Rezurekcja i świętowanie Wielkanocy na Podlasiu

Ks. Tadeusz Syczewski

Na terenie Polski do XVI wieku obrzędy Rezurekcji były bardzo zbliżone do obrzędów praktykowanych na terenie Anglii i Normandii. W tradycji polskiej liturgia Wigilii Paschalnej kończy się uroczystym ogłoszeniem zmartwychwstania Jezusa Chrystusa i radosnym wezwaniem do udziału w zwycięstwie zmartwychwstałego Pana wyrażonym w procesji rezurekcyjnej, w której niesie się krzyż przyozdobiony purpurową stułą oraz figurę Zmartwychwstałego. W niektórych parafiach badanego regionu był taki zwyczaj, iż podczas procesji rezurekcyjnej porządku pilnował tzw. szwajcar z buławą w ręku. Była to osoba najczęściej bardzo pobożna i zasłużona w parafii. Rolę tę pełnił mężczyzna. Jego zadaniem było ustawianie procesji, pilnowanie porządku, kolejności itp. (ks. S. Pajka).
Dawniej podczas procesji rezurekcyjnej żołnierze strzelali z moździerza. Był to jednak zwyczaj bardzo niebezpieczny i dlatego szybko zanikł. Najczęściej strzelano z amunicji przygotowywanej domowym sposobem, czyli z pakuły, papieru lub innego jakiegoś materiału łatwopalnego (ks. S. Pajka). Procesja rezurekcyjna demaskowała czarownice. Żadna z nich nie mogła trzykrotnie obejść kościoła. Rezurekcji towarzyszy huk wystrzałów i petard.