Adwentowe rozważania

Czekamy na przyjście Chrystusa?

Ks. Dariusz Gronowski

Tak, słyszeliśmy o tym, że pewnego dnia Chrystus przyjdzie ponownie na ziemię i nastąpi koniec świata. A jakże! Przecież mówi o tym Ewangelia. Syn Człowieczy nadejdzie w obłoku z wielką mocą i chwałą i wtedy właśnie zrealizuje się nasze odkupienie.
Niedawno rozmawiałem z młodą kobietą, która czekała na powrót narzeczonego z zagranicy. Kiedy opowiadała o nim, jej słowa brzmiały tęsknotą. Pewne znane mi małżeństwo właśnie oczekuje dziecka. Z uśmiechem wskazują na rosnący brzuch szczęśliwej mamy i ze zniecierpliwieniem czekają dnia porodu. Znam tak wielu chrześcijan, a dawno nie spotkałem nikogo, kto zdradzałby jakiekolwiek oznaki oczekiwania na powtórne przyjście Chrystusa. Dlaczego?
Może po prostu dlatego, że owo przyjście Pana na końcu czasów to dla nas tylko smutna konieczność. Nie ma sensu się przeciwko niej buntować, ale też lepiej o tym za często nie myśleć i nie mówić, bo trochę strach.
Jezus zna serca ludzkie i zna pokusy, które je nawiedzają. Ostrzegał nas przed tym. - Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi.
Jesteśmy tak skupieni na troskach tego świata, tak przywiązani do niego, że myśl o życiu wiecznym, o niebie, o końcu świata, prawie że nie pojawia się w naszych głowach, zaś rozmowa o tym w towarzystwie jest nie na miejscu. A przecież powtórne przyjście Pana to jedna z zasadniczych prawd naszej wiary. Może więc po prostu brakuje nam wiary?
Ten dzień przyjdzie. Może jutro, a może za tysiąc lat, ale przyjdzie. Według słów Pisma Świętego będzie on przerażający, ale jednocześnie będzie on bramą do życia z Jezusem na wieki. Adwent zaś jest po to, byśmy przypomnieli sobie, że warto czekać. Chrystus mówi: Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.