https://www.niedziela.pl/artykul/93595/nd/Zyc-prawda-w-milosci

Żyć prawdą w miłości

Ks. Zdzisław Janiec

Sesja naukowo-modlitewna pt. „Wokół osoby i myśli sługi Bożego ks. Wincentego Granata” odbyła się 11 grudnia br. - w 31. rocznicę śmierci sługi Bożego. Jej motto stanowiły słowa: „Żyć prawdą w miłości”, będące zawołaniem ks. prof. Granata. Spotkanie, zorganizowane z inicjatywy biskupa sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza, miało na celu przybliżenie osoby i dorobku naukowego sługi Bożego, modlitwę o beatyfikację, jak również danie świadectwa o łaskach uzdrowienia otrzymanych za jego wstawiennictwem.
Podczas sesji referaty wygłosili: ks. prof. Czesław Rychlicki (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), s. dr Halina Szumił (KUL) oraz dr Piotr Kopiec (KUL). Pierwszy prelegent skupił się na zagadnieniu tożsamości chrześcijańskiej w teologii ks. Granata i przedstawił historię filozoficznych koncepcji dehumanizacyjnych, które już od czasów odrodzenia powodują, że człowiek odchodzi od Boga. Tym koncepcjom wyraźnie przeciwstawiał się ks. Granat. Ks. prof. Rychlicki podkreślił, że teologia sługi Bożego Wincentego Granata jest teologią chrystocentryczną: „Skoro z Chrystusem tworzymy jedno ciało, to życie i śmierć, i zmartwychwstanie Chrystusa przynależą do nas, a nasze życie z radościami i trudnościami przynależy do Chrystusa. To misterium stanowi punkt centralny całego objawienia Bożego”.
Inny ważny aspekt myśli naukowej ks. Granata - teologię miłosierdzia Bożego omówiła s. dr Halina Szumił. Autorka referatu, bazując na pismach sługi Bożego (przede wszystkim „Miłosierdzie jako przymiot Boga”), wyjaśniła, czym jest miłosierdzie. Następnie przytoczyła historię dyskusji naukowych o teologii Bożego miłosierdzia, w których znaczącą rolę odegrał ks. Granat. Sługa Boży udowodnił bowiem, że kult skoncentrowany na Jezusie Miłosiernym jest kultem właściwym. Miłość i miłosierdzie - twierdził - są prawdziwymi świadectwami życia chrześcijańskiego, a szczególnym wyrazem miłosierdzia ludzkiego są uczynki miłosierdzia.
Dr Piotr Kopiec podkreślił, że ks. Wincenty Granat był autorytetem dla swoich uczniów teologów. Prelegent przytoczył historię swoich zmagań z chorobą nowotworową, szczęśliwie zakończoną wyleczeniem. Uzdrowienie nazwał darem, który mógł zaistnieć dzięki modlitwie wspólnoty ludzi. Była to modlitwa nie tylko o wstawiennictwo w zmaganiach z cierpieniem, ale i o beatyfikację ks. Granata.
Sesję zwieńczyła Msza św., koncelebrowana w intencji beatyfikacji sługi Bożego, pod przewodnictwem bp. Nitkiewicza, który również dokonał poświęcenia sarkofagu ks. prof. Granata. Homilię wygłosił biskup radomski Henryk Tomasik.
Ks. Wincenty Granat urodził się w 1900 r. w Ćmielowie, a zmarł w 1979 r. w Sandomierzu. Od 1952 r. związany był z KUL-em, w latach 1965-70 był jego rektorem. Przez wiele lat związany był również z Seminarium Duchownym w Sandomierzu. Był profesorem teologii, autorem m.in. 9-tomowej „Dogmatyki katolickiej” (1959-67) oraz „U podstaw humanizmu chrześcijańskiego” (1976). Myśl naukowa ks. Granata skupiała się wokół zagadnień personalizmu humanistycznego. W swoich publikacjach wielokrotnie podkreślał, że w Chrystusie idziemy jednocześnie ku Bogu i ku człowiekowi.
Trwający od 15 lat proces beatyfikacyjny ks. Wincentego Granata jest na ukończeniu na etapie diecezjalnym. Zgodnie z prawem kanonicznym, w listopadzie br. dokonano ekshumacji, kanonicznego rozpoznania oraz zabezpieczenia jego doczesnych szczątków, które zostały przeniesione do grobowca w kościele seminaryjnym pw. Świętego Michała Archanioła w Sandomierzu. Obrzędowi złożenia szczątków sługi Bożego przewodniczyli biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz oraz biskup pomocniczy Edward Frankowski.

Niedziela Ogólnopolska 51/2010 , str. 20

E-mail:
Adres: ul. 3 Maja 12, 42-200 Częstochowa
Tel.: +48 (34) 365 19 17