Taka uroczystość to wielki dzień dla wrocławskiego “Domu Ziarna”, stąd też na poczatku Mszy świętej głos zabrał ks. Włodzimierz Wołyniec, rektor. - Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu Ojcowie Kościoła nazywali Eucharystię pokarmem mocnym. Potrzebujemy tego boskiego pokarmu na naszej ziemskiej pielgrzymce. I proszę dziś biskupa Macieja za nasze seminarium duchowne, a szczególnie za Janka i Kacpra, aby wytrwali w powołaniu i dawali mężne świadectwo wiary - zaznaczył rektor seminarium, a chwilę później klerycy Jan i Kacper przyjęli strój duchowny. 

Podczas homilii bp Maciej podkreślił, że kandydatura to ważny moment w życiu tych, co stają się kandydatami, ale także Kościoła. - Dzisiaj przeżywamy dwa wydarzenia. Przyjęcie stroju duchownego, czyli zewnętrzny znak tego, co się wydarzy za chwilę, czyli oficjalne przyjęcie przez Kościół decyzji młodego człowieka o święceniach i ogłoszenia przez Kościół, że rozpoczął się czas przygotowania do święceń. To jest moment szczególny dla nas wszystkich. Kandydatura, czyli obustronne “tak” człowieka i Kościoła. Kiedy od naszych alumnów usłyszymy ich gotowość do posługi kapłańskiej - mówił bp Maciej, dodając: - To jest moment, kiedy już powinna być w sercach Jana i Kacpra wystarczająca jasność, co do włascnej decyzji i dojrzałości ludzkiej. Natomiast życie uczy nas, że do końca życia jesteśmy uczniami Pana Jezusa. To także jest ważny moment dla waszych przełożonych. Ten moment, który powinien być przepełniony pogodą ducha, bo widzę swoje zdolności i niedomagania, ale wypełnia mnie łaska Boża.  

 

Wskazując na ważność kandydatury, hierarcha ukazał dążenie, którym charakteryzował się Jezusa. - Moment kandydatury jest najistotniejszy, potem ponosimy już tego konsekwencje, a sutanna jest tego znakiem zewnętrznym. - zaznaczył biskup, pytając: - Co powinno się zadziać, aby nasza posługa, obecność na liturgii, czy droga życia nie stała się teatrem, a później zgorszeniem? Mówi o tym św. Paweł w Liście do Filipian: “To dążenie niech was ożywia, ono też było w Chrystusie”. - Zatem, aby to nie był teatr, udawanie i zgorszenie potrzebne jest, aby mieć to samo dążenie, co miał Chrystus. Aby go szukać, ożywiać i umacniać przez sakramenty. O dążeniu, które było w naszym Panu słyszeliśmy w dzisiejszej Ewangelii. Jezus miał spojrzenie, które nie pozwalało Mu być obojętne. Najpierw Jezus zauważył, a później przeszedł do działania. Jezus widział cierpiący lud, który był opuszczony bez pasterza. On to dostrzegł, współczuł, wzruszył się do głębi. To bardzo charakterystyczna postawa Jezusa - nauczał bp Maciej, przywołując przykłady, gdy Jezus pokazuje postawy współczucia i litości, m.in., gdy Jezus wskrzesza mężczyznę, którego żegnała matka. Ukazane zostały także negatywne przykłady, które Jezus opisuje w przypowieści o Miłosiernym Samarytaninie. 

Na zakończenie bp Małyga wypowiedział słowa zachęty: - Bardzo wiele przed nami. TO jest także zaproszenie dla każdego z was, abyście budowali komunię, formowali serca i realizowali misję Pana Jezusa. W tym nie jesteśmy sami i w tym przede wszystkim jest nasz Pan o miłosiernym spojrzeniu, które ma nas przemieniać i ożywiać.