Bp Piotr Skucha zauważył, że kapłan jest sługą tajemnic Chrystusa w szczególnym znaczeniu wtedy, kiedy swoim własnym życiem potwierdza Jego życie, przepowiadanie i cierpienie.

- Chrystus wziął nas w posiadanie i mówi „Należysz do mnie. Znajdujesz się pod opieką moich rąk i mojego serca”. Jezus nałożył na nas ręce, bo chce, żebyśmy byli w świecie przedłużeniem jego rąk. Jezus mówi „Nie bój się, ja jestem z tobą. Nie zostawię cię samego, ale pamiętaj - i ty mnie nie zostawiaj” - mówił, wskazując na konieczność poszukiwania Boga w swoim życiu.

Zaznaczył również, że w nowym przymierzu kapłaństwo przestało być dziedziczne. Dodał, że istnieje głęboka konieczność życia Pismem Świętym i traktowania go jako modlitwy, a nie tylko czytania na sposób akademicki.

- Zło rośnie na polach Pana Boga, ale to aniołowie są od zbierania chwastów. „Życie kapłana i każdego chrześcijanina albo jest objawieniem Boga, albo staje się zwykłym gadaniem”, jak mówił pisarz Søren Kierkegaard. Nie mów o Jezusie tylko wtedy, kiedy cię o Niego pytają, ale żyj tak, aby cię o niego pytano. Kapłanie, jeżeli nie osiągniesz nieba, to twoje życie jest kompletną porażką - wskazał bp Skucha.

Dodał także, że z trudem przychodzi uwierzyć, że „to akurat nas powołał Chrystus”. Pytał się również retorycznie, czy Bóg nie mógł zdecydować się na kogoś bardziej świętego.

- Wierni oczekują od kapłanów tylko jednego - aby byli specjalistami od spotkania człowieka z Bogiem - dodał.

Udzielił również wskazówek dla księży, by ci nie tylko odmawiali brewiarz, ale i modlili się sercem oraz prowadzili życie pełne medytacji, które pozwoli na zjednoczenie ze słowem Bożym.

- Kapłan, który nie jest święty, jest zaprzeczeniem swojego powołania. Diabeł nic nie jada, nic nie pije, a mimo to ten asceta nie przestaje być diabłem. (…) Chrześcijaństwo jest terenem otwartym i każdy człowiek może przyjść i zobaczyć, czy przemieniamy pustynię na urodzajna glebę - powiedział bp Skucha.

W czasie Mszy Krzyżma biskup tradycyjnie błogosławił olej chorych, używany do sakramentu namaszczenia chorych, oraz konsekrował krzyżmo do namaszczania w trakcie chrztu, bierzmowania, święceń kapłańskich i przy konsekracji kościołów i ołtarzy. Ponadto prezbiterium diecezji sosnowieckiej odnowiło swoje przyrzeczenia kapłańskie uświadamiając sobie na nowo zobowiązania wynikające z przyjętych święceń kapłańskich.