Reklama

Niedziela Podlaska

Wyjątkowa przygoda

Niedziela podlaska 2/2013, str. 7

[ TEMATY ]

misje

wolontariat

Archiwum Dawida Lipińskiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

JADWIGA OSTROMECKA: - Jak to się stało, że młody chłopak znalazł się na placówce misyjnej w tak dalekim i egzotycznym kraju?

DAWID LIPIŃSKI: - Zacząłem o tym myśleć jeszcze w szkole salezjańskiej. Byłem w pierwszej klasie liceum, gdy do Sokołowa przyjechali misjonarz z dalekiej Mongolii i wolontariuszka Iza. Opowiadali o misjach. Wtedy dowiedziałem się, że na placówkę misyjną może wyjechać nie tylko ksiądz, ale również osoba świecka. Pomyślałem sobie, że fajnie byłoby pojechać, ale byłem jeszcze młody, za młody na wyjazd, więc na jakiś czas porzuciłem tę myśl. Minęły trzy lata. Byłem w klasie maturalnej, gdy przyjechał ks. Gajowy. Był u nas w szkole, opowiadał o pracy na misjach w Libanie i wtedy pomysł ewentualnego wyjazdu powrócił. W wakacje po maturze dowiedziałem się, że pierwszym krokiem do wyjazdu na misje są spotkania w ośrodku misyjnym.

- Rozpocząłeś studia w Warszawie na UKSW-u i…

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Zacząłem chodzić na comiesięczne spotkania weekendowe w Salezjańskim Ośrodku Misyjnym w Warszawie. Tam zapraszani goście opowiadają o misjach, przygotowują wolontariuszy także od strony duchowej. Między innymi był znany w Sokołowie ks. Rafał Wroniecki, z Turynu przyjechał generał Salezjanów ks. Pascual Chaves. Przez rok wiele dowiedziałem się o misjach.

- Ile osób uczestniczyło w tych spotkaniach, a ile zdecydowało się na wyjazd?

- Przychodziło ok. 60 osób, na krótki wyjazd zdecydowały się chyba 22, a 14 na dłuższy - roczny, oczywiście na różne kontynenty.

Reklama

- Ty trafiłeś do Zambii…

- Tak. Razem z moją koleżanką Pauliną na początku sierpnia przez Amsterdam polecieliśmy do Lusaki.

- Kto opłacił podróż?

- Każdy wolontariusz musi sam zapłacić za bilet. Pozwala to czyścić motywację takiego wyjazdu, gdyż bilet do Afryki kosztuje nawet 5 tys. zł, a do Ameryki Południowej jeszcze więcej.

- Na czym polegała Twoja praca?

- Moja praca polegała na byciu z dziećmi przychodzącymi do Bosco Center, a więc głównie z wychowankami oratorium. W Chingoli Salezjanie prowadzą trzy główne dzieła: dwuletnią szkołę techniczno-zawodową o specjalnościach murarka, stolarka, obróbka metalu, krawiectwo, ogrodnictwo, informatyka; sobotnią „Szkołę Michała Magone”, do której ponad 200 dzieci przychodzi, by uczyć się, bawić i zjeść obiad; oratorium, gromadzące dziennie od 100 do 300 młodych ludzi z miasta i okolic. Pracowałem z dziećmi przychodzącymi do oratorium - byłem odpowiedzialny za sekcję piłki nożnej, pomagałem też innym. Oratorium tam jest bardzo dobrze zorganizowane. Dzieci należą do różnych klubów: piłki nożnej, koszykówki, badmintona, karate, bilardu, orkiestry. Każda sekcja ma swojego opiekuna - animatora czuwającego nad wszystkim, wydającego sprzęty i instrumenty. Dzieci do oratorium przychodziły po lekcjach, więc przed południem wykonywałem inne prace, na przykład malowałem dach nad oratorium. Oratorianie przychodzą nie tylko z miasta, ale nawet z odległych wiosek - 4,5 km. Są na misji do wieczoru, potem wracają do domu.

- Na jakim poziomie materialnym żyją dzieci przychodzące do oratorium?

- Na bardzo zróżnicowanym. Niektórzy przynoszą pieniądze, aby kupić sobie lizaka albo picie w oratoryjnym sklepiku. Inni byle jak ubrani, głodni. Pamiętam taką sytuację. Jadłem bułkę, bo nie miałem czasu zjeść normalnego obiadu. Nie zjadłem - oddałem małemu chłopcu, który błagalnym wzrokiem patrzył na mnie. Był strasznie głodny. Mimo tego zróżnicowania wszystkie dzieci są uśmiechnięte. Swoją radością potrafią zarazić innych.

- Czy na misji było coś dla Ciebie zaskoczeniem?

- Właściwie nie. Byłem przygotowany spotkaniami w ośrodku misyjnym. Rozmawiałem z wieloma księżmi, misjonarzami, wolontariuszami, poznałem kulturę, typowe zachowania. Natomiast zaskoczył mnie klimat. Nie sądziłem, że w Afryce może być tak zimno. Może zaskoczeniem było też to, że ci ludzie na co dzień mówią o Bogu, nawiązują do wiary w takich codziennych kontaktach. Nawet teraz, gdy otrzymuje od nich e-maile, to piszą np. „Niech Bóg cię ma swojej opiece” itp. W Europie tego prawie się nie spotyka. Religijnością przesiąknięte jest całe ich życie. Angażują się w życie parafii, działa wiele stowarzyszeń. Uroczysta Msza św. w języku bemba trwa cztery godziny i dla nich to jest naturalne. Charakterystyczne dla Zambii jest też to, że tam ciągle coś się dzieje, ludzie przemieszczają się, są wyjątkowo aktywni.

- Co dał Ci pobyt w Zambii?

- Ogromne doświadczenie, nowe ciekawe znajomości. To była realizacja pragnienia i wyjątkowa przygoda. Cieszę się, że mogłem nie tylko sprawdzić się, ale też nieść pomoc, poświęcić swój czas na służbę biednym i potrzebującym Afrykańczykom.

* * *

Dawid Lipiński jest mieszkańcem Sokołowa Podlaskiego, absolwentem Gimnazjum i Liceum Salezjańskiego. Obecnie studiuje na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i w Warszawskiej Szkole Reklamy. Przez dwa wakacyjne miesiące przebywał w salezjańskiej misji Chingoli w Zambii jako świecki wolontariusz

2013-01-10 14:10

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Misjonarz żyje logiką ewangelicznego ziarna gorczycy

Niedziela kielecka 35/2019, str. 1, 6

[ TEMATY ]

misje

podróże

Archiwum

Bp Jan Piotrowski z misjonarzami w Peru

Bp Jan Piotrowski z misjonarzami w Peru

O ostatniej podróży misyjnej do Peru z bp. Janem Piotrowskim rozmawia Katarzyna Dobrowolska

KATARZYNA DOBROWOLSKA: – W lipcu Ksiądz Biskup przebywał z wizytą duszpasterską w Peru, gdzie 19 lat temu pracował jako misjonarz. Jakie były główne cele tej podróży?

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję