Miłosierni samarytanie

PIOTR LORENC

Niecodzienni goście przybyli 4 marca do parafii św. Piotra i Pawła w Sosnowcu - Maczkach. Siostry zakonne w zielonych habitach i kapłan mówiący po polsku z niemieckim akcentem towarzyszyli wiernym i kierowali do nich słowo na każdej Mszy św. Jak sami wyjaśnili są członkami nowego ruchu zakonnego nazwanego Samarytańskim Ruchem Maryi " Jedność" - Płomienia Miłości Niepokalanego Serca Maryi.

Samarytański Ruch Maryi "Jedność" - Płomienia Miłości Niepokalanego Serca Maryi (PMNSM) powstał w 1982 r. w Niemczech przy sanktuarium "Maria Kwiat Pól" w Wattenweiler, koło Gunzburga w Bawarii. Założycielem jest polski kapłan - ks. gen. Andrzej Michałek, samarytanin PMNSM. Kanoniczne zatwierdzenie przez Kościół ruch otrzymał 8 grudnia 1989 r. w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi. Zgromadzenie tworzy 20 sióstr i 13 braci.

Założenia ruchu, jak często powtarza ks. Michałek, określa sama nazwa. Ruch nazywa się samarytański, gdyż jego członkowie pragną wypełniać wolę Ojca Niebieskiego w służbie Kościoła według przykładu miłosiernego samarytanina w bezinteresownej, ofiarnej miłości bliźniego. Czynią to w odniesieniu do potrzeb duchowych i materialnych, bez szukania własnych materialnych, ziemskich korzyści. Ruch nazywany jest również dziełem Matki Bożej, ponieważ rozwija się w oparciu o polecenie Maryi z Kany Galilejskiej "zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie" (J 2,5). Wierność tym słowom jest fundamentem, na którym zasadzają swoją pracę siostry i bracia należący do ruchu. "Charyzmat Dzieła Maryi opiera się na słowach Jezusa "aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze we mnie a ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno" (J 17,21). Jest to wolą Jezusa, a jednocześnie naszym wielkim zadaniem i pragnieniem, aby człowiek powrócił do jedności z Bogiem i z innymi ludźmi w Duchu Świętym. Codziennie modlimy się do Matki Bożej, prosząc za jej wstawiennictwem o jedność podzielonego chrześcijaństwa. Uważamy, że jedność człowieka z Bogiem i między ludźmi jest możliwa tylko przez wypełnianie nauki Jezusa Chrystusa. Staramy się to realizować w swoim życiu i zachęcamy do tego innych. Choć droga nie jest łatwa, to jednak Bóg zawsze pomaga" - powiedziała Niedzieli s. Anna Piechowicz, samarytanka PMNSM.

Samarytański Ruch Maryi łączy dzieła ewangelizacji, katechizacji z dziełami charytatywnymi. "Bracia i siostry realizują to przez apostolstwo odnowy świętości rodziny w życiu z Bogiem. Zachęcają rodziny do codziennej wspólnej modlitwy z rozważaniem Słowa Bożego, organizują rekolekcje, dają świadectwa w parafiach. Co tydzień dwie grupy prowadzą w polskich parafiach spotkania, uczestniczą w niedzielnych Mszach św. Kapłan z Samarytańskiego Ruchu Maryi głosi kazanie, siostra daje krótkie wyjaśnienia, po Eucharystii rozprowadzają pomoce do rozważania Słowa Bożego" - opowiada o swojej pracy ks. Karol Wiegand, samarytanin PMNSM, Niemiec z pochodzenia. "Natomiast samarytańską, ofiarną miłość wyrażają w organizowaniu różnego rodzaju pomocy charytatywnych osobom potrzebującym" - dodaje s. Ingrid Lenzen, samarytanka PMNSM.

W Grabiu k. Krakowa z inicjatywy ruchu powstaje Miasteczko Osób Niepełnosprawnych, gdzie osoby z dysfunkcjami fizycznymi będą miały zapewniony nie tylko dach nad głową i wyżywienie, ale także fachową opiekę lekarską i rehabilitacyjną. Wybudowano już dwa domy ze 120 miejscami oraz dom dla obsługi i dom gospodarczy. Na razie są to budynki w stanie surowym. Obok miasteczka powstał i doskonale funkcjonuje Dom Rekolekcyjny - tzw. Szkoła Ewangelii, gdzie przybywają pielgrzymki z różnych stron Polski i świata. Oprócz tego wybudowano Dom Pielgrzyma i Dom dla Osób Starszych.

Kluczem do rozwiązania osobistych problemów ludzi, rodzin i społeczeństw jest Bóg - Jezus Chrystus. Dlatego uzdrawiającym środkiem apostolstwa Samarytańskiego Ruchu Maryi "Jedność" jest codzienna wspólna modlitwa z rozważaniem Słowa Bożego. Z tezą tą zgadzają się, jak wynika z licznej korespondencji, osoby i rodziny, które takie modlitwę praktykują. Ks. Michałek, samarytanin PMNSM, założyciel ruchu, zaleca modlitwę codzienną, wspólną, z rozważaniem Słowa Bożego. Modlitwa codzienna jest konieczna dla naszego rozwoju duchowego, ponieważ dusza tak jak ciało potrzebuje pokarmu. A najlepszym pokarmem duchowym jest stała, regularna modlitwa. Modlitwa wspólna - ponieważ Jezus uczył "bo gdzie dwaj albo trzej zebrani są w Imię Moje, tam jestem pośród nich" (Mt 18, 20). Modlitwa z rozważaniem Słowa Bożego, gdyż Duch Święty poucza przez św. Jana w prologu do Ewangelii "na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo.(...) Przyszło do swojej własności, a swoi go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy je przyjęli, dało moc, aby stali się dziećmi Bożymi" ( J 1,1; 11-12). Codzienne czytanie Słowa Bożego i proponowane rozważania w formie katechez biblijnych to spójny program odnowy duchowej. Konkretną pomocą służącą duchowemu odrodzeniu jest książka założyciela pt. Wielka Nowenna. Pierwszy raz nowenna trwała 9 lat, dlatego nazywana jest wielką. Została przeprowadzona w latach 1991 - 1999 jako duchowe przygotowanie na zakończenie II tysiąclecia chrześcijaństwa. Wtedy były do dyspozycji tylko 3 tomy codziennych rozważań. Obecnie powstało kolejne 6 tomów rozważań. Każda z książek zawiera Słowo Boże na 365 dni roku. Od 1 stycznia 2001 roku rozpoczęto drugie rozważanie Wielkiej Nowenny.