Puls Tygodnia

Defekt żłóbka

Barbara Dziadura

Do 16 grudnia liturgia adwentowa posiada charakter bardziej eschatologiczny, kierując nasze myśli na powtórne przyjście Chrystusa na końcu wieków. Od 17 grudnia natomiast teksty biblijne i liturgiczne pragną przygotować nas do owocnego przeżycia Uroczystości Narodzenia Pańskiego. III Niedziela Adwentu, która dziś przypada, nazywana jest niedzielą radości - Gaudete. Św. Paweł wzywa nas: "Radujcie się zawsze w Panu" - "Gaudete in Domino semper" (Flp 4, 4). To zaproszenie do radości potęgowane jest bożonarodzeniową prawdą, że w Chrystusie Bóg stał się bliski każdemu człowiekowi.
Jednak w życiu wielu narodów i osób smutek przeważa nad radością, trwoga nad nadzieją, samotność nad bliskością. W Niewygodnych Ewangeliach A. Pronzato pisze o tych doświadczeniach jako o zakłóceniach, które powodują "defekt" żłóbka: "Osoba wychodząca z mojego domu z rozpaczą w sercu i ciężarem moich rad, zataczający się biedak, staruszka czekająca bezustannie na odrobinę mojego czasu, kobieta, której wygłosiłem kazanie o cierpliwości, nie obarczając siebie jej kłopotami, antypatyczne indywiduum, któremu odmówiłem ukłonu, podłe milczenie wobec niesprawiedliwości, Cyganka, która odchodzi kiwając głową".
Dzisiejsze wydanie "Aspektów na Adwent" postanowiliśmy zatem poświęcić tym przestrzeniom życia, doświadczeniom, a nade wszystko ludziom, do których szczególnie skierowane jest orędzie Bożego Narodzenia, gdyż Chrystus ubogim głosił dobrą nowinę o zbawieniu, jeńcom wyzwolenie, a smutnym radość. Domy Samotnej Matki, Hospicja, Schroniska i Punkty Pomocy im. Brata Alberta, Ośrodki Wspierania Rodziny, Przytuliska dla dzieci to miejsca, w których ogniskuje się ludzka nieporadność, bieda, osamotnienie, rozpacz, ale także miejsca, gdzie tym bardziej potrzebna jest miłość, życzliwość, zrozumienie. Miejsce, w których Chrystus ma oblicze konkretnego człowieka. A. Pronzato dalej pisze tak: "Bóg ma cztery miliardy twarzy. Dzieciątko wyznacza mi spotkanie przed tymi ludzkimi twarzami. Trasa prowadząca do Niego prowadzi przez wszystkie drogi świata. Jedynie tracąc czas z ludźmi, mam pewność, że punktualnie stanę przed Nim. Jeżeli nie rozpoznam Dzieciątka w czterech miliardach twarzy, mój żłóbek na zawsze pozostanie wspaniałym żłóbkiem, który nie działa".
18 grudnia przypada mało dziś znane święto Oczekiwania Matki Bożej. Poświęcone jest ono tajemnicy serca Maryi: oczekiwania dnia, w którym Życie, jakie w sobie nosi, stanie się jawne dla świata i ludzi. Adwentowa Maryja jest dla nas niewątpliwie przykładem, ale także zachętą do tego, by na miarę swoich sił i wrażliwości dostrzegać zrozpaczonego, chorego, staruszkę, biedaka, człowieka przygniecionego niesprawiedliwością...