Biblia Siedemdziesięciu
Najdawniejszym tłumaczeniem Starego Testamentu, a ściślej Pięcioksięgu, jest Septuaginta, czyli Biblia Siedemdziesięciu. Jak głosi legenda, władca Egiptu Ptolemeusz II Filadelfos za namową kustosza Wielkiej Biblioteki Aleksandryjskiej zapragnął poznać prawo żydowskie. Sprowadził więc z Jerozolimy 72 mężczyzn dobrze znających Torę, którzy w ciągu 72 dni mieli ją przetłumaczyć na język grecki. Niektórzy dodają, że każdy z nich przekładał osobno cały Pięcioksiąg, a gdy je porównano, okazało się, że wszystkie teksty były jednakowe.
W rzeczywistości Septuaginta powstawała od III do I w. przed Chrystusem, a jej fragmenty różnią się od siebie znacznie, zarówno dokładnością przekładu, jak też stylem. A przetłumaczona została dla Żydów w diasporze, posługujących się jedynie językiem greckim. Chrześcijaństwo, przejmując Stary Testament, zrobiło to właśnie przez Septuagintę, którą posługiwano się prawie do VII w. po Chrystusie.
Wulgata św. Hieronima
W późniejszych wiekach powstawało wiele przekładów Pisma Świętego: greckich, aramejskich, syryjskich, łacińskich, koptyjskich, etiopskich i innych. Najważniejszym z nich jest Wulgata (czyli wydanie popularne, ludowe), pochodząca z końca IV w. po Chrystusie. Wulgata powstała na prośbę papieża Damazego I, który chciał ujednolicić starołacińskie tłumaczenia. A przełożył ją pod koniec IV w. św. Hieronim. Tłumacząc, korzystał z tekstów hebrajskich i aramejskich. W swoim dziele mocno podkreślał mesjańskie znaczenie Starego Testamentu.
Hieronimowi przypisuje się także tłumaczenie Nowego Testamentu, choć to nie zostało do końca ustalone.
W kościele rzymskokatolickim Wulgata od początku była uważana za oficjalny tekst Pisma Świętego, co potwierdził dekret Soboru Trydenckiego w 1546 r.
Pomóż w rozwoju naszego portalu