznej w Polsce;
- wykształcenie wielu duchownych i świeckich teologów oraz wychowanie w duchu poszanowania Tradycji i mądrości Kościoła zarówno na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie, jak też na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu.

Reklama

Razem pod Wawelem

Uroczystość nadania kard. Stanisławowi Nagyemu doktoratu honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu odbyła się 10 maja w Krakowie, w auli Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. Była to szczególna okazja do złożenia hołdu wybitnemu Profesorowi teologii przez przedstawicieli wszystkich bliskich mu środowisk naukowych. Zgodnie podkreślali oni, że kard. Nagy stanowi wzór rzetelności i uczciwości naukowej. Laudację na jego cześć wygłosił rektor PWT we Wrocławiu ks. dr hab. Waldemar Irek. List gratulacyjny przesłał m.in. rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. dr hab. Karol Musioł. Słowa wielkiego uznania dla Wychowawcy wielu pokoleń księży i osób świeckich przekazał osobiście nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk. Wśród wybitnych gości byli kard. Franciszek Macharski oraz kard. Marian Jaworski, obaj radujący się wieloletnią więzią przyjaźni z kard. Nagym, a także ks. prof. dr hab. Andrzej Szostek z KUL-u.
Serdecznego podsumowania uroczystości pod Wawelem dokonał gospodarz miejsca kard. Stanisław Dziwisz, który wyznał, że Kraków uczestniczy w radości Wrocławia i pogratulował trafnego wyboru 15. doktora h.c. wrocławskiej Uczelni. Powiadomił, że jednym z nich jest również kard. Joseph Ratzinger, obecny papież, który dostąpił tej godności w 2000 r. Kard. Dziwisz nazwał kard. Nagyego wielkim przyjacielem Jana Pawła II. Często przyjeżdżał on do Rzymu i długo z Janem Pawłem II rozmawiał, kreśląc mu panoramę życia Kościoła w Polsce, relacjonując gorące sprawy oraz najnowsze tendencje w nauce światowej i polskiej. - Ojciec Święty Jan Paweł II, naukowiec, pragnąc docenić wartość nauki - mówił kard. Dziwisz - miał zwyczaj powoływać do grona Kolegium Kardynalskiego wybitnych teologów. Tego zaszczytu dostąpił w 2003 r. kard. Nagy. W książce „Wstańcie, chodźmy!” Jan Paweł II napisał, że pragnął „niejako wyrazić w ten sposób uznanie dla nauki polskiej”.

Doktor honoris causa

Nowy doktor h.c. Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu przygotował na tę uroczystość wykład pt. „Kościół Starego Testamentu - Boży projekt pisany dziejami narodu wybranego”, który znalazł się w okolicznościowej publikacji. Przemawiając na koniec, kard. Nagy zwrócił uwagę, że w jego życiu obok wymiaru naukowego istnieje ogromny wymiar ludzkiej dobroci. I z tym - jak wyznał - próbuje się ostatnio zmierzyć. Wyraził wdzięczność Papieskiemu Wydziałowi Teologicznemu we Wrocławiu za wspólne wędrowanie po drogach nauki. Szczególny hołd złożył kard. Henrykowi Gulbinowiczowi oraz obecnemu wielkiemu kanclerzowi uczelni abp. prof. Marianowi Gołębiewskiemu. Wspomniał ks. prof. Józefa Majkę, który włożył wielki rektorski trud w budowanie Wrocławskiego Wydziału Teologicznego, i ks. prof. Jana Krucinę. Z wdzięcznością odniósł się także do obecnego rektora - ks. prof. Waldemara Irka. Potem sięgnął do kolejnego obszaru otaczającej go ludzkiej dobroci i wymienił lekarzy, pielęgniarki, a także salowe szpitali, w których w ostatnich miesiącach przebywał jako pacjent, a także dyrekcję i personel Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego im. św. siostry Faustyny w Rabie Wyżnej, gdzie wracał do sił po długiej chorobie. Ksiądz Kardynał podziękował również tym, którzy trzymają nad nim parasol modlitwy, dzięki której nadal może swoim życiem służyć Bogu, Kościołowi oraz Nauce. I o dalszą modlitwę pokornie poprosił.

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tak, proszę, Jezu Chryste, obmyj mnie

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Pio Si/pl.fotolia.com

Rozważania do Ewangelii J 13, 1-15.

Wielki Czwartek, 28 marca

CZYTAJ DALEJ

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Rozważania bp. A. Przybylskiego: w Kościele spotykamy się ze Zmartwychwstałym pod postacią Chleba i Wina

2024-03-29 14:17

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

Karol Porwich/Niedziela

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

31 marca 2024, Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, rok B

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję