Alfabet „Niedzieli” - U

Urodziny

Julia A. Lewandowska, Tomasz Pluta

Urodziny są dniem szczególnym. Dla nas - bo przypominają nam, że otrzymaliśmy od Pana Boga wyjątkową szansę, największy dar - życie. Dla naszych najbliższych, rodziców - powodem do radości, że nas mają.
„Kiedy miało się narodzić moje pierwsze dziecko, byłem bardzo poruszony - wspomina Andrzej z Wałbrzycha. - Żonę odwiozłem do szpitala, sam wróciłem do domu. Wtedy nie było jeszcze tak popularne wspólne rodzenie. Siedziałem z moim ojcem przed telewizorem, nie mogłem sobie znaleźć miejsca. Był już późny wieczór, a ze szpitala żadnych wieści. Film oglądałem bez uwagi, pamiętam tylko tytuł: «Tańczący z wilkami» z Kevinem Costnerem. Do dzisiaj nie obejrzałem tego filmu w całości, ale już zawsze będzie mi się kojarzył z późnym wieczorem, kiedy wreszcie zadzwonił telefon i usłyszałem: «urodziła się córka, 57 cm długości i 3850 dag wagi, zdrowa i mamusia też ma się dobrze». Była 23.20, krzyknąłem z radości, padłem w ramiona ojca i ściskałem mamę. Zostałem ojcem. Nazajutrz wizyta w szpitalu, uśmiechnięta żona i maleńki cud. Kiedy położna zaproponowała wziąć ją w dłonie, spojrzałem na nie, takie duże i nieporadne, a mają wziąć taką kruszynkę? Pytałem się w duchu. Żona dodała mi odwagi, delikatnie uniosłem z łóżeczka maleństwo, bałem się oddychać, serce chciało mi wyskoczyć z klatki piersiowej. To prawdziwy cud - pomyślałem. Trwało to chwilę, ale zapamiętałem to uczucie na zawsze. Dzień urodzin mojej córki, choć już obchodzony po raz siedemnasty, jest dla mnie szczególnym momentem, zawsze przypominam sobie tamten pierwszy raz, kiedy trzymałem ją maleńką w moich dłoniach. Dla mnie będzie zawsze maleńką kruszyną, którą trzeba się opiekować”.
Narodziny człowieka to autentyczny cud, dziecko pojawia się na ziemi dzięki miłości rodziców. Podczas zakończonej już 6. Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę bp Dec dzielił się podczas jednego z Apeli pewnym osobistym doświadczeniem, w którym przyznał, że obliczył sobie, kiedy zaistniał w łonie matki, i wyszło, że 27 października 1943 r. Każdego 27 października z wielką wdzięcznością odmawia Różaniec, do czego gorąco namawiał zebranych. Te wyliczenia będą symboliczne, nikt z nas nie będzie miał stuprocentowej pewności, ale chodzi o wzbudzenie w sobie wdzięczności za dar życia, za rodziców, a w szczególności za matkę pod sercem, której każdy z nas wzrastał. Chodzi również o to, aby dziękować Panu Bogu za łaskę życia. We wspomnianej już pieszej pielgrzymce pątnicy mieli okazję wysłuchać wielu konferencji i rozważań, które nawiązywały do hasła tegorocznej pielgrzymki: „Otoczmy troską życie”. Pośród tych konferencji (były poświęcone duchowej adopcji życia poczętego) około dwustu pielgrzymów podjęło zobowiązanie, że przez kolejne dziewięć miesięcy będą każdego dnia odmawiać dziesiątkę Różańca św. oraz specjalną modlitwę umieszczoną w deklaracji w intencji poczętego życia. Zobowiązanie to złożono podczas Mszy św. 7 sierpnia, tak więc do 7 maja będzie trwała modlitwa w intencji dzieci, których imiona znane są tylko Panu Bogu. Cieszmy się więc z każdych urodzin, módlmy się za jubilatów, pamiętajmy o nich. Życie to wielki cud, od chwili poczęcia, narodzin, aż do naturalnej śmierci. Pan Bóg w nieskończonej Miłości powołuje nas do życia. Chciejmy radować się z tego faktu. No, oczywiście, nasze kochane dziewczęta, kobiety są zawsze młode i piękne. I za każdym razem są to osiemnaste urodziny… plus VAT, którego tylko stawka ulega zmianie. - Przekroczyła pani 60-tkę - zwraca uwagę młody policjant kobiecie kierowcy, nie prawda - żachnęła się oburzona kobieta - to ten kapelusz mnie postarza - odrzekła, przeglądając się w lusterku.
Urodziny to moment, kiedy patrzymy w przyszłość i w przeszłość. Podejmujemy postanowienia, analizujemy dotychczasowy dorobek życia. Oprócz narodzin człowieka świętujemy również narodziny choćby naszej świdnickiej diecezji. W tym roku to już jej piąta rocznica. To okazja do podsumowań, do wytyczenia dalszych planów, dziękczynienia Panu Bogu za dar tej świdnickiej wspólnoty, prośba o dalsze łaski na kolejne lata. Zupełnie podobnie jak przy okazji obchodów urodzin człowieka. Bo rytm naszego życia wytycza Dawca, Ojciec wszystkiego dobra, które nas spotyka. I w naszym świętowaniu chodzi o to, aby o tym nie zapominać. Bądźmy wdzięczni Panu Bogu za każdy kolejny rok naszego życia, bo dzięki Niemu możemy cieszyć się obecnością tu, na ziemi. I tylko On wie, kiedy przyjdzie czas na jej opuszczenie.